"အဆင္ေျပရဲ႕လား!!"
"ဟင့္အင္း...ရင္ဘတ္က နာေနတုန္းပဲ"
စားစရာေတြသယ္လာတ့ဲ ဗန္းကိုေဘးနားရိွ
စားပြဲေပၚတင္လို႔ ကုတင္ေဘးမွာတပ်ဥ္လႊဲထိုင္
လာတ့ဲ ရိေပၚကေပါင္ေပၚတင္ထားတ့ဲ ေရွာင္းက်န္႔
လက္ေကာက္၀တ္ေလးကိုဆြဲယူၿပီးေသြးေၾကာ
ေနရာေလးဆီ လက္ညဳိးနဲ႔ဖိကပ္ထားတယ္။
"ေနမေကာင္းေသးလို႔ပါ။ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ရိေပၚ"
"ဘာလဲ?"
"မင္းငါ့ကိုအနိုင္မက်င့္ေတာ့ဘူးလား?"
ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ထဲေမႊေနွာက္ေနတ႔ဲ ဇြန္းေလး
ရဲ႕လားရာက အနည္းငယ္ေနွးေကြးသြားတယ္။
မ်က္လႊာခ်ထားတ့ဲ၀မ္ရိေပၚက သူ႔ကို အရင္လို
စိုးရိမ္တႀကီးဖက္မထားေတာ့ ၀မ္းနည္းစိတ္က
အလိုလိုပိုလာရေသး။
"ငါတို႔ရင့္က်က္သင့္ၿပီ ေရွာင္းက်န္႔!"
ၾသရွရွအသံရဲ႕ ေနာက္ကြယ္ကအဓိပၸါယ္ေတြကို
လိုက္ေကာက္ၾကည့္ေတာ့ ခပ္ကင္းကင္းေန
ၾကရေအာင္ဆိုသည့္ စကားလံုးသာရွာေတြ႕သည္။
"မင္းတကယ္ပဲ ငါနဲ႔မပတ္သတ္ခ်င္ေတာ့
ဘူးလား!"
ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းနဲ႔၀န္ခံမႈတစ္ခုမွာ
မ်က္ရည္တစ္စက္ဟာ ပါးျပင္ေပၚ အလိုေလ်ာက္
ခုန္ခ်သြားသည္။
"မင္းသြားလို႔ရၿပီ!"
ေခါင္းၿမီးျခံုလို႔ တစ္ဖက္လွည့္အိပ္သြားတ့ဲ
ေရွာင္းက်န္႔ကို ခပ္ေအးေအးသာၾကည့္ေနတ႔ဲ
ရိေပၚ။သူသာ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ရိွခ႔ဲမယ္ဆုိ
ေစာင္ေအာက္ကေကာင္ေလးရဲ႕မ်က္ရည္ေတြကို
ျမင္ရမွာအေသအခ်ာပါပဲ။
"ဒါဆို ...ငါသြားၿပီ"
သတိေပးနႈတ္ဆက္ျခင္းနဲ႔အတူ ေျခသံတစ္ခု
ေ၀းကြာသြားခ်ိန္မွာေတာ့ အံႀကိတ္ထားသမ်ွ
ဖြင့္ဟငိုေႂကြးမိသည္။ရိူက္သံေတြ ထြက္လာတ့ဲ
အထိ ေရွာင္းက်န္႔ အငိုလြယ္တတ္ေနၿပီ။
"သြား...မေကာင္းတဲ့ ေသးအိုးေကာင္။
ေသေတာင္ျပန္မခ်စ္နဲ႔....မင္းကိုလည္း
-ီးေတာင္ မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ေခြးနာႀကီးရဲ႕....."
လူ႔ျပည္က နွလံုးသားေတြကိုသြားျပန္ေကာက္ၿပီး
ထည့္ထားလို႔ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔
ခပ္ရူးရူးေတြးမိတ့ဲအခါ....
YOU ARE READING
'Love' is in the boxing ring{Completed}
Fanfictionရန္သူက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလာရင္ ထိုးခ့ဲလိုက္ပါ နႈတ္ခမ္းနဲ႔..... ရန်သူက ချစ်ဖို့ကောင်းလာရင် ထိုးခဲ့လိုက်ပါ နှုတ်ခမ်းနဲ့.....
