ရွန္ယိ က နန္းေတာ္ရဲ့ တိတ္ဆိတ္ကာ ေခ်ာင္က်သၫ့္ တစ္ေနရာတြင္ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ ။ သူ႔လက္ဖဝါးေပၚတြင္ အနက္ေရာင္ပုဝါရဲ့ ေတာင့္နားေလးက ေငြခ်ည္ျဖင့္ ရီ ( 毅 ) ဟု ေရးထိုးထားသၫ့္ စကားလံုးေလးကို လက္မျဖင့္ အသာပြတ္လိုက္သည္ ။
သူ မွတ္မိေနခဲ့သည္က တခ်ိန္က ဒီအနက္ေရာင္ပုဝါအေပၚတြင္ ဘာစကားလံုးမွ ရိွမေနခဲ့သည္ကိုပင္ ။ ရွန္ယိ ၏ ႏူတ္ခမ္းမ်ားက လွပစြာ တြန႔္ေကြးသြားခဲ့သည္ ။ " အရူးေလး "
ဓားအလင္းတစ္ခ်က္သည္ လက္သြားခဲ့ကာ သူ႔ေျခေထာက္ေဘးသို႔ စိုက္ခ်လိုက္သည္ ။ အဆိပ္ရိွသၫ့္ ေျမြေသတစ္ေကာင္ကို ၾကၫ့္ရင္း ရွန္ယိ ၏ မ်က္လံုးအတြင္း ေအးစက္စက္ အလင္းတစ္ခ်က္ လက္သြားခဲ့သည္ ။
" ဟမ့္... ငါ့ကို လုပ္ႀကံဖို႔ တျခားနည္း မရိွေတာ့ဘူးလား .. " သူက ေျပာရင္း ထရပ္လိုက္ကာ တစ္ေနရာသို႔ ထြက္သြားခဲ့သည္ ။ တာဝန္သည္ ျမန္ျမန္ၿပီးဆံုးခဲ့ရင္ .. သူ႔အတြက္ အခ်ိန္ပို ရိွခဲ့ေလမလား သူမသိေပ ။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ရြမ္းရီ အတြက္ တစ္ရက္ထက္ပိုသၫ့္ အခ်ိန္ကို ေပးခဲ့ခ်င္သည္ ။
" မင္းက .. " တာရွန္ ဘုရင္သည္ သတိအေနအထားျဖင့္ သူ႔အခန္းထဲသို႔ အသာ ဝင္ေရာက္လာသၫ့္ ရွန္ယိအား ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ လက္ရိွတြင္ တာရွန္ နန္းတြင္းေရးရာ သည္ ဟန္ယြဲ႔ ထက္ပင္ ပိုလို႔ ရႈပ္ေထြးေသးသည္ ။
ဘုရင္ရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေတာ္သည္ ငယ္စဉ္ကတည္းက ေပ်ာက္သြားသျဖင့္ သူ႔တြင္ ရိွသည္က တူေတာ္မ်ား ဒါမွမဟုတ္ ေမြးစားထားသၫ့္ မင္းသားမ်ားသာ ။ ထိုအတြက္ တာရွန္ ရဲ့ အိမ္ေရ႔ွစံရာထူးအတြက္ တိုက္ပြဲသည္ အလြန္တရာကို ျပင္းထန္လွေပသည္ ။
သို႔ေသာ္ တာရွန္ ဘုရင္အေနနဲ႔ သူ႔ေသြးသား မဟုတ္သၫ့္ သူအား ထီးနန္းအရိုက္အရာကို ေပးဖို႔ရန္ တြန႔္ဆုတ္ေနခဲ့ေပသည္ ။
ရွန္ယိ သူ႔ေရ႔ွက လူႀကီးအား မ်က္ခံုးပင့္ကာ အသာၾကၫ့္လိုက္ၿပီး ေက်ာက္စိမ္းျပား တစ္ခုကို ပစ္ေပးလိုက္သည္ ။ ၿပီးေနာက္ သူ႔ဆံပင္အား အသာဖယ္လိုက္ကာ လည္ဂုတ္တြင္ ရိွသၫ့္ အမွတ္အသားကို ျပလိုက္သည္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
