Düz ama korkutucu bir bakışla Afraya baktım.
"Gerizekalı, merak ettiğin şeye bak!"
Göz devirip koluma kolunu doladı.
"Kızım merak ettik işte, hadi anlat. Nasıl oldu, canın çok yandı mı?"
Elimi yüzüne koyarak geriye ittirdim.
"Olmadı öyle bir şey."
"Neden ki?"
Gözlerimi denize diktim, yalan söylediğimi anlamaması gerekiyordu.
"Çünkü evlendikten hemen sonra bir kızın onu aradığını görünce açtım ve kız 'aşkım seni bekliyorum, neredesin?' dedi."
Afra gözlerini kocaman açtı, işte şimdi tarafıma geçmişti.
"Oha, şaka mı yapıyorsun?"
Başımı iki yana salladım.
"Hayır, ciddiyim."
Ağzı açık kalmıştı. Galiba bunu ona yakıştıramamıştı.
"Vay piç! Nasıl yapar bunu ama biliyor musun anlamıştım, aranızda bir soğukluk vardı. Demek bu yüzdenmiş, eniştemi öldürecek gibi bakıyorsun."
Bıkkın bir nefes aldım.
"Enişte deme şuna!"
"Şimdi ne yapacaksın, ayrılacak mısın?"
Hüzünlü bir hale bürünmeye çalıştım.
"Bilmiyorum, açıklamasını bile dinlemedim ama bana böyle bir şey yaptığına hala inanamıyorum."
Birazdan ben bile ona aşık olduğuma inanacaktım.
"Bence onu bir dinle. Hatta hemen şimdi, çünkü bir insanın suçluluğu kanıtlanmadan suçlu olduğuna karar veremezsin."
Telefonu alarak yanağıma dudaklarını bastırıp kalktı.
"Nereye..?"
Gittiği yöne bakınca mavi irisleriyle göz göze geldim. Göz devirdim, bu adam neden benim kuyruğumdan ayrılmıyor?
"Allah aşkına kanka, ağzının ortasına bir tane çaksam mı?"
Gözlerimi kısarak Afraya döndüm.
"Hani o az önce ki sözlerin nerede peki?"
Sırıttı.
"Kızım, benim kankamı kimse üzemez. Tipe bak yaa ne kadar da şey, şey... Lan olum adama söyleyecek kötü bir şey de bulamadım."
"Şerefsiz nasıl?"
Başını salladı.
"Yakıştı haa, şerefsiz."
Güldüğü zaman yüzüne mal mal baktım, cidden bu kız bir de zekiyim diye geçiniyordu.
"Neyse, sen onunla konuş. Ben de eve gideceğim. Annem misafirliğe gideceğiz dedi, bığtık ya, bığtık!"
Taklidine bıyık altından gülüp bende onun yanağını öptüm. El sallayarak yanımdan uzaklaştı, Yaratığa olabilecek en sert bakışını atıp çenesini dikleştirerek yanından geçip gitti. Canım yansa kendisininmiş gibi hissedecek olan dostumdu o benim, vazgeçilmezim. Yaratık ona yandan bir bakış attıktan sonra yasladığı arabasından doğrulup yanıma gelmeye başladı. Gözlerimi ondan çekerek denize diktim, onu bile kasvete boğmuştu.
"Ona ne anlattın?"
Sırtımı banka yasladım.
"Sana ne."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CANINI YAKARIM (+18)
Teen Fiction"Eğer bir daha bana saçmalıyorsun dersen ve o adımı atarsan seni pişman ederim." Söylediklerini duymamıştım bile, hızla odadan çıkıp arka odanın bahçeye çıkan kapısından dışarıya fırladım. Kararan gökyüzü ve kapkaranlık ormana baktım, derin bir nef...
