Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)

Bölüm 47 ● Yanında Hisset

  Şu yorumlara abanın da azcık sıralamamız yükselsin be ckslxkxkcjx Kaç haftadır yerimizde sayıp duruyoz delirdim snxkxjxs

  Keyifli okumalar ❤

  ●●●

  "Meray,hadi lan söyle." Meray oflayıp gözlerini devirdi.

  "Söylemeyeceğim oğlum! Hem hani sen bu kızı bulmak istemiyordun?"

  "Bulmayacağım zaten, sadece sınıfını söyle Meray. Ona küçük bir jest yapmak istiyorum. Tedaviye başlarken yanında olduğumu bilsin."

  Dakikalardır Meray'ı ikna etmeye çalışıyordum. Yarem için ufak bir şarkı çalışmıştım. Yarın tedaviye başlayacaktı. Başlamadan önce ona moral vermek istiyordum. İyileşeceğine inansın istiyordum. Yanında olduğumu bilsin istiyordum.

  Meray bir süre gözlerime baktı. Cidden istekli olduğumu nihayet anlamıştı sanırım.

  "11.sınıf ve koroda. Ben de korodayım. Bu ders aşağıda Dicle Hoca ile çalışmamız var. Gel ne yapacaksan yap, ama onu bulmaya çalışırsan fena bozuşuruz." Cevap vermemi beklemeden konferans salonuna giderken sırıttım. Demek benden küçüktü. Her anlamda. Allah'ın bir buçuğu.

  Öğretmenler zili çalarken koşa koşa sınıfa girip gitarımı aldım. Öğretmenler masasının üzerinde kızlarla muhabbet eden Sefa'ya "bu ders beni idare et lan!" Diyerek sınıftan çıktım. O hallederdi.

Arkamdan seslendiğini duysam da beklemeyip devam ettim.

  Konferans salonuna indiğimde neredeyse tüm 11'ler oradaydı. Yarem'in onların arasında olduğu gerçeği aşırı heyecanlandırmıştı beni. Kalbim çok hızlı atıyordu. Ciddi misin Feda salağı!?

  Herkes garip garip bana bakarken ben umursamadan Dicle Hoca'nın yanına gittim. Yanında Meray ve bir çocuk vardı.

  "Oo Feda, hayırdır?" Dicle Hoca samimi bir şekilde gülünce ben de gülümsedim. Seviyordum bu kadını.

  "Merhaba hocam, bir şey istemek için geldim." Dicle Hoca başıyla onayladı beni. "Söyle oğlum."

  "Hocam ben on dakikalığına dersinizi alabilir miyim?" İsteğim onu şaşırtmış olmalıydı. "Neden?" Diye sordu.

  "Hocam sormayın, lütfen. Kendim için değil gerçekten. Şu an burada olan bir arkadaşıma sürpriz yapacağım."

  Hoca bir süre kararsızca suratıma baktı. Ama beni sevdiğini ve izin vereceğini biliyordum.

  "Meray oturun bakayım yerinize," hoca Meray'ı uyarınca Meray bana bakarak başını salladı ve yanımızdan uzaklaştı.

  "Şu yarışma mevzusu ne olacak?"

  Bir kaç hafta sonra büyük bir markanın düzenlediği liseler arası bir müzik yarışması vardı. Hoca gruptaki solistlerden birinin ben olmasını istiyordu çünkü beni tanıyan çok kişi vardı,bu da işimize yarardı. Ama ben kararsızdım. Pek uğraşmak istemiyordum onunla. Dicle Hoca ise ısrar edip duruyordu.

  "Hocam onu hala düşünüyorum."

  Dicle Hoca iç geçirdi. "Düşün bakalım," dedi. "Kahve almaya gidiyorum, gelene kadar halletmiş ol."

  "Hocam siz varya, kralsınız kral!" Dedim gülerek. Hoca da gülerek gözlerini devirdi ve öğrencilere döndü.

  "Çocuklar!" Diye seslenince herkes bize dönmüştü. "Bir oturun bakayım," herkes teker teker oturunca hoca bana baktı. Elini omzuma hafifçe vurup salondan çıktığında yutkundum. Gerilmiştim. Öğrencilerle baş başa kalmıştık. Sahneye çıkıp mikrofona gerek duymadan yere bağdaş kurdum. Zaten az kişi vardı. Herkeste gözlerimi gezdirdim. Farklı bir bakış arıyordum ama yoktu. Ben böyle beklerken bazıları konuşmaya başlamıştı.