ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )

Arc.3.6

ကုခ်န္ က သူ႔အေရ႔ွတြင္ ပိတ္ရပ္လိုက္သၫ့္ ကားအား အမႈအရာမပ်က္ ၾကၫ့္လိုက္သည္ ။ ယုမင္က သူ႔ ဒီလမ္းက ထြက္သြားဖို႔ကိုပင္ မေစာင့္ႏိုင္ဟန္ရသည္ ။

" ေကာင္ေလး.. အခုခ်က္ခ်င္း ငါတို႔နဲ႔လိုက္ခဲ့ .. သခင္ေလးယု ရဲ့ ေစတနာကို သိသင့္တယ္ " သူ႔အား ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးၾကၫ့္ကာ ေျပာလာသၫ့္ လူေၾကာင့္ ကုခ်န္ ၏ အၾကၫ့္က မည္းေမွာင္သြားသည္ ။ ဒီတစ္ခါ ဇာတ္ေကာင္ဆိုးက်ိဳးေၾကာင့္ သူ႔က ေဒါသထြက္ၿပီး ေသေတာ့မလို ျဖစ္ေနသည္ ။

ကုခ်န္က ထံုေပေပ အမႈအရာျဖင့္သာ တျခားဖက္သို႔ သြားလိုက္သည္ ။ သူက ေဒါသထြက္လြန္းလို႔ စကားနဲ႔ပင္ မေဖာ္ျပႏိုင္ေတာ့ေပ ။ ပိုင္ရီအား ေတြ့လိုက္ရသျဖင့္ ေပ်ာ္ရြင္သၫ့္ အေပ်ာ္ေလးပင္ စုပ္စုပ္ျမဳပ္သြားေတာ့သည္ ။

" ေစတနာကို နားမလည္တဲ့ ေကာင္ေလးဘဲ .. ဆြဲေခၚၾက " ကုခ်န္က အထုတ္ကို ပစ္ခ်လိုက္ကာ ေနာက္လွၫ့္ကာ ေျပးေတာ့သည္ ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စြမ္းရည္ မသံုးရဘူး ဆို‌ေပမဲ့   မိသြားလို႔ မလြဲသာဘဲ သံုးရပါက တစ္ေယာက္မက်န္ အကုန္သတ္ပစ္မည္ ။

ထိုအခ်ိန္တြင္ သူက ယုမိသားစု ၿခံဝင္းမွ ထြက္လာသၫ့္ ကားတစ္စီးကို ျမင္လိုက္ရသည္ ။ ေမာင္းလာသၫ့္သူသည္ပိုင္ရီ ျဖစ္သည္ကို ေတြ့ရိွၿပီးေနာက္ ကုခ်န္၏ မ်က္ႏွာထက္တြင္ အၿပံဳးတစ္ခု‌ေပၚလာခဲ့သည္ ။ ' ဟဟ.. ဒီသခင္ေလးက ကာကြယ္ခံရတဲ့ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံစားရဦးမယ္ '

ပိုင္ရီ က သူ႔အေရ႔ွက ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ကားကို ဘရိတ္အုပ္လိုက္မိသည္ ။ ခုနကတင္ ထြက္သြားတဲ့ ေကာင္ေလးက ဘာလို႔ ျပန္လၫ့္လာရတာလဲ ဆိုသည္ကို မေတြးႏိုင္ခင္ပင္ ေကာင္ေလး ေနာက္မွ လိုက္လာသၫ့္ လူမ်ားကို ေတြ့လိုက္သည္ ။ ပိုင္ရီ၏ အၾကၫ့္သည္ အလိုအေလ်ာက္ပင္ ေအးစက္သြားသည္ ။ ရုတ္တရက္ ထိုးထြက္လာသၫ့္ စိုးရိမ္စိတ္မ်ားေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ အံ့ဩကာ မဆန္းစစ္ႏိုင္ခင္ပင္ လွဲက်သြားသၫ့္ ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ကားကို အၾကမ္းပတမ္းေမာင္းကာ ေကာင္ေလးနဲ႔ ထိုလူမ်ား ၾကားထဲတြင္ ဝင္ရပ္လိုက္သည္ ။

ကားေပၚမွ ဆင္းလာသၫ့္ သူ႔အား အံ့အားသင့္သၫ့္ မ်က္ဝန္းမ်ားျဖင့္ ၾကၫ့္ေနျပန္သၫ့္ သူေလးေၾကာင့္ ပိုင္ရီ၏ အၾကၫ့္သည္ ႏူးညံ့သြားခဲ့သည္ ။ ကုခ်န္၏ ဒူးမွ ပြန္းပဲ့ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ၾကၫ့္ရန္ လက္လွမ္းလိုက္ခ်ိန္ ေၾကာက္လန႔္တႀကီး ေနာက္ဆုတ္သြားသၫ့္ သူေၾကာင့္ ပိုင္ရီ၏ မ်က္ႏွာက အမႈအရာေျပာင္းသြားသည္။ ကုခ်န္၏ သူ႔အား ေရွာင္ၾကဉ္မႈက သူ႔အား တစ္ခုခုဆံုးရႈံးသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္ ။