Chapter Thirty-nine ( Page
Title : LOVE THIS WAY 💕
#Babe
Vice : "Hindi ko ginusto to Jacky.. Ibang mundo ang pinangarap ko para sa ating dalawa... Ibang -iba sa Kung anung meron tayo ngayon... "😭😭
Napaupo si Vice Sa kama dahil sa nararamdamang panhihina.. Ganun din si Jacky..
Halos bumaha na ng luha dahil sa mga emosyong pinakawalan nilang dalawa..
Jacky : "Hindi lang ikaw ang nawalan Vice. Hindi lang ikaw ang umasa. Hindi Lang Ikaw ang nasaktan. At lalong Hindi lang ikaw ang nahihirapan... "
Ilang sandali silang natahimik... Kapwa silang kumuha ng hangin upang paginhawain ang naninikip nilang mga dibdib..
Si Jacky ang unang bumasag ng katahimikan..
Jacky : "Ginawa ko lahat ng makakaya ko Vice... Ginawa kong lumaban.. At naniwala akong malalagpasan natin ang pagsubok na meron tayo.. Pero ang hirap pala.. Kasi pakiramdam ko wala ng dahilan para ipagpatuloy ang nasimulan ko eh... Ang sakit-sakit nah... "
Malungkot na nilingon ni Vice si Jacky...
Vice : "Nahihirapan ka na... ?"
Jacky : "Mahal na mahal kita.... Wala akong ibang pinangarap kundi ang makasama ka... "
Vice : "Patawarin mo ako Jacky.... Alam kong masyado akong nabulag sa sama ng Loob.. Mahal na Mahal din kita. Wala naman akong ibang pinangarap na babae kundi ikaw lang.. Pero Kung ayaw mo na?"
Hindi kinaya ni Vice na ipagpatuloy pa ang mga katagang ayaw nyang marinig mula Kay Jacky... Mahirap isipin ang mga bagay na iiwan sya nito..
Muling napaluha si Jacky habang tinatanggal ang suot-suot nyang proposal ring 💍 ni Vice Sa kanya.
Kinuha nya ang mga kamay ng binata at malugod nitong ibinalik sa mga palad nito ang singsing.
Jacky : "I'm Sorry Vice.. I Love You But I Have To Let You Go... "
Halos Hindi makapaniwala si Vice Sa mga naging desisyon ni Jacky... Tuloyan na nga syang iiwan nito.. Nais nya itong pigilan ngunit sa di inaasahan ay nanatili syang tulala habang pinagmamasdan ang sing-sing sa kanyang mga palad...
Bigla na lamang syang nagising sa kanyang ulirat ng maramdaman at makita ang isang butil ng luha na pumatak at tumama sa hawak-hawak nyang singsing. Tsaka nya namalayang wala na palang Jacky sa kanyang harapan!!!
Bigla syang tumayo at nataranta..!!!
VICE POV
Hindi!!! Hindi ito Totoo!!! Hindi nya ako pwedeng iwan!!!! Hindi ko kaya!!!!
Jaaaaaaccckkkkkkyyyyy!!!!!!!!!
Mabilis kong tinakbo ang elevator... Ayaw magbukas!!! Nakailang pindot na ako pero ayaw parin!! Kaya naman minabuti kong tahakin ang hagdan.. Hingal na hingal ako sa ilang ulit na paikot-ikot na hagdan pababa...
Pagdating ko ng lobby agad akong nagpalinga-linga. Ngunit walang Jacky akong nakita..
Halos mabaliw akong lumabas ng building!!! Nakita ko ang kakaalis lang na taxi 🚕.. Marahil doon nakasakay si Jacky kaya naman hinabol ko. Ngunit sa kabila ng aking kagustuhang maabotan ko sya ay wala parin akong nagawa kundi ang habolin na lamang ng tanaw habang papalayo ang sasakyan Kung saan lulan ang aking pinakamamahal na si Jacky...
Hindi ako papayag na mawawala nalang bigla ang apat na taong pagsasama namin ni Jacky!!! Ikakamatay ko kapag nawala sya sa buhay ko!!!
Huhuhuhuhuhuhuhuh😭😭😭😭😭😭😭
MAKALIPAS ANG ISANG LINGGO..
Ginawa ni Vice ang lahat ng makakaya nya upang matagpuan si Jacky.. Ngunit kahit saan man nya ito hanapin? Ay wala kahit ni isa ang may nakakaalam Kung nasaan ang dalaga.. Hinanap nya ito sa barkada. Kina Anne , Madc... Mika at Dawn.. Kahit Kay Tom.. Sa pamilya nito kina Tito Tita.. Ang tanging alam lang nila ay nakatanggap sila ng mensahe mula kay Jacky na huwag daw sila mag-aalala dahil nasa mabuting kalagayan raw ito. Ngunit. Mahigpit na itinago ng dalaga ang lugar Kung nasaan man ito ngayon naroroon..
Tita Amy: "Pasenya na talaga Vice.. Pero yun lang talaga ang alam namin.. "
Tito Joey: "Marahil ay sinadya ni Jacky na huwag ipaalam sa amin Kung nasaan sya dahil alam nyang tutulongan ka naming hanapin sya... "
Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Vice... At nagpasalamat na lamang sa mag-asawa...
WALA NG IBANG MAPUNTAHAN SI VICE KUNDI ANG BALIKAN ANG LUGAR KUNG SAAN SILA NAGSIMULA NI JACKY..
SA ILALIM NG PUNONG MANGGA..
ANG LUGAR KUNG SAAN TINURING NILANG KANLUNGAN SA HABA NG PANAHON..
Malungkot na tinanaw ni Vice ang Dam Kung saan patuloy ang malakas na pag-agos ng tubig..
Ilang sandali syang tahimik Habang dinadama ang lamig ng simoy ng hangin..
Napalingon sya sa kanyang likoran sa may puno ng mangga gawa ng sunod-sunod na pagpatak ng mga tuyong dahon.
Nagulat sya at kunot noong inaninag ang kumikislap na pendant na nakasabit sa puno ng mangga Kung saan nakaukit ang pangalan namin ni Jacky..
Kung Hindi ako nagkakamali ito ang ibinigay ko sa kanya noong first monthsary naming dalawa...
Agad ko itong kinuha at binasa ang maliit na papel na nakatali rito..
"I know that our Love will brought you here..Vice I just wanna say Thank you for The memories we've shared... And I Love you until the end because I know that I will never Love This Way Again -Babe"
The end......... ?
Or
To be continued...........!
