ရြမ္းရီက ကလန္ကလား စီရန္ယြီ အား သယ္ရင္း ေျမေအာက္ခန္းသို႔ သြားရန္ ျပင္လိုက္သည္ ။ ေျမေအာက္ခန္းနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားသၫ့္ ေနရာသၫ့္ သူ႔အိမ္ေနာက္က ဂိုေထာင္ျဖစ္ကာ သူက အရင္ဆံုး အိမ္ျပင္သို႔ ထြက္ရန္လိုသည္ ။ ခါတိုင္းကဲ့သို႔ ညအခ်ိန္မဟုတ္သျဖင့္ သူက အခက္ေတြ့ေနခဲ့သည္။
" ေရွာင္ရီ!!! ေကာင္ေလး.. ဒီလူအိုႀကီးကို တံခါးဖြင့္ေပးစမ္းပါဦး .."
' ေသာက္ခြဘဲ!! ဒီအခ်ိန္မွ ..' ရြမ္းရီက တံခါးအျပင္ဘက္က ေအာ္သံေၾကာင့္ အနည္းငယ္ ျပာယာခတ္သြားကာ စီရန္ယြီအား နီးစပ္ရာ အခန္းထဲသို႔ ပစ္ထၫ့္လိုက္ၿပီး ေသာ့ခတ္ထားလိုက္သည္ ။
" ဆရာ!! .. ဘာကိစၥရိွလို႔လဲ .."
ေဒါက္တာက်င္းက တည္ၿငိမ္သၫ့္အၿပံဳးေလးျဖင့္ ေမးလာသၫ့္ တပၫ့္ျဖစ္သူအား မ်က္ေစာင္းခဲကာ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ " မင္းက ငါ့ကို အိမ္ထဲေတာင္ ဝင္ခြင့္ မျပဳဘူးေပါ့ေလ .. " တကယ္ေတာ့ သူက စေနာက္လိုက္ျခင္းသာ .. သူ႔တပၫ့္က အလြန္စိတ္ထားေကာင္းျခင္းေၾကာင့္ သူက စိုးရိမ္ေနရတာျဖစ္သည္ ။ မေကာင္းသၫ့္ အႀကံအစည္ရိွသၫ့္ သူကိုသာ အိမ္ထဲဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္ပါက ဒုကၡေရာက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္ရသည္ ။ ဒါ့အျပင္ အခုတေလာ လူသတ္မႈေတြက ေပါမ်ားလာသည္ မဟုတ္လား .. ။
အခုတင္ေလး သူ႔သူငယ္ခ်င္း မူခင္းေဆးဆရာဝန္ဆီက ျပန္လာခဲ့ျခင္း ။ သတ္ခံထားရသူမ်ားသည္ အလြန္ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနကာ လူသတ္သမားက ဘယ္ေလာက္ေသြးေအး ရက္စက္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပေနသလိုပင္ ။ ဒီလိုလူေတြလက္ထဲသာ သူ႔တပၫ့္ ေရာက္သြားပါက မေတြးဝံ့စရာေပ ။ ဒီရုပ္ သန႔္သန႔္ေလးရိွႏိုင္ပါဦးမလား မသိႏိုင္ေပ ။
ရြမ္းရီ က အသာေခါင္းကုတ္လိုက္ကာ ႏွစ္လိုဖြယ္ၿပံဳးလိုက္ၿပီး " ဝင္ပါ .. ဆရာ .. ကြၽန္ေတာ္ ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္လိုက္ဦးမယ္ .."
" မလိုေတာ့ဘူး .. ခနေနရင္ ငါျပန္မွာ .." ေဒါက္တာက်င္း က လက္ကာျပကာ ေျပာသည္ ။ " ဆရာ .. စီမိသားစုမွာ မိသားစုဆရာဝန္ လုပ္တာ သိတယ္မလား .."
ရြမ္းရီ ေခါင္းညိတ္ေနရင္း ရပ္တန႔္သြားသည္ ။ စီမိသားစု ?? သူ႔အၾကၫ့္က အခန္းတစ္ခုထံသို႔ ေရာက္သြားသည္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမွတ္မိသြားခဲ့ၿပီ ။ ဒီ ႏွာဘူးေကာင္က စီမိသားစုကဘဲ .. သူတို႔ ပထမဆံုး ေတြ့တုန္းက ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း ခနသာၾကာၿပီး တဖက္က လစ္လ်ဳရႈသြားရာ သူကလဲ ေမ့ပစ္လိုက္သည္ ။ ျပန္ေတြ့သၫ့္အခ်ိန္တြင္လည္း ေဒါသသာ ထြက္ေနရသျဖင့္ တစ္ခါသာ ေတြ့ဖူးသၫ့္ သူအား ေခါင္းထဲ မေရာက္သည္မွာ မထူးဆန္းေပ ..။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
