" သူ.. ရွန္ဝမ္ ရဲ့ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ ? " ရြမ္းရီ က ေဟးခ်န္ အျပင္သို႔ ထြက္လာသည္နဲ႔ အေလာတႀကီး ေမးလိုက္သည္ ။
ေဟးခ်န္ က စိတ္ထဲမွ သက္ျပင္းအသာခ်လိုက္ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာထက္တြင္ ဘာအမႈအရာမွ မျပခဲ့ဘဲ ရြမ္းရီအား အရိုအေသေပးလိုက္သည္။ " ရွန္ဝမ္ ကို စိတ္မပူပါနဲ႔ .. သူ ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး "
အထဲသို႔ ဝင္ရန္ျပင္ေနသၫ့္ ရြမ္းရီ အား တားလိုက္ကာ " ရွန္ဝမ္ ကို အခု အနားယူခြင့္ေပးလိုက္ပါ .. သက္သာသြားမွာပါ ..ရွန္ဝမ္ အနားမယူခင္ .. အရွင့္ ကို ကူညီဖို႔ ေျပာသြားတယ္... ေနာက္ဆက္လုပ္မယ့္ ကိစၥကို ဒီငယ္သားနဲ႔ ေဆြးေနြးႏိုင္ပါတယ္ .. ေက်းဇူးျပဳျပီး " သူက လက္တစ္ဖက္အား အျပင္သို႔ ၫႊန္ျပလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္ ။
" တကယ္ အဆင္ေျပရဲ့လား " ရြမ္းရီ ၏ ေအးစက္စက္အေမးအား ေဟးခ်န္ကအၿပံဳးတစ္ခုျဖင့္သာ တုန႔္ျပန္လိုက္သည္ ။
ရြမ္းရီက အခန္းတံခါးအား ခနတာ စိုက္ၾကၫ့္ၿပီးေနာက္ လက္ေဝ႔ွယမ္းကာ ထြက္သြားလိုက္သည္ ။ ေဟးခ်န္က ထိုအခါမွ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ၿပီး ေနာက္လွၫ့္ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ ' ရွန္ဝမ္ .. အရွင္ ေျပာေစခ်င္တဲ့ အတိုင္း .. အဆင္ေျပဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ပါတယ္ ' ၿပီးေနာက္ သူလည္း ရြမ္းရီ အေနာက္သို႔ လိုက္သြားလိုက္သည္ ။
ဖူး!!!!
ရွန္ယိ က ႏူတ္ခမ္းမွ ေသြးအား ပုဝါျဖင့္ အသာ သုတ္လိုက္သည္။ ႏွလံုးမွ ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ကို ဖိကိုင္လိုက္သည္ ။ အဆိပ္သည္ ေသြးေၾကာမွတဆင့္ ႏွလံုးကို ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ ။ အတြင္းကလီစာမ်ား ပ်က္စီးလာမႈေၾကာင့္ ေသြးထဲတြင္ပင္ အသားစမ်ား ပါလာခဲ့သည္ ။
မခ်ိမဆန႔္ နာက်င္မွုနဲ့အတူ ေသြးထြက္လြန္မႈေၾကာင့္ရွန္ယိ ၏ မ်က္ႏွာသည္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနကာ ေသြးေရာင္ပင္ မရိွေတာ့ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာသည္ အလြန္တည္ၿငိမ္ေနေလသည္ ။ ထိုဒုကၡအား တစ္ေန့လံုး ခံစားၿပီးေနာက္ ရွန္ယိက အမႈအရာမပ်က္ဘဲ ေသြးစြန္းေနသၫ့္ အဝတ္မ်ားကို လဲလိုက္ၿပီး အဝတ္အသစ္ကို ဝတ္လိုက္သည္ ။
ဝုန္း!!!
ရုတ္တရက္ ပြင့္သြားသၫ့္ တံခါးေၾကာင့္ ရွန္ယိ က မ်က္ႏွာတြင္ အၿပံဳးတစ္ခု ခ်ိတ္ဆြဲလိုက္ကာ " ဘာလဲ.. ကိုယ့္ကို တစ္ရက္ေလးမေတြ့ရရင္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးလား " အခန္းကို ေလ့လာေနသၫ့္ သူေၾကာင့္ ရွန္ယိက သက္ျပင္းခိုးခ်လိုက္သည္ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
