က်ိဳးယဲ့ဟန္ သည္ မနက္စာကို တိတ္တဆိတ္စားေနစဉ္ ေလွကားမွ အသံၾကားလိုက္သျဖင့္ လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ သူက ျမင္လိုက္ရသၫ့္ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေဒါသထြက္သြားသည္ ။ " ကိုကို!!... ဒါဘာလုပ္တာလဲ "
လုဖုန္း၏ မ်က္မွန္က ေအးစက္စက္ အလင္းတစ္ခ်က္လက္သြားကာ " ဒီအသက္အရြယ္အထိ ကပ္ေနခဲ့ၿပီးမွ ေျပာရတာ နဲနဲေတာ့ရွက္စရာေကာင္းေပမဲ့ .. အခုလိုဆက္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူးမလား "
က်ိဳးယဲ့ဟန္သည္ ေဒါသနဲ႔ ကူကယ္ရာမဲ့မႈအား ခ်ိဳးႏိွမ္လိုက္ကာ " အဲ့ေတာ့ .." သူက ေအးေဆးသက္သာ မ်က္မွန္ပင့္တင္ေနသၫ့္သူအား ဆက္ၾကၫ့္မေနႏိုင္ေတာ့ေပ ။ လုဖုန္း၏ လက္ထဲမွ အိတ္အား ဆြဲယူလိုက္ေသာ္လည္း လက္ျမန္သၫ့္ ထိုသူက ျပန္ဆြဲယူသြားခဲ့သည္ ။ က်ိဳးယဲ့ဟန္သည္ ဒီ လူ ဘယ္လိုလုပ္ ကိုယ္ခံပညာ တတ္လာလဲ မသိေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ သူက ထိုသင္ေပးသၫ့္ လူကိုသာ သိပါက ငရဲဆိုတာ ဘာဆိုတာ သိေအာင္ ျပေပးလိုက္ခ်င္သည္ ။
လုဖုန္းေရ႔ွတြင္ ပိတ္ရပ္လိုက္ကာ " ကြၽန္ေတာ္သြားခြင့္မျပဳဘူး " ပါတီပြဲတြင္ ခ်င္ယြင္ခ်ီ ျပန္သြားၿပီးေနာက္ အိမ္သို႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္လာသၫ့္ ကိစၥကို မေျပာေသးခင္ တညလံုး ခ်င္ယြင္ခ်ီ အေၾကာင္း စံုစမ္းေနသၫ့္ ဒီလူေၾကာင့္ ယခု ဒီအိမ္က ထြက္သြားၿပီးသည္နဲ႔ သူသည္ ဒီလူအား ျပန္ယူဖို႔ အခြင့္အေရးပင္ မရိွဘဲ ဆံုးရႈံးရလိမ့္မည္ ။
က်ိဳးယဲ့ဟန္ သည္ တစ္ခုတည္းေသာ အခြင့္အေရး ဆံုးရႈံးရမည္ကို စိုးရိမ္ေနေသာ္လည္း ထို အခြင့္အေရးသည္ လုဖုန္း၏ ဝိညာဉ္ေျပာင္းသြားကတည္းက မရိွေတာ့ျခင္းကို မသိခဲ့ေပ ။
လုဖုန္းက က်ိဳးယဲ့ဟန္ အား ခံစားခ်က္မဲ့သၫ့္ အၾကၫ့္ျဖင့္ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ စိတ္ထဲတြင္ မတင္မက်ျဖစ္ေနခဲ့သၫ့္ ခံစားခ်က္သည္ ေသခ်ာသြားခဲ့ေလၿပီ ။ စနစ္ သည္ သူ႔အား ေခ်ာက္ထဲပစ္ခ်ရံုသာမက ေက်ာက္တံုးနဲ႔ပါ ဖိသတ္ဖို႔ ႀကံစည္ေနေလသည္ ။
အရင္လုဖုန္း အေပၚတြင္ ထားေနခဲ့သၫ့္ ဇာတ္လိုက္၏ စိတ္အေျခအေနသည္ system ေျပာေျပာေနသၫ့္ ဇာတ္လမ္းရဲ့ လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ႀကီးပင္ ။ ဒီတစ္ခါ ပစ္မွတ္သည္ ေကြ့လန္အာ ျဖစ္ေနခဲ့သၫ့္ အေၾကာင္းအရင္းအား ေတြးေနဖို႔ပင္ မလိုေတာ့ေခ် ။ ဒီကိုယ္သည္ ဇာတ္လိုက္ရဲ့ ခ်စ္ရသူျဖစ္ဖို႔ အေျခအေန ၊ အေနအထား ရိွေနခဲ့ျခင္းပင္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
