Chapter forty-four ( Page 238 )
Title : LOVE THIS WAY 💕
The Halloween special 🎃
#Bulong
JACKY POV
Nov. 31, 2018
Maaga kaming nagising ni Viack upang maghanda ng costume dahil dadalo kami ng Trick or treat sa isang kilalang Mall..
First time mae-experience ng anak ko ang mag Halloween 🎃 costume kaya subrang excited ito..
Ang cute2x nya sa suot nyang Dracula.. Mas lalong tumingkad ang kaputian nitong manang-mana sa akin 😊
Habang kasama si Yaya.. Ay inikot namin ang kabuoan ng establisemento upang manghingi ng candy 🍬..
Bakas sa mukha ng anak Ko ang galak at tuwa sa tuwing binibigyan sya ng candy. Noong una nahihiya pa sya at tila hindi alam ang ginagawa ngunit kalaunan ay unti-unti narin nyang nae-enjoy ang bawat sandali. Lalo na't marami rin syang nakikitang mga bata na naka-costume...
Punong-puno na ng candy 🍬 ang pumpkin ni Viack ng may bigla akong may Hindi maipaliwanag na nakita..
Ewan ko bah? baka namamalikmata lang ako.. Baka kahawig lang ni Ate Karylle yung babaeng bumaba ng escalator.. Kinusot ko sandali ang aking mga mata.. At laking gulat Ko ng marinig Ko ang boses ni Ate karylle.. Tinatawag ang pangalan ko!!! Napalingon ako bigla saking likoran Kung saan nanggaling ang boses .. Wala naman akong ibang nakita kundi ang mga batang naka-costume..
Litong-lito ang isip ko kaya tinanong ko si Yaya
Jacky: "Ahmm... Yaya? May tumawag sakin diba? Narinig mo? "
Yaya : "Huh? Wala akong narinig ma'am eh.. ?"
Tumango lang ako.. Ngunit naramdaman kong biglang nagsitayoan ang aking mga balahibo.... Kasabay ng mabilis na pagkabog ng dibdib ko..
Dinampot Ko agad ang cellphone ko dahil baka may Hindi magandang impormasyong parating.. Ngunit wala naman.. Tatawag sana ako Kay Vice upang kamustahin si Ate Karylle pero inuunahan ako ng kaba kaya nagpasya akong ipasok ulit sa bag ang cellphone ko..
Jacky : "Ahhm.. Yaya? Ikaw na muna sumama Kay Viack huh? MagCR lang ako.. Tawagan nalang kita Kung saan ko kayo pupuntahan.. OK? "
Yaya : "OK po Ma'am... "
Jacky : "Viack anak? Huwag malikot huh? Susunod Kay Yaya OK? "
Yaya : "Yes po mommy... 😂 "
NABINGI Ako sa katahimikan ng comfort room.. nakabukas lahat ang bawat cubicle...
Pumasok ako sa pinaka unahan.. At habang abala ang isip ko sa loob ng apat na sulok ng CR.. Narinig kong may nag flash sa katabi kong cubicle..
Nagtaka ako. Kasi wala namang ibang tao dito kundi ako lang..
Wala rin naman akong may napansing may pumihit ng pinto papasok ng CR..
Bumuntong hininga ako at Hindi ko ininda ang mga naririnig ko. Baka dala lamang ito ng imahinasyon ko. Lalo na't malapit na ang araw ng mga Patay..
Habang itinataas ko ang aking pantalon.. Napatili ako ng biglang may kumalabog na pinto!! Hindi ko alam Kung saan galing ang malakas na hangin gayong maliit lang naman ang pagkakaawang ng bintana...
Agad akong lumabas upang tingnan.. Ngunit wala akong nakitang kakaiba sa Anim na nakatiwang-wang na Cubicle.. Walang tao. At sigurado akong ako lang ang tao dito...
Ramdam ko na ang takot.. Ngunit Hindi parin ako nagpatinag... Ito ang ikalawang pagkakataon na may nararamdaman akong nakakapanindig balahibong gaya nito.. Highschool pa ako noong huli ko ito naranasan.. Alam kong may Kung anong elementong nais maghatid ng mensahe sa akin kaya ito nangyayari sa akin..
Bulong : "Jaaaackkyyy...."
Isang mahinang bulong ang narinig Ko..
Tuloyan na akong nakaramdam ng takot.. Hindi dahil sa mga kababalaghang nararanasan ko kundi dahil bakit boses ng kapatid ko ang naririnig Ko gayong buhay pa naman ito? Naisip kong huwag naman sanang may mangyaring Hindi maganda sa kapatid ko.. Huhuhuh 😢
Agad kong dinampot ang aking shoulder bag.. At binuksan ang pinto upang lumabas..
Aaaaaaaaahhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!! 😱😨😰
Isang malakas na sigaw ang pinakawalan Ko ng makasalubong Ko ang isang White lady!!
Nakalimotan kong narami palang naka-Halloween costume ngayon.
Agad namang Humingi sa akin pasensya ang batang white lady..
White lady : "Sorry po...? "
Jacky : "it's OK.. Nagulat lang talaga ako.. "
Tot.....
Tot.....
Tot.....
Tot.....
DOCTOR : "TIME OF DEATH 12pm..."
Macoy: "Ateeeeee!!!!! Ateeeeeee!!!! 😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭"
Halos maglumpasay si Macoy habang tinatanggalan ng mga aparato sa katawan ang kapatid nyang si Karylle...
VICE POV
Tila napako ako sa may gilid ng pinto ng marinig ko ang huling sinabi ng Doctor bago lumabas.. "Time of death 12pm"
Natulala ako.. Parang nawala ako sa mundo sa mga oras na yun... Humihiyaw si macoy habang umiiyak ngunit tila wala akong naririnig. Maging ang pagtibok ng puso ko pakiramdam ko ay huminto..
Napakapit ako doorknob 🚪 dahil nagsimulang mangatog ang tuhod ko.. Hanggang sa tuloyan na nga itong nawalan ng lakas kaya napasandal ako sa doorjamb..
Namalayan ko nalang ang sarili kong nakalumpasay sa sahig at nanlalabo ang paningin gawa ng mga luhang sunod-sunod ang pagpatak..
Wala na ang asawa ko...
Wala na sya. 😭😭😭😭😭😭😭😭😭
To be continued...
