Άβυσσος(Soul #1)

Κεφάλαιο 10

Δεν δέχομαι την συμφωνία...

Τέσσερις λέξεις που ποτέ δεν πίστευε πως θα άκουγε από τα χείλη της Κατρίνας.

<<Όχι; >> Ρώτησε με βραχνή φωνή, και μόνο που πρόφερε αυτό φάνηκε πως την απειλούσε.

<<Αλλά θέλω να σε βοηθήσω να ανακαλύψεις αυτό που θες. >> Βιάστηκε να απαντήσει.

Πίεσε τα δόντια του και έγειρε το κεφάλι ελαφρά προς τα αριστερά αρκετά ενοχλημένος.

<<Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για αυτό. >> Είπε μέσα από τα δόντια του.

<<Δεν θα το κάνω με τον δικό σου τρόπο. Αν δεν δεχτείς με τον δικό μου, φοβάμαι πως θα μείνεις να φαντάζεσαι τι μπορεί να είναι αυτό που με κάνει διαφορετική για το υπόλοιπο της ζωής σου. >>

Ο δαίμονας έγειρε το κεφάλι προς τα πίσω, με κλειστά τα μάτια και με τις παλάμες των χεριών του κλειστές σε γροθιές. Αν και φαινόταν πως το κορίτσι ήταν πολύ ψύχραιμο, μέσα της κυριαρχούσε ο τρόμος.

<<Δεν ήθελα να οδηγηθώ σε αυτό. >> Μουρμούρισε.

Η Κατρίνα σούφρωσε τα φρύδια μπερδεμένη.

<<Για ποιο πράγμα μιλάς; >>

<<Λέω...>> Είπε, και τα παράξενα μάτια του καρφώθηκαν επάνω στα δικά της. Ξαφνικά, το γκρι χρώμα αυτών φάνηκε να σκούραιναν, όμως δεν μπόρεσε να καταλάβει για ποιο λόγο. Ένα αμυδρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του δαίμονα. <<Έχω τόσους πολλούς τρόπους να σε κάνω να δεχτείς την συμφωνία. >>

Και τότε, πριν καν καταλάβει τι εννοούσε, πρόσεξε το ένα του χέρι να τυλίγεται γύρω από την μέση της και την τράβηξε προς το μέρος του με μία μόνο απότομη κίνηση, σφίγγοντας την επάνω στο κορμί του.

Η Κατρίνα γούρλωσε τα μάτια.

<<Για ένα λεπτό. >> Ψιθύρισε. <<Τι...; >>

Το σώμα της, συμπιεζόταν με την φιγούρα του, την οποία την ένιωθε πολύ σκληρή και γερή. Της κόπηκε η ανάσα. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει, όχι όταν είχε το πρόσωπό του τόσο κοντά στο δικό της. Δεν ήταν ικανή να κάνει τίποτα, το πρόσωπό του ήταν τόσο κοντά που αν τολμούσε να κουνηθεί έστω κι λίγο...