Άβυσσος(Soul #1)

Κεφάλαιο 22

Με μία κίνηση τόσο γρήγορη που δεν πρόλαβε να αντιδράσει, σαν βρισκόταν όρθια δίπλα από το κρεβάτι, κατέληξε με την πλάτη κολλημένη στο στρώμα..., και με εκείνο επάνω της. Προτού μπορέσει να βάλει κάποια αντίσταση, ο δαίμονας τοποθέτησε τα χέρια της σε κάθε πλευρά του κεφαλιού της. Η Κατρίνα δεν μπορούσε καν να προσπαθήσει να τον κλωτσήσει, διότι φυλάκισε τα πόδια της με τα δικά του, χρησιμοποιώντας τέτοια σταθερότητα που σχεδόν ήταν επώδυνο.

Η πράξη της προκάλεσε μία παραζάλη. Η αδρεναλίνη πυρπόλησε τους παλμούς της καρδιάς της σαν κάποιος να είχε βάλει βενζίνη σε πυρκαγιά και, για λίγα λεπτά, τα πάντα γύρω της ήταν θολά.

Δεν μπορούσε να τον σπρώξει, ήταν ανίκανη να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε κίνηση.

<<Άφησέ με! >> Μούγκρισε.

Όμως μόλις συναντήθηκε με την έκφραση του προσώπου του, πολύ κοντά της, ο θυμός της μειώθηκε αρκετά.

Τα μάτια του φαίνονταν να είχαν σκοτεινιάσει αρκετές αποχρώσεις, είχε τα φρύδια του σουφρωμένα και το ύφος του είχε γίνει άγριο. Η εικόνα έδειχνε ζοφερή και τρομακτική σε τέτοιο σημείο που δεν θυμόταν να τον είχε δει έτσι πριν, ακόμα και όταν τον πλήγωσε με τον σταυρό.

Αναπάντεχα, ο πόνος στο κεφάλι δεν φαινόταν σημαντικός.

<<Ποια νομίζεις ότι είσαι; >> Υπέβαλλε την ερώτηση με μία βραχνή φωνή, με ένα παγερό τόνο σαν πάγος <<Μην σκεφτείς, ούτε για ένα δευτερόλεπτο, ότι γιατί είσαι λίγο διαφορετική από τους δικούς σου είσαι ανώτερη. Για μένα συνεχίζεις να είσαι μία ασήμαντη κατσαρίδα. Μπορώ να σε καταστρέψω όταν το θελήσω. Να σε εξοντώσω τόσο γρήγορα ή αργά όπως επιθυμήσω εγώ. Για αυτό σε προειδοποιώ, καλύτερα να μην παίζεις με την τύχη σου, κοριτσάκι. >>

Βαθιά μέσα της ήξερε ότι όλα αυτά που της είπε έπρεπε να της προκαλέσουν πανικό. Ωστόσο, αντί για αυτό, τα λόγια του κατάφεραν να επιστρέψουν τον θυμό της, αν και αυτή την φορά ήταν μειωμένος. Δεν έφτασε ούτε για να γεμίσει το στήθος με εκείνη την ζέστη που την βοηθούσε να γίνει πιο παράτολμη.

Ήθελε να τον βρίσει ή, τουλάχιστον, να έλεγε οτιδήποτε για να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Άνοιξε το στόμα, αλλά το έκλεισε αφού δεν βρήκε καμία απάντηση στο μυαλό της. Ένα χαμόγελο τράβηξε την άκρη των χειλιών του και φάνηκε ικανοποιημένος που την άφησε χωρίς λόγια. Η Κατρίνα έσφιξε το σαγόνι.