Songül'ün gözü kararmaya başlamıştı. Mesajları okumakta zorlanmaya başladığı sırada kapı çalındı. Songül kapıyı açtı ve Yasemin karşısında duruyordu. "Yasemin'im!" diye bağırdı ve boynuna atladı.
– Gel içeri gel. Çok özledim seni!
Yasemin'in yüzünden anlaşılıyordu kızgın olduğu. Birlikte salona geçtiler.
– Yasemin karnın aç mı? Nohut yemeği yaptım, pilav da var, yiyelim mi birlikte?
– Buraya karnımı doyurmaya gelmedim. Duyduklarımı bir de sana sormak istedim.
– Ne duydun ki?
– Daha Vedat'la boşanmadan sevgili yapmışsın! Doğru mu bu?
– Kim söyledi bunu?
– Sen soruma cevap ver, doğru mu?
– Yalçın benim sevgilim falan değil, hem sen ne zamandan beri benim hayatıma karışır oldun?
– Hayatına karışmıyorum, arkadaşımın nasıl bir kadına dönüştüğünü öğrenmek istiyorum.
– Ne söylediğinin farkında mısın Yasemin? Beni tanımıyor musun? Benim böyle bir şey yapmayacağımı bilmiyor musun?
– Evet seni tanıdığım için yanına geldim. Aslında sen hayatına Poyraz'ı soktuğundan beri seninle bu konuyu konuşmak istiyordum.
Yasemin, masada duran sigara paketinin içinden bir tane aldı ve yaktı.
– Küllük getir de sigaranın küllerini halının üzerine dökmeyeyim.
Yasemin'in bu sözleri ona çok tanıdık geldi. Vedat da, sigarasının küllerini ona tecavüz ettikten sonra halının üzerine atmıştı.
– Yasemin sen iyi misin?
– Songül, biz seninle neredeyse 20 yıldır arkadaşız, ciğerini bilirim senin. Sürekli namuslu ayaklarına gidiyorsun ama ilk fırsatta Poyraz'ın altına yattın.
– Benim amacım Poyraz'la yatağa girmek değildi ki. O konuyu sana anlattım. Ablamın müşterilerindenmiş.
– Ne yani, Poyraz seninle zorla mı yattı?
– Öyle değil de...
– Ne o zaman?
– Alkol almıştık, anlattım ya...
– Sen alkol aldığın herkesle yatıyor musun?
– Yasemin, kimin gazıyla buraya geldin bilmiyorum ama sen çok değişmişsin...
– Bu Yalçın dediğin herif nerede yaşıyor?
Yasemin'e aynı evi paylaştığını söylemek konusunda ikilemde kaldığı sırada Yasemin devam etti.
– O da bu evde yaşıyor değil mi?
– Bunu nereden duydun?
– Sürekli yalan söyleyen erkekler gibisin Songül. Verecek cevabın olmadığında, sorularıma soru ile cevap veriyorsun. Burada kalıyor değil mi?
– Sadece o değil ama iş arkadaşım Derya ve o. Zaten Yalçın da, Derya'nın abisi.
– Valla Songül sen yolunu bulmuşsun. Sevgilin ve kardeşiyle aynı evde mutlu mesut yaşıyorsun.
Songül, Yasemin'in son söylediklerine çok sinirlendi ve Yasemin'in elindeki sigaraya vurdu.
– Yasemin, çık git bu evden, seni bir daha görmek istemiyorum!
Hiçbir şey söylemeyen Yasemin ayağa kalktı. Ayakkabılarını giydikten sonra dış kapıyı açıp dışarı çıktığında salonda oturmakta olan Songül'e bağırdı.
– Kabul etsen de etmesen de, sen eski Songül değilsin. Kim elini kalbine koysa, sen de o eli alıp göğüslerine götürüyorsun. Belki de kendine söyleyemediğin şeyleri ben söylediğim için sinirlendin.
– Defol Yasemin!
YOU ARE READING
Songül (Kitap Oldu)
General Fiction"Baba, ben geldim, küçük kızın. Hani hasta olduğunda başında beklediğini söylediğin, dokunmaya bile kıyamadığın kızın. Baba biliyor musun? On beş yaşına kadar babam varmış gibi hissettim ama son zamanlarda o hissin nasıl bir duygu olduğunu hatırlamı...
