"Eğer bir daha bana saçmalıyorsun dersen ve o adımı atarsan seni pişman ederim."
Söylediklerini duymamıştım bile, hızla odadan çıkıp arka odanın bahçeye çıkan kapısından dışarıya fırladım. Kararan gökyüzü ve kapkaranlık ormana baktım, derin bir nef...
Bir kadın hem zeki hem de kıskanç olursa, iki kadın haline gelir ve bu bir felakettir...
~Dostoyevski
Arkadaşım fotoğrafımı çektikten sonra telefonu bana uzatıp gülümsemişti. Ona teşekkür ettikten sonra telefonu masaya koyup bir süre sohbet ettikten sonra birbirimize veda edip AVM'den ayrılmıştık. Arabaya bindiğim zaman telefonumu çıkarıp arkadaşımın da dikkatini çeken yüzüğümü gösterecek şekilde çektirdiğim fotoğrafı inceledim bir süre.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Layel temsili ve parmağındayüzükolduğunu farz edin..)
Öylesine çekilmiş gibi görünse bile öyle değildi, planımın bir parçasıydı. Hesabıma neredeyse hiç girmiyor ve bu zamana kadar hiçbir şey paylaşmamıştım. Hesabım sanırım annem sayesinde mavi tikliydi, fotoğraf tam hikâyelik olduğu için hikaye olarak hiç düşünmeden attım. Telefonu kapatıp gülümseyerek arabayı çalıştırdım ve evime doğru gitmeye başladım. Babamın evine doğru gittiğimi fark ettiğim de fren yapmıştım. Birkaç saniye boşlukla bakışsam da arkamda ki arabaların korna sesleri beni kendime getirmişti. Camıma tıklatıldığı zaman bunun bir polis olduğunu gördüm.
"Arabayı kenara çekin hanımefendi."
Başımı sallayarak arabanın içine kadar gelen sesleri duymamaya çalıştım. Kenara çektiğim zaman arabalar kaptığı yerden devam etmiş olsa bile yanımdan geçerken ısrarla kornaya basmışlardı. Polisin işaretiyle dışarıya çıkarak yanına ilerledim.
"Kadınlar araba sürmesin diye boşuna demiyoruz!"
Bağırarak üzerime doğru gelen adamı polislerden biri tutmuştu. Tek kaşımı kaldırıp adamın yüzüne baktım.
"Suçlu olabilirim ama bunu tüm kadınlara yüklemeniz çok saçma."
Polisten kurtulmaya çalışan adamı izledim bir süre.
"Hâlâ konuşuyor musun lan sen!?"
"Beyefendi özür dilerim, boş bulundum ve ne yaptığımı bilmiyordum."
"Senin yüzünden kaza yapacaktık lan!"
Etrafımıza bir anda toplanan kalabalık ve kameralar ile şaşkınca onlara bakındım.
"Cezama razıyım ben."
Kolumu tutmaya çalıştığı zaman kendimi geriye çekmiştim.
"Senin cezanı ben vereceğim!"
"Hadi ya, gelip versene."
"Sakin olun artık, arakadaşlar geri çekilin!"
"Layel hanım, Layel hanım, kaza yapmak üzereydiniz açıklama yapacak mısınız?"
