အန္းဇယ္ရီသည္ ဝတ္ရံုလက္စကို အသာေဝ႔ွယမ္းလ်က္ ဘယ္သူမွ ေသာက္ဂရုမစိုက္သၫ့္ မ်က္ႏွာေဘးျဖင့္ ထြက္လာခဲ့သည္ ။ သူ႔ရဲ့ အသက္မပါသၫ့္ အမႈအရာေၾကာင့္သာ မဟုတ္ပါက အေတာ္ၾကာသည္အထိ ထြက္လာႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ ။
" ၾကင္ယာေတာ္ .. အေဆာင္ကို အရင္ျပန္ႏွင့္လိုက္ပါ .. " မင္းမ်ိဳးမင္းႏြယ္မ်ားတြင္ ေတာ္ဝင္နန္းေတာ္တြင္ မေနထိုင္သည္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းသာ ရိွသည္ ။ မေနထိုင္ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး အေဆာင္ မရိွဟု မဆိုလိုေပ ။ သူက နန္းေတာ္တြင္ အခ်ိန္ၾကာသြားပါက ထိုေနရာတြင္ အနားယူေလ့ရိွသည္ ။
လင္းယြီ႔က အရိုအေသတစ္ခ်က္ျပဳရင္း " ဝမ္ရယ္ .. အေရးႀကီးကိစၥမ်ား ရိွလို႔ပါလား .." ပံုမွန္အတိုင္း အမိန႔္အတိုင္းပါ ဟု မေျဖလာဘဲ ေမးခြန္းထုတ္လာသၫ့္ လင္းယြီ႔ေၾကာင့္ အံ့အားသင့္သြားသည္ ။
" ဥယ်ာဉ္ေတာ္ထဲ သြားမလို႔ပါ.." သူက လင္းယြီ႔အား ေခါင္းအသာငဲ့ေစာင္းလ်က္ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ " ၾကင္ယာေတာ္ ေရာ လိုက္မလို႔လား .."
" ဝမ္ရယ္ စိတ္မရိွရင္ ဒီၾကင္ယာေတာ္က အေဖာ္ျပဳေပးပါမယ္..."
/ သတိေပးခ်က္! သင့္ခႏၶာကိုယ္က အကန႔္အသတ္ကို ေရာက္လုနီးေနပါၿပီ .. /
အန္းဇယ္ရီက ဘာမွထပ္မေျပာဘဲ ေလ်ွာက္သြားသျဖင့္ လင္းယြီ႔က ေနာက္မွ ခပ္ဖြဖြ လိုက္လာခဲ့သည္ ။ တစ္လမ္းလံုး တိတ္ဆိတ္ေနကာ ႏွစ္ေယာက္သား စကားတစ္ခြန္းမွ မဟၾကေပ ။ ဥယ်ာဉ္ေတာ္ထဲက လေရာင္ေအာက္တြင္ အမ်ိဳးသားႏွစ္ေယာက္သည္ တိတ္ဆိတ္စြာျဖင့္ ရပ္ေနၾကသည္ ။
လင္းယြီ႔က အျပင္ဘက္တြင္ တည္ၿငိမ္သၫ့္ အမႈအရာကို ထိန္းထားေသာ္လည္း စိတ္ထဲတြင္ ဘာေၾကာင့္ လိုက္ခဲ့မည္ဟု ေျပာခဲ့ရသလဲ ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္ေနခဲ့သည္ ။ လက္ရိွအေျခအေနက အလြန္ကိုးရိုးကားယား ႏိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္ ။ သူက စတင္ကာ စကားေျပာသင့္လား မေျပာသင့္လား ခ်င္ခ်ိန္ေနသၫ့္ အခ်ိန္တြင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ ဆြဲယူကာ ဖိကပ္ျခင္း ခံလိုက္ရသည္ ။
ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ အန္းဇယ္ရီ ၾကားထဲတြင္ သူက မတိုးသာ မဆုတ္သာ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ေနခဲ့သည္ ။ ထိုအခ်ိန္ သူ႔ပါးျပင္ကို ျဖတ္လ်က္ ေလေအးတစ္ခ်က္တိုက္သြားကာ နား နားေလးတြင္ တိုးညင္းသၫ့္ အက္ရွရွ အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ " ကိုယ္နဲ႔ အလိုက္သင့္ ေနေပး.. ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေနတဲ့သူ ရိွတယ္ .."
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
