Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)

Bölüm 76 ● Sen Bana Nefes

    Önceki bölümü baya kişi görmedi sanırım, iki gün önce 75.bölümü de yayımladım ona bakmayı unutmayın💖

  Multi: Serhat Albamya- Onu Buldum (Bölüm içindeki şarkılardan biri. Bu şarkı bizimkilere ithaf edilmeli ya demi cnzkzhxxöcj)

  ●●●

   "Mis gibi hava yemin ediyorum, İstanbul'un kasvetinden sonra burası çok iyi geldi." Yaren havanın ve sıcaklığın tadını çıkartırken Cefa'ya baktım. Yaren'e bakıp gülümsüyordu. Onun bu haline iç geçirip Meray'a baktım bu kez. Battaniyeye sarılmış, öylece yanan şömineyi izliyordu. Sıcaktan kızarmış yanaklarıyla aşırı tatlıydı yine zalımın kızı.

   Annem ve babam da aynı battaniyenin altında sarılmış gülümseyerek Zeynep abla ve Doğan Abi ile sohbet ediyorlardı. Sefa telefonuna gömülmüştü. Sarp ise uyukluyordu.

  "Hadi bir şeyler yapalım oğlum, çok sıkıldım ben." Sefa telefonunu bir kenara bırakıp esnediğinde başımı salladım. "Ben de çok sıkıldım."

  "E dışarı çıkalım?" Dedi Cefa. Annem hemen atıldı. "Dışarıda sağanak yağmur var oğlum, ne çıkması?"

  "Deniz haklı, bu havada olmaz." Diye konuştu Zeynep Abla da.

  "Yine şarkı gecesi mi yapsak o zaman?" Dedi Meray, kaşlarını kaldırıp sırıtırken. Gülümsedim. Aklında bir şeyler olduğu kesindi.

   "Ay, çok güzel olur çocuklar!" Annem bana baktı. "Bu kez yine depresyona girip gitmek yok ama?"

   "Tamam anne." Homurdanarak gitarımı elime aldım. Bizi dinlemeyi seviyorlardı. Annem canı sıkıldıkça evde bana şarkı söylettirirdi zaten, ama diğerlerinin de buna uyması garipti.

  "Birlikte mi söyleyelim?" Diye sordum. Başını iki yana salladı. "Sen söyle, sonra ben söylerim."

  Bir süre ne söyleyeceğimi düşündüm. Meray'ı etkilemeliydi bu şarkı. En sonunda bir tane gelmişti aklıma. Hemen Google'dan notalarını ve sözlerini açıp telefonu dizime koydum. Zaten ezberimdeydi ama unutuyordum bazen.

 

  Şarkının güzel melodisine girdiğimde, annemler gülümseyerek ve ritme göre sallanarak beni izlemeye başlamışlardı.

"Onu buldum karanlıkta,
Yalnız kalmış yıllar sonra.
Sarıldı bana, hiç düşünmeden.
Sesler sustu bir anda."

  Asansörde bana o sarılmasını ya da stadın önünde Yarem olarak sarılmasını nasıl unutabilirdim?

"Bırakıverdim kendimi,
Ait olduğum kollara.
Ayrı kaldık, ara verdik.
Ama birlikteydik sonunda."

  Bir gün bunu içten diyebilmek umuduyla söyledim bu sözleri, hissettin mi Yarem?

" 'Ben' dedim, 'iyi değilim,
'Kimi gördüysem sen zannetim.
'Denedim denedim, baktım olmuyor
'Sonunda yanına geri geldim.' "

  Bizi en doğru bu sözler anlatırdı zaten.

"Sensiz olmuyor,
Yerine de hiç bir şey konmuyor.
Bu hikaye neden,
Bittiği yerden başlamıyor?"