Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)

Bölüm 34 ● Yarem Gibi

   "Bir de masum ayakları yapma lan bana! Bak, orada at gibi sırıtan çocuğun adı Feda. Numarasını istersen kendi seve seve vereceğine eminim." Meray sinirden kıpkırmızı bir şekilde tribünleri terk ederken sırıtmam silinmişti. Bu kızın derdi neydi Allah aşkına?

Oflayıp koşarak sahadan çıktım ve ona yetiştim. Kolunu tuttuğumda dönüp bana baktı. "Konuşalım mı?" Diye sordum. Gözlerini devirip kolunu kurtardı.  

  "Ne konuşalım? Sarı renginden konuşabiliriz mesela. Seversin sen." Homurdanarak yürümeye başladığında tekrar peşinden yürümeye başladım gülerek. Nedenini bilmesem de gidiyordum işte.

  "Meray, ne saçmalıyorsun sen?" Dediğimde duraksadı. Kısa bir süre gözlerime baktığında gözlerinin dolduğunu görmüştüm. "Haklısın, saçmalıyorum." ve nihayet durup yüzüme baktı.

  "Neden sinirlendin sen?" Diye sordum. "Yoksa... Kıskandın mı lan?"

  Hassiktir. Beni kıskanmış mıydı? Niye kıskansındı ki? Hassiktir.

  "Ne kıskanacağım oğlum?" Dedi ama panik yapmıştı. "Kız yanıma gelip saçma sapan yapmacık yapmacık konuşunca sinirlendim. Bir de sen üstüne gelip sırıtınca iyice şarteller attı tabii." Gözlerini kısarak baktı bana. "Ayrıca, Yarem bunu görse delirirdi eminim. Kızla bakışmana da kırılırdı."

  "Hey, hey! Ben onunla bakışmadım. Yarem'in sinirleneceği bir şey de yapmadım, kızın suratını bile bilmiyorum. Lütfen kıza gidip de bakışmış falan deme. Üzülmesin."
 
  Bakışları yumuşarken derin bir nefes verdi. "Her neyse, tepki göstermemin sebebi Yarem ve kıza uyuz olmamdı. Yanlış anlama."

  "Tamam, bu geçerli bir sebep." Deyip omuz silktim ve şu an bulunduğumuz koşu yolundan çıkıp kayalıklara yürüdüm. Sebebinin geçerli olması yaptığının hoşuma gittiği gerçeğini değiştirmiyordu.Sağlam bir taşa oturururken Meray'ın da peşimden geldiğini biliyordum. Gelip yanıma oturdu ama yüzüme bakmadı.

  "Şarteller indi mi? Ona göre konuşacağım." Deyip alayla güldüğümde gözlerini devirdi. "Benim şartellerim kolay kolay inmez."

  "O zaman, konuşmamı istemiyorsun?" Dedim kaşlarımı kaldırarak. Yüzüme baktığında göz göze geldik. Gözleri masmaviydi. Anneminki gibi yeşil-mavi değildi. Çok derin bakıyordu. Sanki milyonlarca şey anlatmak istiyor ama susuyor gibiydi. Garip bir kızdı Meray.

  "Farketmez." Deyip tekrar  denize çevirdi gözlerini.

   Biraz sustuktan sonra dayanamayıp konuştum. "Bugün Yarem'in yanına gittin mi?"

  Bir süre anlamsız bakışlar atsa da bilinmeyen kızdan bahsettiğimi anlamış olmalıydı. "Evet." Dedi sadece.

  "Nasıl? Gülümsüyor mu?"

  "Onu tedeviye ikna etmişsin Feda. Sadece o değil, ailesi de çok mutlu. Teşekkür ederim." Çok içten söylemişti bunları. Samimiyetine karşılık gülümsedim. "Yapmam gerekeni yaptım. O iyileşirse ben de çok mutlu olacağım."

  "Umarım iyileşir."

  "Umarım." Bir süre daha sessiz kaldık. Ama bu sessizliği Sefa'nın gevşek sesi bozmuştu.

