Officially Yours 2 [COMPLETED]

Kisses

Lisa

"Ehem"

I got stratled then I pulled out from the hug para tignan kung sino man yung umistorbo samin ni Jennie. It was Jennie's Dad and he's grinning from ear to ear seeing me and Jennie in each other's arms. Luckily, dumating siya kung hindi nawala na naman ako sa katinuan ko. Why am I like this when I'm near her? Hindi ko mapigilan yung sarili ko. I always want to trap her in my arms at angkinin yung mga labi niya, but this can't be. Hindi ako pwedeng magpadala na naman sa emosyon ko dahil alam kong ako lang yung matatalo, at the end of the day iiwan niya pa rin ako at babalik pa rin siya sa New York

"You're discharged, pricess" sabi ni Daddy Henry habang iwinawagayway yung discharge papers niya sa harap namin.

Jennie, with her crutches on her right arm walk towards her Dad and I followed, pagtapos nun ay may pumasok na lalaki. Kung hindi ako nagkakamali eto yung bodyguard niya dati na palaging nakabantay sa kanya kahit san siya magpunta nung college pa kami at nung ikulong siya ng Dad niya sa bahay when he found out about our relationship. The guy took their thing habang inaalalayan naman ni Daddy Henry si Jennie palabas ng kwarto. And because I don't want to be rude inihatid ko na den sila palabas ng hospital kung saan naghihintay yung sasakyang maghahatid sa kanila pauwi. I watched Jennie and her Dad habang inaalalayan siya nitong sumakay sa backseat ng kanilang SUV. And when he successfully settled Jennie on her seat, he looked at me.

"See you next Friday Anak" Daddy Henry said habang nakangiti sakin.

"Yes, Dad"sagot ko naman.

Daddy Henry pulled me for a hug at pagtapos ay agad na siyang sumakay sa shotgun seat ng kanilang sasakyan. I looked at Jennie and she gave me a weak smile and I did the same. Pinanood ko yung sasakyan nila hanggang sa tuluyan na yung mawala sa paningin ko and I let out a deep sigh habang nakapikit ang aking mga mata then I decided to go back to my office para tapusin na lahat ng mga nakapending kong trabaho.

After 4 Days...

I woke up early at 4 in the morning para ihanda ang sarili ko sa pagpunta sa ospital. Today is the day ng Medical Mission namin sa San Marcelino and ngayon den ang ground breaking ceremony ng co-related clinic project ng hospital namin kaya hindi pwedeng mawala ako as the Director and Project Leader. This will be the first satellite clinic of Manoban General Hospital at kapag naging successful ang project na to with the help of Berkely Medical Hospital mas marami pang community ang mapagpoprovidan namin ng mga clinic at matutulungan. Also, kasama nga rin pala namin ang mga students from St. Martin sa pagcoconduct ng Medical Mission na to. I have to meet their coordinator first para maidiscuss ang ilang mga pointers regarding this mission. After preparing myself ay agad na kong dumiretso sa kotse ko to pick up Chaeng. I didn't mind taking breakfast kasi pwede naman ako magbreakfast on the way. After a few minutes of driving ay narating ko na yung bahay nila Chaeng and she's already standing in front of their gate waiting for me to arrive. Agad akong bumusina habang papalapit palang sa bahay niya yung sasakyan ko to catch her attention at agad naman siyang ngumiti nang magtama ang mga mata namin.

"Good morning Chipmunk!" pagbati ko sa kanya pagkababa ng bintana ng kotse ko.

"Good morning monkey!"

We drove all the way to Chaeng's house papunta sa ospital and luckily may baong sandwich ang Chipmunk ko dahil bigla akong nakaramdam ng gutom. I ate inside the car habang idinidiscuss sakin ni Chaeng yung flow ng mga gagawin namin mamaya.

"So basically, ground breaking ceromony muna and then after nun is start na tayo sa medical mission" she explained.

"Okay!" sagot ko naman.