ၾကယ္ပင္လယ္ထဲတြင္ ႀကီးမားသၫ့္ ယာဉ္ပ်ံ တစ္စီးသည္ ဦးတည္ရာ မဲ့လ်က္ ပ်ံသန္းေနခဲ့သည္ ။ ကုတ္အျဖဴဝတ္ထားသၫ့္ လူငယ္တစ္ေယာက္က စိုးရိမ္တႀကီးျဖင့္ ေဘးနားက လူႀကီးကို ေျပာလိုက္သည္ ။ " ဆရာ .. အေျခအေနမေကာင္းဘူး .. စနစ္က သူ႔ကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး .. အာ့ "
စကားဆံုးသည္နဲ႔ ေနာက္ေစ့ကို အရိုက္ခံလိုက္ရျခင္းေၾကာင့္ ေခါင္းကို အသာပြတ္လိုက္ေလသည္ ။ မ်က္မွန္နဲ႔ လူႀကီးက ထိုလူငယ္အား " အသိေပးတားျမစ္ခ်က္ေတာင္ ေသခ်ာမထုတ္ႏိုင္တဲ့ အရာကို ဘယ္လိုဦးေနွာက္နဲ႔မ်ား လုပ္ခ်လိုက္တာလဲ ဟမ္ .. သူက ဘယ္လိုေတြးၿပီးမ်ား မင္းကို ပံုစံငယ္ေပးထားခဲ့မွန္း နားမလည္ေတာ့ဘူး "
" အဲ့ဒါ ဘယ္လိုလုပ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပစ္တင္လို႔ရမွာလဲ .. စနစ္ကို ကြက္ေက်ာ္ရိုက္သြားတာ သူေလ .. " လူငယ္က screen အား ႏိွပ္လိုက္ကာ မေက်မနပ္ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။ " ၿပီးေတာ့ .. အဲ့လူကို လံုးဝ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အိမ္မက္ႀကီးမွန္း ဆရာလည္း သိေနတာဘဲကို.."
လူႀကီးက မ်က္မွန္ကို ပင့္တင္လိုက္ကာ လက္ကို ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး " ငါ.. လုပ္လိုက္ရ .. သြား အခုခ်က္ခ်င္း သူကိုယ္တိုင္ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ခဲ့ .. အဲ့ဒီ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ စနစ္မွာ သူႀကိဳက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တစ္ခုေတာ့ ရိွမွာပါ .. ဒါမ်ိဳး ထပ္ခါထပ္ခါ ျဖစ္ေနရင္ ေနာက္ကြယ္ကလူ သတိထားမိၿပီး အကုန္လံုး ဒုကၡေရာက္ကုန္လိမ့္မယ္ .. "
စမ္းသပ္ခန္းမွ ထြက္သြားသၫ့္ လူႀကီးကို ၾကၫ့္ရင္း လူငယ္ေလးက မ်က္ႏွာညိုးငယ္သြားကာ က်န္ရစ္ေနခဲ့ေလသည္ ။
" တကယ္က စြမ္းရည္ ပိတ္ဖို႔ေတာင္ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့တာ သိရင္ ဆရာက ငါ့ကို ေသေအာင္ရိုက္မလားဘဲ "
________________
ကုခ်န္ သည္ စနစ္က အသိေပးခဲ့သၫ့္ ေဈးတန္းသို႔ ျပန္ေရာက္လာကာ ရွာေဖြေသာ္လည္း ဘာမ်ွမေတြ့ေပ ။ ထို့အတြက္ သူက စိတ္ဓာတ္က်စြာ ထိုင္ေနရံုသာ တတ္ႏိုင္ေလသည္ ။
" ေအာ္.. အမိႈက္ေကာင္ နင္က ဒီကို ေရာက္ေနတာကို .. " အထင္တေသး အသံေၾကာင့္ ကုခ်န္ က ေခါင္းေမာ့ရမွာပင္ ပ်င္းရိ၍ မ်က္လႊာကို အသာပင့္ကာ ၾကၫ့္လိုက္ေလသည္ ။ သူ႔အား မနက္က ေရေလာင္းခ်ခဲ့သၫ့္ မိန္းကေလး ျဖစ္ေနေလသည္။ ဒီသခင္ေလးကို ေကာင္းမြန္တဲ့ ေန့ရက္ေလးမ်ား မေပးႏိုင္ဘူးလားဟ .. ေရာင္းစားမခံရေတာ့ ဒီအက်င့္ပ်က္ေနတဲ့ အိမ္ကို ျပန္ပို႔ေတာ့တာလား .. ဖာ့ခ္။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
