Bölüm 71 ● Sürpriz

17.8K 944 196
                                    


  Ciğerlerime dolan dumanı hızla üfledim ve sokağın sonundan sağa döndüm. Aşırı geç kalmıştım, Sefa belamı belleyecekti. Kayıt almak için beni bekliyorlardı ve ben oyalanıp durmuştum. Ama boşuna bir oyalanma değildi, tamam mı?

  Annemi Ikea'ya bırakmıştım, bu akşamki yılbaşı yemeği için alışveriş yapacaklardı anneannem ile.

  Stüdyoya yaklaşınca biten sigaramı söndürüp aceleyle içeri girdim. "Çok mu geç-" karşılaştığım kişiyle sözlerim kesilmişti. Meray, elindeki kahve kupalarıyla bana şaşkınca bakıyordu. Atlas ve Sefa görünmüyorlardı.

  "Aa, şey... Senin ne işin var burada?" Diye sordum. Meray yutkundu ve gözlerini kaçırdı. "Şarkıda ben de varım."

  Bundan neden benim haberim yoktu?

  "Nasıl?"

"Ben de söyleyeceğim işte, neyini anlamıyorsun?" ve arkasına dönüp stüdyo kısmına girdi. Sinirle yüzümü sıvazladım. Cidden her şey boka sarıyordu.

  Montumu çıkarıp içeri girdim. Atlas beni görünce başını bilgisayardan kaldırdı. "Geldin mi kardeşim?"

  "Yok amınakoyim, yolda hala." Meray söylenerek kayıt odasına girerken istemeden sırıttım. Atlas bana baktı. "Sinirlendirme şu kızı artık! Kaç gündür ağzımıza sıçtı."

  "Ben de onu soracaktım." Sefa'ya baktım. "Neden Meray'ın da olduğundan benim haberim yok?"

  Sefa sırıttı. "Sürpriz olsun istedim kanka."

  "Sürprizini sikeyim." Homurdanarak kayıt cihazlarının önüne oturup ayarları yapmaya başladım. Tüm her şeyi hallettiğimizde üçü de kayıt odasına girdiler. Şarkının sözleri bana aitti. Rap kısımlarında Atlas'dan yardım almıştım ama genel olarak ben yazmıştım. Samimi söylüyorum, dünyanın en zor şeyi olabilirdi rap sözleri yazmak.

  Kayıt cihazını başlatıp onay verdim. Haftalarca uğraştığımız melodisi duyulmaya başladığında, üçü de kağıtları ellerine aldılar. İlk önce Atlas girecekti şarkıya.

  Daha sonra nakarat kısmı geldi, bunu Meray söyleyecekti.

  Bir bana bir sözlere baktı ve gülümseyecek gibi oldu. Ama gülmedi. Onun aksine ben gülümsemiştim çünkü şarkının bir çok yeri ona ithafen yazılmıştı. Nakarat gibi.

"Gözlerimi yumduğumda zihnimde beliren tek insandın,
Ellerimi uzattığımda dokunamasam da yanımdaydın.
Okyanuslarını anlatmaya kelimelerim yetmiyor bak,
Konu sen olunca zaten hep tıkandım. "

  Onun güzel sesinden ona yazdığım sözleri dinlemek... Cennet gibiydi.

  İlk kez karşımda şarkı söylerken gözlerini kapatmıştı. Bu da bana normalden daha fazla kırıldığının göstergesiydi işte, çünkü o bana şarkı söylerken daima gözlerimin içine bakardı.

  Şarkının kaydını bitirdiğimizde aklıma yazmıştım. Meray için bir şarkı yazacaktım.

  Kayıt işi bitince klip gününü ayarladık, Sefa çalıştığı ajansa haber verdi. Tüm işler hallolunca Meray oturduğu sandalyeden kalkıp montunu giyindi. "Ben gidiyorum artık, görüşürüz."

  ve bir şey diyemeden çıktı gitti. Gözlerimi devirip ben de montumu giyindim. Başka işlerim vardı.

"Ben de gidiyorum."

Sefa'dan devam
(bir kaç saat sonra)

Meray: Lan Sefa,bana bak

Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)Where stories live. Discover now