Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)

Bölüm 51 ● Sana Geliyorum

 Günlerdir beklenen bölüm mü gelmiş, ne? Kxdkcjdkchxh

  Bu bölümde de yorum yapmayanı döverim he.

  Keyifli okumalarr♥️

●●●

Hiç içinizde gittikçe büyüyen bir sıkıntı olduğunu hissettiniz mi? Hani ortada bir şey yoktur,aksine mutlu olmanız gerekiyordur ama sizin içinizde sebepsiz bir kalp sıkışması olur.

  Tam olarak bunu yaşıyordum.

  Ortada ciddi anlamda bir şey yoktu. Annem iyiydi. Hepimiz iyiydik. Yarem hariç. Belki de içimdeki bu sikik sıkıntı ya da his onunla alakalıydı. Bunu anlamanın tek bir yolu vardı.

  Üzerime hırkamı geçirip balkonuma çıktım ve sandalyeye oturup telefonu elime aldım. Rehberden Yarem'i bulup ararken, kalbimin daha da hızlandığını hissettim. Ama bu sıkıntıdan değildi.
 
   Ulan Feda, sen bu kıza fena düşüyorsun haberin yok.

  Yüzüme istemsiz bir sırıtma oluşurken telefonu açmasını bekliyordum. Telefon defalarca çaldı,çaldı ama açılmadı. Duymamıştır diye düşünerek bir kez daha aradım. Sonra bir kez daha...

  Beşinci arayışımda da sikik telesekreterin sesini duyduğumda sinirle kapattım aramayı. Elimde telefon mal gibi kalmıştım.

   Nakil daha iki gün sonra gerçekleşecekti. Eğer şimdi telefonu açmıyorsa bir şey olmuş olabilirdi! Bu düşünce içten içe beni korkuturken, uyuyakalmış ve telefonunu sessizde unutmuş olmasını diliyordum.

   Ama ya ona bir şey olduysa? Yarem benim telefonumu açmamazlık yapmazdı ki. Hele ki sözü varken. Onu bu saatlerde aramamı istemişti, yeni çalıştığı şarkıyı söyleyecekti. 

   Onu tekrar aradığımda yine çalıp kapanınca balkondan çıktım ve hızla Cefa'nın odasına gittim. Sefa ile ders çalışıyorlardı.

  Nefes nefese odaya dalınca ikisinin de dikkati dağılmıştı tabii. Bana sorarcasına bakıyorlardı.

  Boğazımda oluşan yumrunun geçmesi için bir kaç kez yutkundum ve telefonumu gösterdim.

  "Yarem... Telefonumu açmıyor."

   Cefa'nın yüzünün rengi atarken, Sefa derin bir nefes almıştı.

  "Kız hastanede şu an, değil mi?" Dedi Sefa. Başımı salladım. "Ameliyata iki gün sonra girecek, şu anda sadece kontrolleri yapılıyor. Ki onlar da her zaman kısa sürerdi. Bir de bana bu saatlerde aramamı söylemişti. Bana şarkı söyleyecekti. Cefa,içimde siktiri boktan bir sıkıntı var. Kıza bir şey olmuş olmasın lan?" Hayatımdaki en uzun konuşmayı bitirdiğimde derin bir nefes aldım.

  Cefa bir süre aval aval etrafına baktı. O bizden daha olgundu ve her zaman yol gösterirdi. Şimdi de ondan medet umuyordum çünkü benim beynim durmuştu. Basıp hastaneye gitmemek için kendimi çok zor tutuyordum.

  "Didem Abla! Onu aradın mı?" Cefa hızla ayağa kalkarken ben bunu düşünmediğim için kendime sövüyordum. Aceleyle numarasını bulup aradım. Haporlöre verip yorgunlukla sandalyeye oturdum.

  Uzun uzun çaldıktan sonra nihayet Didem Abla açtığında derin bir nefes verdim. " Ne oldu Feda?" Dedi, aceleyle. Koşuyor gibiydi.

  "Yarem... Ona ulaşamıyorum Didem Abla. Bir sorun yok değil mi?"

  Didem Abla biraz duraksadı ve ofladı. "Sana bunu söylemem ne kadar doğru bilmiyorum ama, kız fenalaştı."

  Başımdan aşağı kaynar sular boşalırken gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Soğukkanlı olmak zorundaydım.