"Eğer bir daha bana saçmalıyorsun dersen ve o adımı atarsan seni pişman ederim."
Söylediklerini duymamıştım bile, hızla odadan çıkıp arka odanın bahçeye çıkan kapısından dışarıya fırladım. Kararan gökyüzü ve kapkaranlık ormana baktım, derin bir nef...
Yaratıksavaşın fitilini ateşlemişti bende ilk kurşunusıkmıştım, savaşımızşimdigerçek anlamda başlamıştı.
Geri çekildiğim de dudakları aralanmış, bana şaşkınlık içinde bakıyordu. Ellerim hala yüzünde olduğu için onları geri çektim ve küçük bir gülümseme ile gözlerine anlam dolu bir şekilde baktım. Herkes susmuş bize bakıyordu, biz zaten birbirimize bakıyorduk. Yaratık büyük bir şaşkınlık yaşıyordu, tek kaşımı kaldırarak berabere kaldığımızı belirttim. Sessizlik hakim olduğu için bizi izleyenlerin içerisinde birinin hıçkırdığını duydum. Bakışlarımı mavi irislerinden çekerek o kalabalığın içinde ki hıçkırığın sahibi ile göz göze geldim. Bakışları bende değildi, yanımda ki bana bakan Yaratığa bakıyordu. Güzeldi, duygularının böyle harcanmış olmasını istemezdim ama eninde sonunda mutsuz bir son yine onu bekliyordu. Dudakları aralandı ve bakışlarını ondan birkaç metre uzağında olan adama çevirdi.
"Baba..?"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Babasının bakışları bizden ona gitti, gözlerinin acıyla kısıldığını gördüm. Kızının çektiği acıya şahit olmuştu ve bu onu görünüşe göre oldukça etkilemişti. İçimde garip bir sızı hisettim, en azından ailesinin göz bebeğiydi ama yine de böyle bir şeyi hiç kimse hakketmezdi. Kız dudağını dişleyerek arkasını döndü ve koşarak merdivenlere gitti, hepimiz onu izlerken arkasından giden kişi annesi olmuştu. Görüş açımızdan çıktıkları zaman babası elini yumruk yapmış arkamda kalan Yaratığa dönmüştü, onu bu kısa zaman içerisinde az çok tanımıştım. Kadir Hara asla şiddete başvurmazdı, özellikle de herkesin içerisinde konumunu düşünerek bunu asla yapmazdı. Bakışları Yaratıktan bana döndü, göz bebekleri merak ve şaşkınlıkla büyümüştü.
"Herkes buradan çıksın!"
Bunu söyleyen kendisiydi, Yaratık hala kaşları çatık bir şekilde düşünüyordu, bakışlarından alevler çıkıyordu. Ona dönüp gülümsedim, birkaç dakika içersinde korumaların yardımı ile sadece bizler kalmıştık. Kadir Hara bakışlarını tekrar ikimizin arasında getirip götürdü.
"Onun ne yaptığından haberdar mısın?"
Tek kasımı kaldırıp yüzüne merak etmiş gibi baktım, bu olayların o yüzden olduğunu anlamamıştı. Ki olayımızı bilmeyen biri bunu zaten anlamazdı ama mesela ben böyle bir olaya şahit olsaydım kadının tamamen kıskançlık için yapacağı bir plan olduğunu anlardım. Burada ki çoğu kişinin bu yönden benim gibi düşüneceğini biliyordum.
"Sanırım var."
Küçük bir şüphe düşmüştü içime, içimi saran derin bir merak. Bu Yaratık neden işine geleceği halde evlendiğimizi bir süre saklamamız gerektiğini söylemişti? Bana açığı veren ta kendisiydi, bende onu kırmamış bana sunduğu açığını anında kullanmıştım. Aslında kolay olmamıştı ama ulaşamayacağım kadar da zor değildi. Avukatıma bile söylemeden küçük bir araştırmayı tek başıma yapmıştım ve bingo nedenini gördüğüm bir haber ile bulmuştum!
