Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)

Bölüm 65 ● Doğum Günü (part1)

Selllaaaam

Günlerdir bölüm gelmiyor ve ne kadar linç etseniz haklısınız. Hikaye bu aralar yükselişe geçmişken benim bölümleri aksatmamam gerek ama bilin bakalım kim gerizekalının önde gideni?

Ben ne zaman bölüm geciktirirsem bilin ki flört yapmışımdır arkadaşlar fjzlsjsjshs Dün ayrıldık gibi bir şey oldu, bakın bölüm bugün geldi. Malım djskhsgs

Siz de anlatın bakayım, hayat nasıl gidiyor? Var mı birileri?

Bu bölüm part1 ve asıl olaylar part2 kısmında olacak. Bu bölüm Deplasman'cılara gelsin❤

Günlerdir bizimkileri özlediğini söyleyip spoi isteyen karakartal_001 hadi mutlu ol xjzkzjzhz

Sonraki bölüm için bi tarih veremem ama çok geç kalmamak için uğraşacağım.

Keyifli okumalar, satır aralarında buluşalım 💕

Multi: Meray ve kıyafeti

●●●

"Her şey hazır, değil mi?" Deniz Abla ve Emir Abi mekanın içine bakarken yorgun bir nefes verip başımı salladım.

"Evet, her şey hazır." Elimdeki son siyah tabağı da masaya yerleştirdim ve sırıtarak mekana baktım. Sabahtan beri Yaren, Berk ve Sarp ile birlikte mekanı süslüyorduk. Bugün onun doğum günüydü. Yani şey, onların. Feda, Cefa ve Sefa'nın.

İki gündür bu parti için uğraşıyorduk. Ben müzik kısmını hallederken Deniz Abla yemek ve pasta işini halletmişti. Süslemeleri ise Berk ve Yaren'e yıkmıştım.

Partiye bir kaç saat kalmıştı ve her şey hazırdı. Ben hariç.

"Ay Meray, çok güzel olmuş burası!" Deniz Abla yanıma gelip sarıldı. "Ellerinize sağlık!"

"Ben çocukları getirmeye gidiyorum o zaman." Emir Abi seslendiğinde Deniz Abla atıldı. "Ben de geleceğim, hazırlanmam lazım."

"Emir Abi, biz de gelelim mi? Eve gitmemiz lazım." Bunu diyen de ablamdı. Yanında Berk vardı. Emir Abi başıyla onayladıktan sonra vedalaştık ve çıktı onlar. Koca mekanda yalnız kalınca etrafa bir göz gezdirdim. Eksik olan bir şey yoktu, ben de hazırlanmalıydım artık.

Evden getirdiğim mavi eteğimi ve beyaz gömleğimi giyip nasıl göründüğüne bakmak için bu kıyafetle belki de milyonuncu kez ayna karşısına geçtim. Güzel görünmeliydim.

Beyaz gömlek bol bir şekilde belimden aşağı sarkıyordu. Elimle gömleği iki taraftan çektiğimde belimi ortaya çıkardığını gördüm. Bir kaç ay önce bu gömleği giymediğimi hatırladım. Çünkü belimdeki yağlar yüzünden düğmeleri kapattığımda patlayacak gibi duruyordu.

Şimdi ise... Bol geliyordu bana. Zayıflamıştım. Hem de baya fazla. Kilo vermeye de devam ediyordum ve bu tamamen istem dışı oluyordu. Feda bu durumdan şikayetçiydi. Onun sitemkar bakışları aklıma gelince güldüm.

Zaten küçücük kaldın beyinsiz, yemek ye artık! Demesi geldi kulaklarıma. Hakaret ederek sevgisini gösteriyordu salak. Sevgisi... Onun verdiği değere sahip olmak ne büyük bir olaydı benim için...

Fazla oyalanmadan gömleği eteğimin içine sokup spor ayakkabımı giyindim. Daha sonra aynanın karşısına geçip hafif bir makyaj yaptım ve saçlarımı salık bıraktım.