Apar topar üzerine geçirdiği eşofmanları ile sokağa attı kendini Seyhan. Arabasını delirmiş gibi kullanıyordu. Kısa süre içinde Songül'ün evinin önüne geldi. Defalarca zile bastı. Tam Songül'ü arayacağı sırada yattığı yerden bin bir zorlukla kalkan Songül kapıyı açtı. Gördüğü manzara karşısında Seyhan şok oldu.
"Nerede o şerefsiz!" dedikten sonra içeri atıldı.
– Gitti abla gitti...
– Bacım, hemen bana gidiyoruz, artık bir saniye bile kalamazsın bu evde.
– Tamam abla, eşyalarımı alayım.
– Bırak Allah aşkına ya, ne eşyan var ki alacaksın? Telefonunu al hemen gidelim.
Songül, gözyaşları içinde salona gitti, çantasına telefonunu ve günlüğünü koydu. Arkasına bile bakmadan ablasının arabasına bindi.
STAI LEGGENDO
Songül (Kitap Oldu)
Narrativa generale"Baba, ben geldim, küçük kızın. Hani hasta olduğunda başında beklediğini söylediğin, dokunmaya bile kıyamadığın kızın. Baba biliyor musun? On beş yaşına kadar babam varmış gibi hissettim ama son zamanlarda o hissin nasıl bir duygu olduğunu hatırlamı...
