Άβυσσος(Soul #1)

Κεφάλαιο 27

«Υπάρχουν θνητοί που μπορούν να έχουν προαισθήσεις» εξήγησε σιγανά, χωρίς να σηκώσει ακόμη το βλέμμα προς το πρόσωπό της «Δεν είναι κάτι συνηθισμένο, αλλά συνηθίζεται να συμβαίνει» Το στόμα της άνοιξε ελαφρά, χωρίς να την νοιάζει αν φαινόταν τόσο έκπληκτη. Ώστε προαισθήματα; Αυτό ήταν οι εφιάλτες της δίχως νόημα. Επιτέλους, σήκωσε τα μάτια για να την δει «Πότε άρχισαν;» ρώτησε, βγάζοντας την απ' τους συλλογισμούς της.

«Περίπου όταν εσύ εμφανίστηκες» απάντησε με απόλυτη σιγουριά.

Εκείνος έγνεψε θετικά. Η έκφραση του συνέχιζε να είναι σοβαρή, όμως βρισκόταν πολύ κοντά στην αγανάκτηση.

«Οι υπερφυσικές παρουσίες μπορούν να επηρεάσουν την αισθητικότητα των θνητών» έκφρασε με ένα τόνο απρόθυμο «Θα μπορούσε να εξηγήσει το γιατί ξεκίνησαν όταν με γνώρισες».

Κάρφωσε τα μάτια στο τραπέζι που δέσποζε στο κέντρο, αγκαλιάζοντας τον εαυτό της.

«Και αυτό επίσης πρέπει να το προσθέσουμε στην λίστα Ικανότητες της Κατρίνα που δεν είχα ιδέα πως είχε;» Είδε την μία άκρη των χειλιών του να υψώνεται σε ένα μισό χαμόγελο, λες και ήθελε να συγκρατήσει ένα γέλιο «Δεν είναι αστείο, Αραέλ» παραπονέθηκε χαμηλόφωνα, και ακούστηκε πιο ενοχλημένη απ' ότι ήθελε να φανεί.

«Γιατί δεν είναι;» ρώτησε χωρίς να κρύψει το χαμόγελο του «Θα έπρεπε ήδη να είσαι συνηθισμένη στο ότι είσαι ένα φρικιό».

Η Κατρίνα εισέπνευσε από την μύτη και του χάρισε το χειρότερο της βλέμμα περιφρόνησης.

«Επειδή όλη μου την ζωή νόμιζα πως αυτά τα πράγματα δεν υπήρχαν, και τώρα φαίνεται ότι είμαι ένα φρικιό μέχρι και για την καταραμένη την Κόλαση».

Ο Αραέλ κούνησε το κεφάλι αρνητικά, έχοντας ακόμη εκείνο το κοροϊδευτικό χαμόγελο.

«Είσαι ένα αίνιγμα» είπε ανασηκώνοντας τους ώμους λες και αυτό δεν ήταν κάτι ανησυχητικό. Μετά την κοίταξε πάλι, όμως αυτή την φορά με μία πιο σοβαρή έκφραση «Ένα που πρέπει να επιλύσουμε το συντομότερο δυνατόν».

Κατάπιε με δυσκολία την ίδια στιγμή που ένιωθε τον κόμπο στο στομάχι της να μεγαλώνει. Ξαφνικά ένιωσε αγχωμένη, επειδή ήξερε πως όλο αυτό ακόμη δεν είχε τελειώσει.

«Υπάρχει και κάτι άλλο» μουρμούρισε.

Εκείνος αναστέναξε εξοργισμένος.

«Σίγουρα με κοροϊδεύεις...» είπε μέσα απ' τα δόντια του. Κάθε ίχνος πονηριάς είχε εξαφανιστεί από το πρόσωπο του.