စာရင္းစာအုပ္ကို လက္မွာပိုက္လို႔ ဦးေလး၀မ္
အိမ္ေရွ႕မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းရစ္သီရစ္သီ။
မေန႔ကကိစၥျဖစ္ျပီးကတည္းကသူ အိမ္ကို
တန္းျပန္သြားခ့ဲတာ။တစ္ညလံုးလည္းဟိုလိွမ့္
ဒီလိွမ့္နွင့္ ေတြးေတာခန္း၀င္ေပမ့ဲ ဘာအႄကံမွ
ထူးထူးျခားျခားထြက္မလာ။ေနာက္ဆံုး
တစ္ေန႔လံုးအိမ္မွာေခြေခါက္ၿပီးသြားမွ မားမား
ရဲ႕ ဖင္တြန္းမႈနဲ႔ ညေနေဆာင္းအခ်ိန္ဦးေလး၀မ္
အိမ္ေရွ႕ကိုေရာက္လာရသည္သာ။
အၾကာႀကီးေပ်ာက္ခ့ဲတာက ကိုယ္ဆိုေတာ့
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ရင္ လိပ္ျပာလံုမွာမဟုတ္။
ၿပီးေတာ့ ရိေပၚကိုအားလည္းနာသလိုလို
ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ေနသည္။
"ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး။သူကဧည့္သည္။
အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္သြားမွာ။
မင္းမွန္တယ္ေရွာင္းက်န္!"
ကိုယ္ဖာသာ ခြန္အားတင္းလို႔ အိမ္ထဲ၀င္ဖို႔
ျပင္လိုက္ေပမ့ဲ ၿခံစည္းရိုးရဲ႕ အေပါက္မွာတင္
သူ႔ေျခလွမ္းမ်ားရပ္တန္႔သြားခ့ဲရသည္။
ဆင္၀င္ေအာက္မွာခါးေထာက္လို႔ စူးစူး
စိုက္စိုက္ႀကီးၾကည့္ေနသည့္ရိေပၚ။
ေလဆာေတြမ်ားပါရင္ တစ္ကိုယ္လံုးေဖာက္
ထြက္သြားမွာအေသအခ်ာ။မလံုမလဲ မ်က္နွာ
လႊဲဖို႔ျပင္လိုက္ေပမ့ဲ ရိေပၚရဲ႕ အနားတိုးလာမ့ဲ
ေျခလွမ္းရဲ႕အေငြ႕အစက္အသက္ေၾကာင့္
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ပင္ေနာက္ဆုတ္လိုက္မိသည္။
သူနဲ႔ကိုယ့္ၾကားမွာ အကြာအေ၀းတစ္ခု ျခားေန
တာသိေပမ့ဲ ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္သူတစ္လွမ္းတိုး
ကိုယ္တစ္လွမ္းဆုတ္။
ရိေပၚရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကတျဖည္းျဖည္း
မွန္လာသည္နွင့္ သူလည္း ထပ္ၾကပ္မကြာ
လိုက္ဆုတ္မိသည္။အၾကည့္ရဲရဲေတြက
မေျပာင္းလဲသလို ေျခလွမ္းေတြက
မရပ္တန္႔သြား။
ခပ္မွန္မွန္ေျခလွမ္းေတြက အရိွန္ပါလာသည္။
အားက်မခံသူ႔ေျခလွမ္းေတြဟာလည္း
အရိွန္တစ္ခ်ိဳ႕ျဖင့္ေနာက္ဆုတ္လ်က္။
တျဖည္းျဖည္း...တျဖည္းျဖည္း...
"အားးးးးးးးမားမား!!"
လက္ထဲကစာရင္းစာအုပ္ကိုေကာင္းကင္ေပၚ
ပစ္တင္လို႔ ေနာက္လွည့္ရင္းအားရပါးရ
ေျပးထြက္မိသည္။လည္ျပန္ၾကည့္မိေတာ့
တကယ္ကိုရိေပၚက အားနဲ႔မာန္နဲ႔ေျပးလိုက္ေန
သည္မွာေၾကာက္စရာ။
YOU ARE READING
'Love' is in the boxing ring{Completed}
Fanfictionရန္သူက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာရင္ ထိုးခ့ဲလိုက္ပါ နႈတ္ခမ္းနဲ႔..... ရန်သူက ချစ်ဖို့ကောင်းလာရင် ထိုးခဲ့လိုက်ပါ နှုတ်ခမ်းနဲ့.....
