Focus

23

"Maar, er werd haar al verteld dat ze rustig aan moest doen. Dit is de gevolg eraan, het is niks ernstigs maar ze moet nu wel echt gaan rusten. Haar medicijnen moet ze ook op tijd nemen."

2 maanden later;
"HAHAHHA Amine!!!! Niet doennn!" Maar Amine luisterde niet en gooide een emmer die helemaal vol was met water over me heen. "Wat doe je sukkel!!" Riep ik naar hem en rende hem achterna ,mijn moeder en de moeder van Amine waren spullen aan het zoeken voor de bruiloft. Morgen vind de henna feest al plaats😬. Stress, stress en nog eens stress. Amine kwam even langs om nog wat dingen te bespreken maar toen dacht hij grappig te doen en water over me heen te gooien. Het is inmiddels hartje zomer, we zijn van plan in Shaa Allah de verlovingsfeest de dag na de henna te doen en daarna de bruiloft. 3 drukke dagen dus, gelukkig loopt alles op rolletjes. "Mohiemmm, ik moet gaan. Ik spreek je later schaap" zei Amine ,hij gaf me een kus op me voorhoofd en een knuffel en liep naar de auto. "Helemaal in de wolken jij, mohiem schiet op we moeten deze bedankjes afmaken en zometeen gaan we richting de zaak om de jurken af te halen." Ik knikte en hielp Nora mee, gelukkig hielpen Nora, Nassira, Mina en lina mee met de kleine details af te maken.

Volgende dag;
"Slat ou slam 3la rassouloullah hilla djajla djazidna Mohamed Allahoum 3a djajl 3ali Youyouyouyou" hoorde ik door mijn oren heen galmen, slaperig wreef ik mijn ogen open en keek wazig om me heen. Ik zag iedereen rondom mijn bed staan. "Zid a lalla 3roussa ,ga je snel douchen dan Kun je ontbijten voor de Ziana komt". Vermoeiend knikte ik en stond op, snel pakte ik mijn douchespullen en nam een lange douche van anderhalf uur. Ik ga gewoon trouwen, dit had ik dus echt niet verwacht. 3 jaar geleden leefde ik een maand lang op straat tot Amine kwam, als hij er niet was dan leefde ik waarschijnlijk geeneens. Ik heb anderhalf jaar in coma gelegen , en nu op mijn 19e zal ik trouwen.

Twee uur later kwam de Ziana en gingen ik en de dames die bruidsmeisjes zullen zijn, dus mijn zusjes, Amine's zusjes en Souf's zusjes met de Ziana naar mijn kamer. De Ziana begon eerst met de bruidsmeisjes behalve Mina en Lina ze zijn veelll te jong voor make-up. "Nu is la3roussa (bruid) aan de beurt dames" riep de Ziana lachend, toen ze klaar was kon ik het niet geloven. Ze had me zo mooi en licht opgemaakt , ze hielp me nog in mijn grote witte baljurk "je bent zo prachtig ma Shaa Allah" zei de Ziana genaamd Karima . Ik bedankte haar toen ik de deur open hoorde gaan, ik zag mijn moeder in de deuropening staan met tranen in haar ogen. Ze kwam naar mij toe en gaf me een knuffel en bleef huilen, ik heb nog nooit voor mijn moeders neus gehuild en dit was de eerste keer. Geschrokken keek ze op "niet huilen mon petit chouchou" toen ze dat zei moest ik harder snikken ,laatste keer dat ze dat zei was toen ik 15 was. "Je gaat trouwen lieverd, je word gelukkig in Shaa Allah. Dit word je van harte gegund habibi ,vergeef het me toen ik je uit huis schopte. Al die jaren ,die moeilijke jaren betalen zich nu terug. Zonder jou zat ik nog steeds met jou vader, Allahou A3lam wat hou dan allemaal zou doen." Ik moest nog harder huilen ,me moeder veegde de tranen weg en de Ziana werkte me make-up nog wat bij. Galtou (Amine's moeder) kwam er bij en complimenteerde me. Ik had dit nog nooit in mijn leven verwacht, het is wel pijnlijk dat mijn vader er niet bij is. Ondanks alles, ik heb een vader nodig maar dat zal m nooit worden.

"Je gaat trouweennnn!!!!!!" Hoorde ik een meisjesstem roepen. "Djennah??!!!!" Riep ik keihard en we rende richting mekaar en we knuffelden. "Het is gelukt, je happy ending" zei ze.

Verwacht het onverwachte...