6. Bölüm: Bir Gölgenin Huzur Veren Varlığı

7.4K 412 129
                                    

Yorumlar ve oylar.
Bol bol keyifli okumalar:)

6.Bölüm: Bir Gölgenin Huzur Veren Varlığı

*Çünkü bazen bir insan yanınızdaysa, gerisi umurunuzda olmuyor.*

20 Eylül 2019

Ne istenirdi hayattan, bu kadar yorgun olduğu bilinirken? Bir canı olsaydı, acısı olsaydı, gözyaşı olsaydı, onun gözyaşı yağmur olsaydı yeryüzü yağmura doymazdı. Kolay değildi tüm insanların derdini görüp el uzatamamak. Kolay değildi gücü olmadığı için yargılanmak, linçlenmek. O yapmamıştı ama suçlu oydu. Hep suçlanan hayattı. Hayat neydi, bilmeden ona suç atan insanlar neden araştırmazdı?

Sen beni öldürdün hayat!

Sen beni yordun hayat!

Sen beni bitirdin hayat!

Hayat kim? Hayat ne?

Seni bitiren ne, seni yoran ne, seni öldüren ne..?

"Bazı şeylerin sınırı olmaz Sena," dedi, sanki manzaranın güzelliğine uymak ister gibi sessizce konuşuyordu. Oysaki bilmiyordu, onun sesiyle manzara bütünleşiyordu. "Vatan için dökülen kanın, ana için çekilen çilenin ve yâr için verilen savaşın. Bunlarda bir sınır aramazsın çünkü genelde biri bitmeden diğeri başlar, sınırı olmaz. Bir insanı taşkınca seversin, bir insanı taşkınca korursun, bir insana taşkınca bağlanırsın... Sadece bir insan için abartı kaçar ama sen yaparsın. O insan senin sınırsızın olur, sen onun için tüm sınırları hiç edersin. Sınır ne ki? Bazen bazıları için gök yerlere çalınır, yeryüzü yıkılıp tekrar yaratılır."

"Bence her şeyin bir sınırı olmalı," dedim, onun gibi sessizce.

"Mesela?"

"Ne bileyim, olmalı işte sınırı. Aşırılık yorar insanı, yıpratır. Aşırı seversen aşırı yanar canın. Zaten ben fazlasıyla inanırım buna, çok seversen olmaz, kaybedersin. Ölçülü sev, sev ki ölme."

"İnsanın elinde olmaz bu," dedi Ateş.

"Zaten elinde olsaydı kimse birini bu denli sevmek istemezdi," dedim, net bir tavırla.

Saçlarımın üzerine yasladığı çenesini hareket ettirdi kafasını sallarken. "Ben isterdim," dedi, sonra çenesi hiç ayrılmadan tekrar saçlarımın üzerine yaslandı, tıpkı benim başımın göğsüne yaslandığı gibi. "Bir insanı, çok sevmek isterdim. Ömrüme katarcasına, uğruna defalarca kez ölürcesine, önünde hiç çekinmeden eğilircesine. Sevmek isterdim, son nefesimize kadar yan yana olmak istediğim gibi."

"Fazla bir istek gibi görünüyor," dedim, dudaklarımı içeri doğru katlamıştım. Aslında fazla bir istek değildi. O beni severse, ben onu çok sever ve ondan gidemezdim.

O beni severse, istediği elbet olurdu.

"Bence değil," derken o da söylediğine inanmış gibi değildi. Fazla bir istekti, bu dünyada kimse o kadar mutlu olamazdı. "Eğer o isterse, hiç fazla değil hemde. O kalmak isterse ben gidemem. O severse ben sevmemezlik yapamam. O neye tamamsa, bende ona tamamım. Yeterki o olsun, kalan her şey olur."

HARABEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin