Chapter 30: The Friend in Need, Is a Friend Indeed

5 3 0
                                    

Halos nangangatal ang labi ni Denziel nang makita ang isang halimaw na papunta sa
direksyon nila Miguel at Ann. Hindi niya maiyos ang kaniyang pananalita.

Pero dahil sa tumingin si Raven kung saan nakatitig at namumutla si Denziel, dun niya rin nakita ang nilalang kung kaya’t agad siyang napasigaw sa dalawa.

Tumakbo sa kanilang direksyon ang dalawa. Hirap maglakad si Raven na pinagmamadali naman ng dalawang kaakbay niya na sina Kark at Johnron. Kumanan ang
mga ito sa daan ng malaking pasilyo upang makaalis at makatakas lang sa nilalang na
humahabol sa kanila.

10 metro ang layo nila Ann at Miguel sa kanilang mga kaklase. Nagdesisyon ang dalawa na kumaliwa upang ma-divert ang utak nitong halimaw. Mas ipinagdadasal ng dalawa na sila ang sundan nito.

Huminto si Miguel at nahinto rin si Ann, kumuha si Miguel ng bato at ibinato ‘yon sa ulunan ng halimaw kaya nainis lalo ito at napunta lalo sa kanila ang atensyon nito. A

Tagumpay sila na sila ang habulin instead ang kanilang mga kagrupo. Bumagsak na ang ulan. Palakas ng palakas. Ramdam ng dalawa ang malakas na kabog ng kanilang mga puso.

Maliksi at mabilis ang halimaw kung kaya’t mabilis sila ring maaabutan nito.

The screeching sound getting louder as it getting nearer to them. Ang malalakas na yabag ng kanilang mga paa sa lupa at ang tilansik ng mga tubig sa bawat pagyabag ang lalong humalinhin sa tenga ng halimaw.

Matapos kumaliwa ng direksyon ay kumanan naman sila. Sumunod, kanan muli. kaliwa at kanan at kanan.

Mga nakakagulong daan na ‘di nila alam saan patungo. Nahinto ang dalawa na sobrang basa na tila naghalo na ang pawis sa ulan. Wala pa ang halimaw sa huling kanto qna kanilang nilikuan. Where they are is just a dead end. Wala na silang matatakbuhan.

Kung kaya't gumawa ng paraan si Miguel. His iris glows with yellow color. Alam niyang matagal na niya itong pinaghandaan at ngayon, gagamitin na niya ang ability niya. He was not an artist though but he can do it. Yes he will do.

Napahinto ang halimaw dahil nawala ang malalakas na yabag na kaniyang sinusundan. Tila ang amoy ay nababawasan din, kalat ang amoy dahil sa ulan. Pero kahit ganun man, nababakas na ng halimaw kung saan sila lumiko dahil sa mas matindi ang amoy nila sa direksyon na ‘yon.

Mabagal na gumagapang ang halimaw papunta sa kinaroroonan nila. Palakas ng palakas ang tunog nito at takam na takam. Habang ang dalawa, nakatirik lang sa
pinakadulo ng pader nananatiling tahimik. At 'di makakilos.

Kinuskos ni Miguel ang kaniyang kamay sa kabilang dulo ng pader at doon may bakas ng amoy niya. Doon tinamo ng halimaw ang kaniyang malakas na pang amoy kaya doon napakalmot ang halimaw.

-

Miguel’s POV

Wala na akong maisip na paraan upang matakasan pa ang nilalang na ito. Ginamit ko na ang abilidad kong takpan ang bawat hibla na maaaring i-trace ng halimaw ngunit hindi sapat ito dahil doble o triple ang senses ng mga ito sa amin.

Wala itong mga mata kaya hindi gumana ang pagmamanipula ko sa pader at magcamouflage kami rito.

Nasa dulo ng pader si Ann, at ako naman ang nasa harapan niya. Pinakikinggan lamang namin ang mahihina at pigil naming mga paghinga at halos magkadikit na ang mga katawan namin. Habang iniintay namin ang maaaring sapitin namin sa kanibal na
halimaw na ito.

Sinubukan kong hawakan ang kabilang parte ng dulong pader upang mag-iwan ng trace doon. At doon nakapangingilabot ibinuka ng halimaw ang kaniyang mga
bunganga at kinalmot ng matutulis nitong kuko ang parte na iyon.

Ilang segundo nalang ang nalalabi sa amin. Hayop. Bwiset. Disgrasya. Napapapikit nalang ako sa inis.

“Patawad” ika nalang sa akin ni Ann sa mahinang-mahinang bulong. Agad niya akong tinabig at lumusot sa pagitan ng pader at sa akin.

She pitifully smile and a cry burst inside my heart. Her eyes show off her iris color in its vivid marine blue.

Agad sinakmal gamit ang mga mamatalim nitong kamay ang pagitan ni Ann. Parang ilang segundo nahinto ang puso ko ng gawin niya ang mga bagay na iyon.

She slide down between the legs of the freak monster at tumalsik ang
rumararagasang tubig. Wait nawawala siya. Invisibility ba ang gamit niyang ability?

Ginugulo ni Ann ang pangrinig ng halimaw. Nakita kong pagitan at sa tiyan ang punto ng sakmal ng halimaw. Paano siya mawawala ng ganun-ganun? Teleportation?

Sinuntok niya ang panga ng halimaw. She is so brave at napapaluha na ako sa takot para sa kabutihan niya. Mabilis kumilos ang halimaw at hinuhuli na s’ya.

Panay ang saksak nito sa hangin.
Tumakbo palayo si Ann.

“Ann, hinde…” sigaw ko. Kaya siya napahinto. Napaluha naman siya ng tignan niya ako. Mali.

Maling-mali ang ginawa ko.
Nabaling lang sa akin ang atensyon ng hayop na nilalang na ito. Oh sHitt!

Katapusan ko na. Tumakbo papunta sa akin ang halimaw. Agad akong napayuko upang mauntog nalang ito sa pader. Buti nga sa kaniya.

May malaking bato na tumama sa ulunan n’ya kaya’t nawala sa akin ang atensyon nito.

At sa huling kanto kung saan kami naliko ni Ann. Nandon ang mga kaibigan ko na lubos kong pasasalamatan kung matutulungan nila kami.

Inilabas na rin ni Raven ang ability niya. His pair of iris turn into wild orange. His skin perish with bright light. Pota nagparang araw ang gago. Ang sakit sa mata.

Glowing stick ang pocha. Nahinto naman si Ann sa kaniyang gagawin na pagtakbo.

Nagkaroon ng adjustment sa lighting sa parteng ito. Naguguluhan na ang halimaw sa nangyayari kaya inatake niya ang nagliliwanag na lalakeng ‘yon.

Light produces heat at naramdaman ito ng halimaw. Napatakbo naman siya kahit iika-ika ang p*ta. G*go rin ‘to. Inilayo na nga kayo sa nilalang na 'yan, nagpahabol naman kayo.

Hayssst. Isang metro nalang pagitan ng halimaw kay Raven at ayon muntik ng mangatngat ang glowing stick na ito. Bute nalang ni-levitate siya ng isa ko pang matalik na kaibigan, si kulot na Sydny.

Damn! nakaka-iyak ang mga pangyayari, anong ginagawa
niyo?

Alam naming lahat na hindi matatagalan ng abilidad ni Sydny na palutangin hanggang isang oras si Raven. Attracted na attracted naman ang halimaw na ito sa init na nararamdaman niya.

“May balak naman kayo sa ginagawa niyong ‘yan noh?” Tanong ko nalang habang pinaglalaruan nila ang halimaw.

Tinataas-baba ni Syd si Raven na hindi naman maabot-abot ng walang utak na nilalang na iyon.

Pinagpatuloy nila ang paglalaro hanggang itaas na ng itaas ni Syd si Raven.

Iwinawasiwas ni Syd si Raven na parang sumasayaw lamang ito sa hangin. Ang tangang halimaw ayon, gusto paring maabot ang glowing stick kong kaibigan kaya ang napapala niya, humahampas sa pader ang kaniyang katawan na 'di naman niya alintana. Makapal
naman ang balat nitong halimaw na 'to. Pero 'di nila mapapatay ng ganun lang ‘to. We should knock it down.

“Miguel tignan mo?” Tawag sa akin ni Syd na matawa-tawa na nawala na ang atensyon kay Raven. “Gago pababa ng pababa si Raven.” Ika ko.

Nawawala ang pokus niya kung kaya’t pababa ng pababa si Raven. Umakyat ng pader ang pochang halimaw. Unexpected ito na kinagulantang ng buong nervous system namin. Sanaol may Nervous system.

“Aaaay mga bobo kayo ne, dumudugo na ilong mo kulot, anong ginagamue…?”

Nahablot ng nilalang ang pantalon ni Raven kaya bumaba ng bahagya ito at napunet ang parte ng pantalon na iyon.

Nagkandaloko-loko naman na ang gagawin nila. Pinagpatuloy ni Syd ang ginagawa niya kahit na nahihirapan. Ayan kase. Gumawa ulit ako ng manipulation sa image ni Raven. Ngunit nanatili parin na kay Raven ang atensyon nitong nilalang.

Think. Think. Think.
Nakabase lamang ang nilalang na ito sa pandinig at pang-amoy. Pero paano siya nakakaakyat ng pader? Paano niya nakikita ang daraanan niya?

Possible kaya na Echolocation din ginagamit nitong halimaw na ito katulad ng paniki?

How can we kill this kind of creature without melee weapon or gun? We don’t also have offensive ability that can at least penetrate the monster’s body. Meron ba?

“Boi..Boi tulong…mamatay yung kaibigan natin kung mananatili tayong nakaganito? Mag-isip ka pre” sabi sa akin ni kulot na hirap na hirap na, bakla to kapag
nahimatay ‘to dahil lang sa nosebleed.

Hindi man lang niya mapunasan ang ilong niyang dumudugo na dahil parehas na kamay na n'ya ang gamit. Ang iba naming kasama, hindi nila alam kung ano at paano nila mapapalabas ang ability nila.

Nagtaas ng kamay si Johnron at sinabi niya kung ano ang abilidad niya. Buti pa sila ni Eralyn magkatulad ng mata. Soul mate sila? Silver white din kaya nga lang ang pinagkaiba nila, yung kay Johnron bumabalik sa normal yung kay Eralyn permanent na
yata. Ano kayang ability meron itong babae na to?

Kung saan-saan pinagsusuntok ni Johnron ang halimaw. Mabuti nalang mabilis siyang tumakbo at ‘di man lang maabot-abutan ng halimaw. Ininis niya muna ito
hanggang sundan siya. Tumakbo si Johnron palayo sa amin at hinabol siya nito.

Sa tulin niyang 'yun sa pagtakbo, imposbleng maabutan siya nun.
Bumagsak ang loko-loko na si Raven. At bumalik na sa normal ang kulay niya.

Naging mamula-mula ang kulay niya. Si kulot naman napasadlak sa lupa nang dahil sa pagod at ngalay. Jusko talaga ‘tong mga to oh. ‘Di papatalo maging bayani lang ng taon.

Pero ang mas malupet, saan kaya dadalhin ni Johnron ang halimaw na iyon? Wala ring idea ang mga kaibigan niya.

ALPHAWhere stories live. Discover now