Bölüm 74 ● Sarhoş

18.7K 926 330
                                    

Meray'dan

  Doğan güneşe tedirginlikle bakıp sitenin girişini tekrar kontrol ettim. Saat sabah 7'ye geliyordu ve Feda hala ortalıkta yoktu. En son gece çıkarken görmüştüm.

  Sıkıntıyla bir nefes verdim. Neredeydi bu çocuk?

  Telefonuma bir bildirim geldiğinde hemen aldım. Yine mesaj atmıştır diye. Ama hayır, İnstagram'da bir hikaye paylaşmıştı.

  No1'den alıntı yaparak yazdığı söze iç geçirdim. Ondan zaman istemiştim ve o da böyle bir şey yazmıştı.

   Üzerime alınabilirdim, öyle değil mi?

  Onun ardından Sarp'da bir hikaye paylaşınca hemen girdim. Feda da olmalıydı.

  Dalga mı geçiyordu bu gerizekalılar? İçtikleri yer Beşiktaş Sahili'ydi, direk tanımıştım

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


  Dalga mı geçiyordu bu gerizekalılar? İçtikleri yer Beşiktaş Sahili'ydi, direk tanımıştım.

  Böyle herkesin gözüne sokarcasına içki-sigara storyleri atarak kafayı mı yemişlerdi? Deniz Abla'lar görmeden bunların silinmesi gerekiyordu çünkü ailede sadece Sefa'nın sigara içtiğini biliyorlardı ve onu da bıraksın diye uğraşıp duruyorlardı.

  Şimdi Feda'yı da öğrenirlerse... Olay çıkardı.

  Storylere bakılırsa sarhoş olmuştu bu gerizekalılar.

  Sinirle yüzümü ovuşturup odamdan çıktım ve mutfağa gittim. Yaren mutfakta oturuyordu.

  "Ne yapıyorsun sen burada?" Dedim. Telefonundan başını kaldırdı sırıtarak. "Kahve içiyorum."

  Kesinlikle manitasıyla konuşuyordu. Gözlerimi devirip cezve ve kahve çıkardım. Cezveye bir kaç fincan su koydum. Ardından okkalı bir türk kahvesi yaparak termosa koydum. Başka türlü ayılmazlardı.

  Kahveyi hazırladıktan sonra ablama döndüm. "Feda ve Sarp sahilde baya dağıtmışlar. Gidip şunları toplamam lazım."

   "Siz barıştınız mı? Yemekte baya kötü görünüyordunuz."

  "O iş zor abla." İç geçirdim. "Neyse, gidiyorum ben. Babama çaktırma."

   ve montumu giyinip sessizce evden çıktım. Yılın ilk saatlerinde uğraştığım şeylere bakar mısınız?

   Yine de... Onun için değerdi.

  Sahile iner inmez görmüştüm onları. İkisi de çimlere uzanmıştı, boş sahilde Feda'nın sesi yankılanıyordu.

"Gözlerinde kaybolan,
Bu sabahsız gecelere hapsoldum,
Anılar duman olmuş,
Yaş olur kanamaz YAREM!

Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)Where stories live. Discover now