Άβυσσος(Soul #1)

Κεφάλαιο 23

«Είσαι καλά;»

Ο Αλέξανδρος αναστέναξε καθώς βρισκόταν ξαπλωμένος στον καναπέ. Η Κατρίνα επέμεινε να μείνει όλη την μέρα μαζί της μιας και που φοβόταν να τον αφήσει μόνο. Οι γονείς της δούλευαν και ήταν λίγες οι φορές που κατάφερναν να βρουν χρόνο για να τον περάσουν με τα παιδιά τους. Άλλωστε, δεν ήθελε να τον αφήσει να απομακρυνθεί από κοντά της, τουλάχιστον όχι για σήμερα...μέχρι να σιγουρευόταν πως ο Αραέλ δεν θα έκανε τίποτα άλλο που μπορεί να τον έβλαπτε.

«Για ακόμα μια φορά, σου λέω ναι» είπε αγανακτισμένος «Δεν έχω πονοκέφαλο, δεν νιώθω ζαλισμένος ή μπερδεμένος, ούτε θέλω να κάνω εμετό. Με ρωτάς το ίδιο πράγμα όλη την μέρα».

«Λυπάμαι» Μουρμούρισε.

«Είμαι πολύ καλά. Έχεις αρχίσει να μοιάζεις στην μαμά» Έκανε ένα μορφασμό τρόμου «Και, πίστεψε με, αυτό με τρομάζει».

«Το πρωί δεν θυμόσουν πως έφτασες στο κρεβάτι σου, για αυτό ανησυχώ».

«Κατρίνα, τις περισσότερες φορές δεν θυμάμαι πως φτάνω στο σπίτι» έσμιξε τα φρύδια για λίγα δευτερόλεπτα και μετά αργά κούνησε το κεφάλι πέρα δώθε «Αλλά, ούτως ή αλλιώς, δεν έπρεπε να έρθεις από την δουλειά για να σιγουρευτείς πως είμαι καλά. Μπορούσες να μου τηλεφωνήσεις, τρελή».

«Ήρθα για να σου μαγειρέψω» του θύμισε σα να ήταν ένα μικρό παιδί που δεν ήξερε να μαγειρεύει.

Εκείνος κούνησε το κεφάλι αρνητικά, κάνοντας μία γκριμάτσα αηδίας.

«Δεν θα φάω τίποτα από αυτά που μαγειρεύεις εσύ! Θα δω τι θα παραγγείλω. Εσύ βγες με την υποτιθέμενη φίλη σου».

Ο Αλέξανδρος δεν την πίστεψε όταν του είπε πως θα έβγαινε με μία φίλη που δεν ήταν η Έλενα, αλλά ούτε ενδιαφέρθηκε να μάθει περισσότερα και ευτυχώς δηλαδή.

«Όπως θέλεις» απάντησε, προσπαθώντας να φανεί θυμωμένη.

«Θα αργήσεις να έρθεις;» Έθεσε την ερώτηση με ένα ξαφνικό ενδιαφέρον.

Σούφρωσε τα φρύδια. Η αλήθεια, δεν ήταν σίγουρη. Η Νοέλια μονάχα της είχε δώσει την διεύθυνση όπου θα πήγαιναν, τίποτα άλλο. Της είπε, μέσω ενός σύντομου τηλεφωνήματος, πως σε εκείνο το μέρος θα έτρωγαν κάτι και θα συζητούσαν.

«Νομίζω πως ναι».

Ο αδερφός της απλά έγνεψε θετικά, χωρίς να προσθέσει κάτι άλλο.

Το κορίτσι φόρεσε την ζακέτα της, έλεγξε για Τρίτη φορά πως είχε μαζί της λεφτά, το κινητό και τα κλειδιά, και έφυγε από το διαμέρισμα αφήνοντας τον Άλεξ μόνο. Αύριο θα έφευγε για το σπίτι των γονιών τους, εκείνη του είπε να μείνει ακόμα μία μέρα αλλά όπως πάντα αρνήθηκε.