Destiny drew us Together [Completed]

Chapter 19 (Z)

ျဖာက်ေနတဲ့ ည‌ေနဆည္းဆာ ေနေရာင္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ႕ ျမႇောက္ကာထားၿပီး မ်က္လုံးေလးေတြ မွိတ္ခ်ကာ ေနေရာင္ကို ခံယူေနပုံရတဲ့ တကယ့္ကိုမွ အျပစ္ကင္းစင္လြန္းတဲ့ ေရွာင္းေရွာင္းမ်က္ႏွာေလးကို ေငးေနရင္းနဲ႕မွ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးေနက် အရာတစ္ခုက မွားယြင္းေနမွန္း ခုလက္ရွိပုံရိပ္ေလးက သက္ေသျပ‌ေနသေယာင္ပင္။

Xiaozhan ကို လုံးဝၾကည့္မေကာင္းဘူးဟု ကြၽန္ေတာ္ ဘာလို႔ အၿမဲဘူးခံျငင္းခဲ့မိတာပါလိမ့္။ ငယ္ငယ္က အၿမဲေပပြေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ညစ္ေပတူးေလးက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာပဲ။ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ တစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း မ်က္လုံးခ်င္းဆုံတာနဲ႕ သတ္ေနၾကရသလို သူတကၠသိုလ္ သြားတက္တဲ့ ေျခာက္ႏွစ္လုံးလည္း လုံး၀ မေတြ႕ခဲ့ရေတာ့ အခုလိုမ်ိဳး ျပန္ေနရတာက အိမ္မက္မက္ေနသလို ခံစားေနရတယ္။ ဒီလိုမွန္း သိရင္ ကြၽန္ေတာ္ Beijing ကို ေစာေစာေျပာင္းလာခဲ့ပါတယ္။

[Flashback]

"ခ်န္ခ်င္က်ဲ ေနာက္တစ္ပြဲက်ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မတြဲေတာ့ဘူး။ က်ဲ အဆင္ေျပတယ္မွတ္လား"

"ေစာေစာကတည္းက ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး Yibo ရယ္။ ေခါင္းေဆာင္၀မ္က အတင္းေျပာေနလို႔သာ။ က်ဲက နားခ်င္ေနၿပီ"

"ပါးေၾကာင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားရတာ အားနာလိုက္တာ"

"ရပါတယ္။ ဒါဆို Mate ေလးဆီ သြားေတာ့မွာေပါ့"

"က်ဲရာ Mate မဟုတ္ပါဘူးဆို။ သူနဲ႕က ေတြ႕တိုင္း သတ္ေနရတာ က်ဲမသိဘူးလား"

"မသိဘူးေလ က်ဲက မင္းတို႔နဲ႕ ႐ြယ္တူမွမဟုတ္တာကို။ ဒါနဲ႕ မတည့္တာ ဟုတ္ေရာ ဟုတ္လို႔လား။ နင့္မ်က္လုံးက အဲ့အလယ္ပိုင္းက ဝံပုေလြေလးဆီမွာပဲ ဟက္"

"မစပါနဲ႕က်ဲရာ။ အဲ့ယုန္ေပါက္ၾကားရင္ ခုန္ဆြခုန္ဆြျဖစ္ေနလိမ့္မယ္"

"ေအး ေအး ဟုတ္ၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အစ္မတေယာက္အေနနဲ႕ နင့္ကို အႀကံေပးလိုက္မယ္။ ႏွလုံးသားက ဘာေျပာလဲဆိုတာ ေသခ်ာနားေထာင္ေနာ္။ ေနာက္က်မသြားေစနဲ႕။ ခုန ခဏေလးျမင္မိသေလာက္‌ေတာင္ ငါ့‌ေမာင္ေလးမွာ ၿပိဳင္ဖက္ေတြ ရွိ‌ေနၿပီ ထင္တာပဲ။ သိတယ္မလား မိန္းကေလးေတြက ဘာကဘာဆိုတာ တန္းျမင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ fighting"