CANINI YAKARIM (+18)

Hatırlanmayan 1

Hatırlanmayan 1

▪︎

"S-sen?"

Şaşkınlıktan kekelemiştim, o ise yüzünde ki nefretle sırıtmıştı. Nasıl da kendinden emin görünüyordu.

Nasıl da şaşkınlığıma inanmıştı.

"E-evet ben."

Kekelediğimden benimle dalga geçiyordu. Yalancı şaşkınlığım yüzümden bir saniye sonra silindi ve tüm ifadesizliğimle yüzüne baktım.

"Demek aylardır peşinde olduğum o adam sendin.

Her şeye hazırlıklıydım ama istesem de şu an girdiğim durumdan kurtulamıyordum. Yutkunarak bakışlarımı ona dikmeye devam ettim.

"Hiç şaşırmamış gibi davranma."

İlk fark ettiğimde kesinlikle şaşırmıştım ama şimdi farklıydı, kalbim boğazımda atıyordu. Burada karşılaşmak istemediğim ilk şeylerden biriydi, yüzüm düz ifadesinden bir şey kaybetmedi.

"Belki de gerçekten şaşırmadığım için."

Sırıtışı birkaç saniye sekteye uğradı, düşünüyormuş gibi yaptı ama bana inanmıyordu. Evet, uzun bir zaman olmamıştı ama onun kim olduğunu öğrenmiştim.

"Bence senden daha zeki olduğumu kabullenemiyorsun."

Ne olursa olsun bana bu şekilde hitap edişi yabancı geliyordu, onu iyi tanıdığımı sanarken o bambaşka bir kimliği taşıyordu.

Bir ihanet daha.

İhanetlere ne zaman alışacağım ben?

Kalbim ihanetlerin darbeleriyle yanıyordu, artık dayanamıyorum diyordu.

"Bunu yapan sensin."

Dilimle dudaklarımı gezdikten sonra gözlerine boş bir ifadeyle bakmaya devam ettim. Eğer irislerimde en ufak bir terslik görse hoşuna gidecekti, ihaneti onu tatmin edecekti ama ben bu halimle ona en ufak bir açıklık vermiyordum. Ona doğru bir adım attım.

"O günü hatırlıyor musun, bardayken bana dokunmuştun. İlk hatanı o zaman yaptın."

Yüzünde ki ifade düşmeye hazırdı. Kuşkulanmıştı.

"O zaman pek hatırlamıyordum ama diğer gün karşıma yeniden ve bu sefer gerçek halinle çıktığında fark ettim."

Burnumdan derin bir nefes alarak verdiği açığı ona bizzat gösterdim.

"Ilk kez kendi halinle karşıma çıktığında kafamı karıştırmak için Mensah'ın kokusunu kullanmıştın ama o gece bunu umursamamıştın, çünkü sarhoştum."

Gülümsedim.

"Kendine güvenecek kadar aptaldın."

Daha fazla konuşmama izin vermeden belinde ki silahı çıkarttı ve başıma yasladı. Göz göze bir şekilde kaldık, eğlenen ifadesi düşmüş şimdi gerçek ifadesiyle benden nefret ettiğini gösteriyordu.

İlk günden beri benden nefret ediyordu.

Oysa ki ona güvenmiştim.

"Bir diğer hatanda şu, sen de Mensah gibi aşık oldun."

Gerilen bedenini kendi gözlerimle gördüm, tüm lavaboyu inletecek şekilde bağırdı. Fakat gözlerimi kırpmadan onun zaafından haberdar olduğumu gösterdim.

"Onu karıştırma!"

Sırıttım.

"En çok ona üzülüyorum, senin gibi korkak birine aşık olduğu için yıkılacak."