Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)

Bölüm 27 ● Deniz Gözlü

  "Ben annene bakacağım, kıpırdamayın sakın bir yere." Diyerek sıkı sıkı tembihledi beni babam ve uzaklaştı. Nereye gideceksek sanki?

  Kahvemden bir yudum alıp Meray'a baktım. Fotoğraf çekiniyordu. Sinsice sırıtıp kadraja girdim. Omzuna başımı yaslayıp dilimi çıkardığımda o da güldü ve fotoğrafı çekti.

  "Şu fotoğrafı paylaşıp seni rezil etmek vardı ya,neyse."

  "Paylaş sıkıntı değil de, sen sosyal medyaya çok girmezdin?" Bildiğim kadarıyla sosyal medya kullanmıyordu. Ama geçenlerde bizim fotoğrafların altında yorumlarını görmüştüm. Gülümseyip omuz silkti. "Yaren zorla açtırdı."

  Güldüm ve telefonumu çıkardım.  Alışkanlık olduğundan elim Whatsapp'a gitmişti. Daima en başlarda olan Yarem'in sohbetine girdim. Son görülmesi en son konuştuğumuz saatti. Bu beni şaşırtmamıştı çünkü kızın rehberinde bir tek ben vardım.

  Tabii anonimcilik oynadığımız için eski telefonunu da kullanıyor olabilirdi.

  Mesaj atmadığını görünce diğer mesajlara bakmadan telefonu kilitleyip attım cebime.

  Kısa bir süre sonra telefonum titredi.

Yarem: SEN BENİ TELEFONUNA MI KAYDETTİN?

Yarem: YERİM

Yarem: Ay şu profil fotoğrafına bak!

Yarem:

Yarem: Saçlarına ayrı bi aşığım aq

Yarem: Of çok tatlısın zalımın oğlu

Feda: Emir reyiz duymasın ckzşcjxlvjcmcj

Feda: Bende olan fotoğrafı niye bana tekrar atıyorsun kızım?

Feda: Ayrıca yavaaaş yani

Yarem: Heycanlandıö sus jxxljcxkux

Yarem: Yürürüm koşarım sana ne lan?

Feda: BANA YÜRÜYORSUN

Yarem: Aşkım senden başka kime yürüyeceğim ben :*

Feda: Manyaksın sen jxksjzjahzxg

Çevrimdışı olunca ben de gülerek çıktım sohbetten.

  "Neye gülüyorsun?" Diye soran Meray'a baktım. O da gülüyordu ve soğuktan yanakları kızarmıştı. Gözlerinin çevresi de kızarmıştı. Teni bembeyaz olduğundan daima soluktu.

  "Birine işte, boşver." Dediğimde Meray sırıtarak omzuyla omzuma dokundu. "Hadi hadi, var birisi."

  Kararsızca ona baktım ve iç çektim. "Geçen gün kantinde bahsettiğim kız... Hâlâ konuşuyoruz."

  "Flörtleşiyor musunuz? Karşına çıktı mı?"

  "Karşıma çıkmadı, hayır. Açıkçası flörtleşiyor muyuz emin değilim. O beni seviyor ve sürekli bunu belli ediyor."
 
  "Peki ya sen?" Sahadaki gözlerimi ona çevirdim. Beklentiyle bakıyordu bana, gerçekten merak etmişti. Niye bu kadar merak etmişti ki sanki?

  "Ben emin değilim. Ama sevilmeyecek bir kız değil, karşıma çıksa düşünürüm en azından." Meray iç geçirip başını salladı.

  "O iş biraz zor," diye mırıldanınca şok içinde ona baktım. Muhtemelen içinden konuştuğunu düşünüyordu salak.

  "Ne dedin sen!?" Meray tedirgince bana baktı. "Hiç bir şey."

  "Meray! Onu tanıyor musun?" Gözlerini kaçırdı ve sahaya baktı. "Aa, bak Emir Abi." Dedi ve zorla sırıttı. Yedek kulübesini gösteriyordu. Sinirle gözlerimi devirdim. Onunla tanışıyor olma ihtimali kalbimi sıkıştırmıştı.

  "Meray, rica ediyorum konuyu dağıtma. Yarem'i tanıyor musun?" Beklentiyle sorduğum soruya karşılık bu kez gerçekten gülümsemişti.

  "Tanıyorum dersem ne yapacaksın?"

  "Kim olduğunu soracağım tabii ki!" Meray gözlerini devirdi. "Asla söylemem, şansına küs."

  Hayal kırıklığıyla ofladım. "İyi de neden!?"

  "Çünkü istemiyor Feda, buna saygı duymalısın." Sözlerinin doğruluğu bir tokat gibi çarpmıştı yüzüme. Haklıydı kız. Yarem benim karşıma çıkmak istemiyordu.

  "Neden karşıma çıkmak istemediğini biliyor musun? Özgüven problemi mi var?"

  "Bir nedeni var elbette, ama lütfen zorlama. Ben ona ihanet edemem." Dediğinde gülümsedim.

  "Beni anlatacağı kadar yakınsın ona... Söylesene,nasıl biri?"

  Yarem gerçekti. Gerçekten vardı işte. Bana sarılıyor, çevremdeki biriyle arkadaşlık kuruyordu. Bunun benim için ne anlama geldiğini tahmin bile edemezsiniz...

  "Çok iyi biri, Feda. Benim olamayacağım kadar iyi biri." Dediklerinin altında yatan anlamı anlamasam da umursamadım.

  "Beni anlatırken nasıl tepkiler veriyor?" Dedim hayal etmeye çalışırken.

  "Tabii ki mutlu oluyor. Onun tek güzel yani sensin,onu mutlu eden tek şey sensin. Yani o öyle söylüyor." Gözlerini kaçırdı hemen. Sözlerine karşılık gülümsedim.

  "Pekala... Gamzeleri var mı?"

   "Hayır!"

   "Gözleri ne renk?" Meray kaçırdığı gözlerini yine gözlerime kenetledi. Garip bakıyordu, tanımlayamıyordum onu.

   "Mavi." ve gülümsemem daha da genişledi. Cevabı kalbimi hızlandırmıştı. Aklıma babamın anneme hitap şekli gelmişti direk.

   "Deniz gözlü yani..."
 
 
●●●

  Dün beni öldürecektiniz valla,özür dilerim cksjcxşcjxjd
 
  Olaylar olaylar! Meray'ın patavatsızlığı hakkında ne düşünüyorsunuz? Xkşsjccfxkx

  Ben bir şey soracağım. Sanki hikayeye karşı bir heyecanınız kalmadı gibi :( Her gün bölüm yerine belirli günler belirleyip haftada üç-dört bölüme falan mı düşsek?

  Yorumlarınızı bekliyorum, hadi eyw💖