  "Lan bok böcükleri, ne yapıyorsunuz burada?" Az sonra Sefa ve Yaren benim yanıma, Cefa da Meray'ın yanına oturmuştu.

  "Halay çekiyoruz, katılmak ister misin?" Dedi Meray alayla.

  "Reis sen sinirli misin hala ya? Merak etme aşkım ben hallettim o sarı yellozu." Diyerek sırıttığında ben de güldüm. Eminim kızların numarasını almıştı.

  Meray yumuşayarak ona öpücük attığında bizimki de karşılık verdi.

  "Bazen gay olduğunu düşünüyorum," dedi Cefa. Onu ben de düşünmüyor değildim.

  "Sus lan, homofobik it seni!" Sefa homurdanarak Yaren'in omzuna kolunu attı. "Bu hayatta bir tek Feda aşkıma yürürüm ben" deyip bana da öpücük atınca yüzümü buruşturdum. Daha cevap veremeden Sefa imayla gülüp Meray'a baktı. "Bana da delirecek misin kız?"

  Meray utanarak gözlerini kaçırdı. "Kızı basketbol direğine oturtmak istemememin Feda ile alakası yok."

  "Ooonnlllyyy youuu..." Sefa'ya dönüp kafasına bir şaplak geçirdim. " Boş yapma lan." Dedim. 

   "Ayıp oluyor kral," deyip gevşek gevşek güldüğünde ben de güldüm ve gözlerimi denize çevirdim.

  "Bunun bir kapatma tuşu yok mu ya?" Meray homurdanarak başını Cefa'nın omzuna yasladığında iç geçirdim. Cefa ve Meray arasında farklı bir bağ vardı ve içimizden en çok onunla yakınlardı.

  Sessiz geçen bir kaç dakikanın ardından kalktık. Ben artık buz tuttuğum için spor çantamdan bir hırka alıp giyindim ve kapişonu kafama geçirdim. Sahil yolunda yürürken Yaren benim koluma girmişti, Meray ve Cefa biraz ileride gülüşerek yürüyorlardı. Sefa ise arkada annemlerle konuşuyordu. Konuşması bitince yanımıza geldi.

  "Nasılmış bizimkiler?" Diye sordum. Yaren hala bilmiyordu sanırım annemin hastalığını. Sefa sormak istediğimi anlamış olacak ki, başını salladı. "Maç izliyorlarmış," dedi ve Cefa ile Meray'ın yanına gitti.

  "Ee,Feda Başkan? Nasılsın bakalım? Ne zamandır baş başa konuşamıyorduk." Deyince Yaren'e baktım ve iç geçirdim. "Valla öyle oldu kanka ya, kusura bakma gelemiyorum yanına. Biraz doluyum bu aralar."

  "Yok lan ne kusuru? Neyin var bakalım?"

  "Aman boşver, geride kaldı zaten. Hepsi hallolacak inşallah." Deyip gülümsediğimde Yaren de ısrar etmedi ve kolumdan çıkıp belime sarıldı yürürken.

  "Ne zaman anlatmak istersen her daim bir kat aşağıdayım kardeşim, biliyorsun. Hepsinin üstesinden geleceksin eminim." Dedi. O böyle deyince kankalık duygularım kabarmıştı. Kolumu kurtarıp omzuna attım. Başımı başına yasladım.

  "İyi ki varsın kızım, her zaman anlıyorsun beni." Dedim. Cidden, hayatıma aldığım bir kaç insan vardı ve hepsi de çok değerliydi benim için. Diğerleri gibi Yaren de çok ayrıydı. Gözlerime baksa bile anlardı hissettiklerimi. Kız kardeşim gibiydi daha çok. Bu aralar pek konuşamasak da her zaman en yakın arkadaşım olduğunu biliyordum.

  Yaren ile o halde yürürken içime dolan huzurla derin bir nefes aldım. Aldığım o nefesten sonra başıma kaynar sular dökülmüştü sanki.

  Yaren... Tıpkı Yarem gibi kokuyordu.

  Hassiktir.

●●●

Akşama doğru bir İnstagram bölümü gelebilir, buralarda kalın💜
 
  Hepinizi çok seviyorum, hadi eyw xjzkhxhz