Άβυσσος(Soul #1)

Κεφάλαιο 18

Μία από τις νηπιαγωγούς άρχισε να χτυπάει την πόρτα απελπισμένα, λες και θα χανόταν ο κόσμος αν η Κατρίνα δεν της άνοιγε. Ξεφύσησε και αφού κοιτάχτηκε στον καθρέφτη για να σιγουρευτεί ότι δεν ήταν πια σε άθλια κατάσταση, άνοιξε την πόρτα. Μπροστά της εμφανίστηκε η Έλενα, η καλύτερη της φίλη κι συνεργάτης. Φαινόταν ενθουσιασμένη, σα να είχε δει ένα διάσημο πρόσωπο.

<<Κατρίνα, σε ζητάνε. >> Το χαμόγελο της εξαπλώθηκε σε όλο το πρόσωπό της.

<<Ποιος; >> Ρώτησε και απλά η Έλενα ανασήκωσε τους ώμους.

<<Δεν έχω ιδέα, δεν τον έχω δει ποτέ ξανά στο κτήριο. Πάντως το μόνο σίγουρο δεν είναι πατέρας ενός παιδιού. >> Της έκλεισε το μάτι και η Κατρίνα ξεφύσησε. <<Είναι πολύ νεαρός για τέτοια και πολύ όμορφος. Σίγουρα θα τρέχουν όλα τα κορίτσι από πίσω του. >> Από τα χείλη της ξέφυγε ένα γελάκι.

<<Και τι εμφάνιση έχει αυτός ο άγνωστος; >> Τόνισε την τελευταία λέξη. Ήλπιζε μόνο να μην ήταν εκείνος.

<<Είναι πολύ ψηλός και φοράει μαύρα ρούχα. >> Είπε προκαλώντας στην κοπέλα ένα τρόμο βαθιά στα μάτια.

<<Έχει γκρίζα μάτια; >>

<<Ναι, και τον κάνουν τόσο γοητευτικό! >> Ο ενθουσιασμός ήταν αρκετά φανερός στον τόνο της φωνής αλλά και στις εκφράσεις της.

<<Και τα μαλλιά του; >>

<<Είναι λίγο μακριά και ανακατεμένα, σκούρου κόκκινου χρώματος. >> Απάντησε.

<<Που να πάρει...>> Ψιθύρισε νιώθοντας την καρδιά της να σπάει σε χίλια κομμάτια. <<Είναι θυμωμένος; >>

<<Δεν ξέρω. Φαινόταν πολύ σοβαρός, αλλά...Τι σημασία έχει! Είμαι σίγουρη πως τον γνωρίζεις. Ποιος είναι; >>

<<Κάποιος που δεν θέλω να δω. >>

<<Είναι ο πρώην σου; >> Όταν η ερώτηση έφτασε στα αυτιά της Κατρίνας, της κόπηκε η ανάσα.

<<Με τίποτα! >> Αναφώνησε αηδιασμένη.

<<Τότε ποιος στο καλό είναι; >>

<<Ένας άγνωστος για μένα! >> Μόλις ξεστόμισε αυτά τα λόγια, γούρλωσαν τα μάτια της αφού είχε βρεθεί πίσω από την φίλη της εκείνος...

<<Είμαι ένας άγνωστος για σένα, Κατρίνα; >> Η αρρενωπή και βραχνή φωνή του της προκάλεσε μία ανατριχίλα σε όλο το κορμί της.