Saatler geçip gidiyor, yatakta uzanmış ağlıyorum. Kaç saattir bu haldeyim hiçbir fikrim yok. Kapı tıkırtısını duyuyorum. Toprak'ın geldiğini benimle aynı evde olduğunu bilmek güzel, rahatlatıcı . Bu duyguların tadını çıkartmalıyım ne de olsa artık onunla geçireceğim çok az bir vaktim kaldı.
Yaklaşan ayak seslerini duyuyorum . Odanın kapısında duraksıyor; sanırım uyuyup uymadığımı anlamaya çalışıyor.
''Uyumuyorum''
Odanın ışığını yakıyor. Gözlerimi kırpıştırıyorum çok uzun süredir bu haldeyim gözlerimin aydınlığa alışması zaman alıyor. Sırtım kapıya dönük ancak bana doğru yaklaştığını hissedebiliyorum. Yatağa oturuyor, eğilip omuzumdan öpüyor beni. Sanki birkaç saat önce aldığım haber kötü bir kabusun parçasıymışta ben bu kabustan güzel bir öpücükle uyandırılıyormuşum gibi hissediyorum kendimi. Yavaşça yüzümü ona dönüyorum.
''Seni merak ettim.''
''Ben vazgeçtim gitmekten sen yoksan ben de yokum bu işte.''
Bu cümle beni mutlu ediyor, ediyor etmesine de ben yokum diye bu işten vazgeçemez buna izin veremem hayallerine bu kadar yaklaşmışken onu durduramam böyle fırsatlar çok zor çıkar insanın karşısına.
''Sakın'' diyorum.
Şaşırıyor.
''O ne demek?''
''Git demek, ben senin için gelemiyorsam, senin de benim için kalmanı istemiyorum. Sevgi aşk bunlar her şeyi çözemiyor işte. Birimizin yaşaması, diğerimiz hayatından vazgeçmesi anlamına geliyorsa biz birimize iyi gelemiyoruz demektir. Fikirlerimin bir gün değişeğine inanıyorsan, inanma. Bu hayatı çok sevdiğim için kalmak istemiyorum burada, başka bir hayata cesaretim olmadığı için kalıyorum. Sakın seni de yavaşlatmama izin verme. Bu ilişki bizim en büyük başarısızlığım bundan sonrası için ikimizde zaferler hakkediyoruz. Özellikle de sen hakkediyorsun''
Onun da diyecek bir sözü yok; sadece verecek bir öpücüğü ve beni arasında uyutabileceği kolları var. Şu anda tek ihtiyacım olan da bu.
Sabah kollarının arasında uyanıyorum. Bir ilişkiyi bitirmenin en zor yolu da bu olsa gerek, ondan ayrılmanın açtığı yarayı iyileştirmek için bile onun desteğine ihtiyacım var. Şu an içimde hissetim acıyı ancak onun kolları, onun dudakları ehlileştirebilir. Onunla geçirecek kaç günüm var, daha ne kadar sürer toplanıp gitmesi hayatımdan, hayatımızdan? Daha kaç gecem kaldı kollarında uyuyabileceğim?
Kollarının arasında sıyrılıyorum, iş hayatı, aşk acısı dinlemiyor maalesef dün de erken çıktım bugün geç kalma lüksüm yok. Üstümde hala dünkü kıyafetlerim var, değiştirmeye halim de yok zaten en iyisi böyle gideyim.
Aynaya bakıyorum ağlamaktan akan rimelim suratımı simsiyah yapmış, aynı kalbim gibi, makyaj temizleme mendilleri yüzümdeki siyahlığı alıyorda kalbimdeki siyahlığı temizleyecek bir öneriniz varsa alırım.
Hazırlanmam 5 dakika bile almayınca yatakta bebek gibi uyuyan Toprak'ı izlemek için vaktim kalıyor yüzündeki her çizgiyi, kıvrımı, lekeyi, tüyü aklıma kazımaya çalışıyorum, bunları hepsi ikimizin eseri çünkü; her çizgiyi birlikte attık, her kıvrımını ezbere biliyorum bu yüzün. O gittikten sonra artık böyle bir cümle kuramayacağımı gerçeği içimi acıtıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Hayal'in Peşinde (Tamamlandı)
Mystery / ThrillerBen gitmeyi çok zor sanmıştın esas kalmakmış zor olan , o gidince bomboş kaldı her yanım siz şimdi sanıyorsunuz insan boşaldıkça küçülür öyle olmuyormuş işte insan boşaldıkça sığamıyormuş hiç bir yere. Her şeyin çok iyi olduğuna ikna ettiğim gün k...
