CANINI YAKARIM (+18)

İnat

"Bugün yeterince çalıştık, bence biraz eğlenmemiz şart."

Yüzüme gelen saçlarımı kulağımın arkasına itip bacaklarını önünde ki masaya uzatıp telefonuyla ilgilenen arkadaşıma döndüm. Gün içinde benimle beraberdi ama o oturmuş ben ise saatlerdir çalışıyordum. Tamam bu zaten benim işim ve benim yapmam gerek, kesinlikle Afra boş boş oturduğu için ona laf sokup durmadım.

"Çalıştık?"

Telefonundan başını kaldırıp bana alayla baktı.

"Kontrol manyağı, düzen hastası bir arkadaşımla karışmadan durmaya çalıştım. Bence senden daha çok çalıştım."

Önümde ki beyaz dosyayı kafasına attığımda alnına yapışıp kağıtlar yere yapışmıştı. Öylece durmayı bırakıp tehlikeli bakışlarını önce kağıtlara daha sonra yüzüme çevirdi.

"Birileri holdingi başına yıkmamı istiyor."

Omuz silkip oturduğum yerde gerindim, bana dosyayı geri attığını gördüğüm de ellerimle yüzümü korudum. Kağıtlar başımdan aşağıya döküldüğünde bu sefer sırıtan oydu.

"Seni biraz daha çalıştırmamı istiyorsun sanırım?"

Dudak büküp, iki eliyle yalvarır gibi yaptı.

"Lütfen bu aciz ve çalışmaktan nefret eden kula acıyın artık."

Abartılı hareketlerine göz devirdim. Kapı çaldığında benden önce Afra bağırdı.

"Gir!"

Kapı açılmadı, sırıttım. Afra ise kaşlarını çatıp kapıya bakmıştı.

"Niye gelmiyor?"

Gözlerine bakarak konuştum.

"Gir."

Kapı yavaşça aralandığında kendimi beğenmiş bir ifade takınarak gözlerini kısarak bana bakan arkadaşıma göz dağı verdim. Bir an da gülmeye başladığında ben de dayanamayıp gülmüştüm. Kapıyı açan Sina ise bize garip garip bakıyordu.

"Söyle Sina."

Elinde ki dosyaları bana doğru getirmeye başlayınca Afra aniden ayaklanıp önünde durdu.

"Mesainiz bitmedi mi? Saatin kaç olduğundan haberiniz var mı sizin?"

Sina'ya bakmayı bırakıp bana gözlerini belerterek baktı.

"Çalışanlarını da kendine çevirmişsin."

Sina gözlerini bana çevirdi.

"İmzalamanız gerek."

Elimi ona doğru uzatıp dosyayı bana vermesini bekledim. Afra oflayarak gerisin geri yerine geçti.

"Kontrol manyağı bir arkadaş yerine daha sakin ve tembel bir arkadaş edinebilirdim."

Imzayı atacağım kalem kağıda değmek üzereydi ki bu sözleri beni duraksattı. Alttan alttan bana baksa da bakışlarını ellerine çevirmişti, yem atmıştı sadece. Şu dünya da sahip olduğum iki insan tek vardı ve ikisini de her şeyden kıskanıyordum. Afra bunun şakasının bile bana yapılmayacağını çok iyi biliyordu. Öylece beklemeyi bırakıp imzamı attıktan sonra önümde ki dosyayı Sina'ya uzattım. Bakışları bir garipti, bu tepkisiz tavrımdan korkmuştu.

"İyi geceler Sina, çıkabilirsin."

Kekeledi.

"İ-iyi geceler efendim."

Bana son bir kez baktıktan sonra odadan çıkmıştı, Afra'nın bu tepkimi beklemediği apaçık ortadaydı. Şaşkınlığını ona bakmadan anlayabilecek kadar tanıyordum onu. Oturduğum yerden kalkıp üstümü düzelttim, Afra hala dikkatle bana bakıyordu. İfadesiz bakışlarımı yüzüne çevirdim.