"Yâre Osmanlıca'da hem 'yarı' hem de 'yara' anlamına gelir. Sen benim Yârem'sin Feda'm. Hem yaram, hem yarımsın."
●●●
Feda: Az önce Didem Abla yoğun bakıma kaldırıldığını söyledi
Feda: Sana ulaşamayıp delirince onu aradım
Feda: Özür dilerim
F...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Feda: Arkadaki ağaçlardan bir farkım var mı sence?
Feda: Bence yok
Yarem: Öncelikle ağzını yerim
Yarem: Geliyorum, ayakkabılarımı giyiniyorum
Feda: Hemen yemen lazım
Yarem: Neden?
Feda: İşte
Feda: Ne demişler
Feda: Üzümünü ye bağını sorma
Feda: Burda üzüm benim ağzım oluyor
Yarem: AHAHSHDLJCKCJDLCHXJ
Yarem: Üzüm sevmeyen bne
Feda: O mecazi bir şeydi, üzüm sevmiyorsan nutella oluruz gülüw
Yarem: Tamam o zaman olur
Feda: Olsa da yesek
Yarem: Sen kendini düşün, benim nutellam var
Feda: Nutellan beklemekten çürüdü haberin olsun
Yarem: Tamam bende başka nutella bulurum kendime o zaman
Sinirin bütün bedenimi sardığını hissederken telefona karşı "HÖST ULAN!" diye bağırmıştım istemsizce.
Arkamdan küçük bir kıkırtı duyunca kaşlarım çatık arkamı döndüm. Meray gülerek bana bakıyordu.
"Ne demek başka nutella bulurum, Meray? Benden daha iyi bir nutella bulabileceğine inanıyor musun cidden?"
Meray cevap vermeden telefonu cebine atıp bana yaklaştı ve kollarını belime dolayıp başını göğsüme yasladı. "Şaka yapıyorum. Senden daha iyi bir nutella bulmam, sınavda geometriyi fullememle aynı olasılıkta."
İstemsizce gülüp bir elimi kafasına koydum ve mümkünmüş gibi daha sıkı sardım onu.
"Derse geç kalacağız aşkım." Dediğinde iç geçirip ayrıldım ve elini kavradım.
"Bir bitseydi şu çile, yoruldum artık." Homurdanmama karşılık koluma sarıldı ve başını koluma yasladı yürürken.
"Çok kalmadı zaten, birkaç ay daha çalışmamız gerekecek."
"Sen olmasan asla böyle çalışmazdım, biliyorsun değil mi?"
Mezun olduktan sonra babamları ve Doğan Abi'leri ikna edip bir dershaneye yazılmıştık. Meray son sınıfını açık öğretime aldırmıştı, birlikte gidip geliyorduk sürekli. Aynı sınıftaydık, sürekli beraberdik. Bundan asla şikayetçi değildim, onunla geçen her anımın kıymetini biliyordum çünkü onu kaybetme noktasına gelmiştim defalarca. Şimdi yanımdaydı ve elimi tutuyordu, bu benim için birçok şeydi.
