Officially Yours 2 [COMPLETED]

The Wedding

LISA

I woke up early because I have to prepare. This is the day! the day that the most awaited wedding will bound to happen.

Paglabas ko pa lang ng kwarto tumambad na agad sakin ang maraming tao na abalang abala sa paggagayak para sa kasal. There are vanity mirrors in each sides of the living room para sa mga aayusan, all lights and make up kits ay nakahanda na sa malaking sala nitong suite na nakuha naming dito sa hotel, then I saw Seulgi and Momo with the hired make up artist and wedding organizers and they are now having their breakfast.

“Good morning!” masayang pagbati sakin ni Seulgi.

“Morning” sagot ko naman habang itinataas ang dalawang kilay.

Nginitian ko naman ang bawat isa habang papalapit ako sa dining para saluhan sila sa almusal.

“Are you ready?” tanong sakin ni Seulgi.

“Yeah. Are you?” balik kong tanong sa kanya sabay higop ng mainit na kape sa harapan ko.

“Yes, of course!”

“Are you ready to see her?” dagdag na tanong niya habang nakaakbay sakin.

“I am”

“Good!” sabat naman ni Momo na busy sa kinakain niyang sandwich at hindi man lang kami magawang lingunin.

Pagtapos naming kumain ng almusal ay agad akong bumalik sa kwarto ko para maligo at maghanda na dahil ako na ang susunod na aayusan. Nauna na kasing ayusin sina Momo at Seulgi dahil mas nauna silang nagising at nakaligo kesa sakin. Right after kong maligo ay bumalik ako sa living room wearing my white bathrobe. Mahirap na baka madumihan pa yung susuotin ko.

“Finally!” sabi ni Seulgi ng may kalakasan.

Napakabungangera talaga nitong kaibigan kong to.

“Your turn” sabi niya pa sabay tayo mula sa kinauupuan niya sa harap ng vanity mirror.

“Wow Seul! In fairness nagmukha kang tao! Hahaha!” pangaalaska ko sa kanya.

“Galing mo ate!” papuri ko naman sa makeup artist na nag ayos kay Seul na may pag apir pa.

Tatawa tawa lang naman si ate sa sinabi ko.

“Well, I should be! Special tong araw na to eh” sagot niya naman na walang bakas ng pagkapikon sa mukha.

“Sa sobrag excited niya nga hindi na siya nakatulog. Nahirapan tuloy si atae itago yung eyebags niya! Hahahaha!” pangaasar den ni Momo na nagpatawa saming lahat.

“But seriously, you look different, you look great” compliment ko sa kanya na ikinalapad naman ng ngiti niya.

Matapos kong mamake-upan ng konti ay agad na kong nagbihis wearing a white lady tuxedo. Paglabas ko ng kwarto halos lahat sila napatingin sakin na ikinahiya ko naman. I gave them a ‘what?’ look.

“Wow Lis! You look pretty handsome! Pucha! Siguradong laglag panty nun pag nakita ka!” banat ni Momo na nakaupo sa malaking couch at nagtawanan naman ang lahat sa joke niya.

“Siraulo!” sagot ko naman habang pailing iling pa ang ulo.

I was so nervous habang nasa sasakyan going to the church. Sa sobrang kaba parang gusto nang tumalon ng puso ko palabas ng katawan ko. Hindi ko maintindihan but the drive going to the church seems so long for me. Halo Halong emosyon na di ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon.

Natatanaw ko na ang simbahan mula dito sa loob ng sasakyan at pinapanood ko how the wedding planners are instructing the visitors. Pinapapila na nila ang mga abay, flower girls, ring bearer, at mga ninong at ninang habang inaabangan ang pagdating ng bride. When I step down the car ay agad akong nilapitan ng isa sa mga wedding organizers and she instructed me to go to the front dahil malapit na daw ang bride kaya naman isa isa na kaming pumila nina Momo at Seul.

I was looking at the church entrance and hindi ko na naiwasan ang pagpatak ng mga luha sa mga mata ko but I was surprised at agad kong pinahid ang mga luhang yun nang biglang tapikin ni Seulgi ang balikat ko.

“Are you okay?”

“Yeah” sagot ko habang nakangiti at mukhang naconvince ko naman siya at tumango na lang.

“Guys!” agad naman kaming napalingon sa tumatawag and we saw Chaeng rushing to our direction.

Isa isa niya kaming niyakap.

“Asan na sila?” tanong ni Seul.

“There” sabi ni Chaeng sabay turo sa puting kotse na kakaparada lang. Mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko coz anytime soon I’m gonna see her na.

“Okay everyone the bride has arrived, so let’s go ahead and start. Please everyone go to your respective places” sabi nung organizer na nandito sa harapan.

The entrance of the church opened and isa isa na kaming naglakad papunta sa altar. Para kong lumulutang habang papalapit sa unahan. What I am thinking is, any minute now, I will be seeing you again. We stopped at the altar while watching everyone walking and going to their respective seats assisted by multiple wedding coordinators habang tumutugtog ang wedding song.

It feels like everything was in slowmo when finally, finally I see you. You look so damn gorgeous Jennie, as always. We were looking at each other’s eyes, and we are both crying.

Seeing you walking down there brings back everything. All of our memories together came back like a flash. Like it just happened not too long ago. I can still remember how I proposed and how you said yes.

Flashback

Every memories, happiness, defeat, and success, I wanna share with you. I cannot be me without you, coz you complete me, and Nini I love you so much! I love you! Let me support you in everything that you wanna do, let me be your fire when you are cold, and please let me take care of you”

“Please Nini, let me make you the happiest woman in the world coz that’s all I wanna do and I promise you that in front of our families and friends who are here today. Nini can you let me be the happiest woman in the world too?” sabi ko then lumuhod ako sa harapan mo as I pulled out a little box on my pocket.

“Jennie Ruby Jane Kim, will you marry me?” kabadong sabi ko habang nakatingala at nakatingin sa mga mata mong puno pa rin ng mga luha.

“Yes Lisa! Yes!”

“I love you Lisa”

“I love you too Nini. Now you’re mine”

“Officially yours”

End of Flashback

I was crying a lot habang nakatitig sa mga mata mo at inaalala how we used to be and how much I loved you.

How I almost have you as my wife.

Pinahid ko ang mga luhang umaagos mula sa mga mata ko at tinapik ang balikat ni Seul.

"You are lucky, you have a very beautiful wife to be" sabi ko habang nakangiti.

"I am" sagot niya habang nakangiti at pilit na pinipigil ang pag agos ng mga luha sa kanyang mga mata.