ချော်လဲထားတာကြောင့် လက်ကပွန်းထားတဲ့ဒဏ်ရာအချို့နဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကိုင်ရိုက်ထားသလိုလေးလံနေသည်။မိုးရွာထဲမှာလဲကျနေခဲ့တာကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကခပ်နွေးနွေးလေးဖြစ်နေပြီး ဖျားပြီတူပါရဲ့။ ဘတ်ဟျွန်းကလဲနေရာမှ မထနိုင်ပဲ အသာမှိန်းနေသည်။ နွေးနွေးအိအိအရာ တစ်ခုပေါ်မှာဖြစ်သည့်အတွက် တစ်စုံတစ်ယောက်ကဆေးရုံပို့ပေးထားဟန်တူသည်။ လခစားလေးဘတ်ဟျွန်းအဖို့ ဆေးရုံစရိတ်နဲ့ စုဆောင်းထားတဲ့ပိုက်ဆံလေးအချို့ကုန်တော့မယ်ထင်ပါရဲ့...
သက်ပြင်းကိုခပ်သာသာချလိုက်ပြီး မျက်လုံးကိုအားယူဖွင့်မိတော့ မျက်ခွံပေါ်ဖိကပ်လာတဲ့ခပ်နွေးနွေးနှုတ်ခမ်းတစ်စုံ..ဘယ်ဆရာဝန်ကများ လူနာကိုနမ်းပါသလဲ။ ဘတ်ဟျွန်းကခန့်ချောလေးမလို့ ဆရာဝန်ကခိုးနမ်းတာဖြစ်ရမည်။
သူချောတာမှန်ပေမဲ့ ဘလိုင်းကြီးလာနမ်းတာကြောင့် စိတ်ကထောင်းကနဲ ဒေါသထွက်သွားပြီး နာနေတဲ့ကြားထဲရုတ်တရက်ထထိုင်ကာ အားကုန်ထိုးပစ်လိုက်တော့ တစ်ဖက်လူကနှာခေါင်းမှ သွေးတွေကလျံကနဲ စီးကျလာသည်။
"မင်းကြီး အဆင်ပြေပါရဲ့လား သမားတော်ခေါ်ကြစမ်း"
ဘတ်ဟျွန်းကြားလိုက်ရတာက ဘာတွေမှန်းမသိ
အသံပြဲပြဲ အစိမ်းရောင်ဂါဝန်ဝတ်ထားတဲ့မိန်းမကြီးက
ဘေးနားကကောင်မလေးအချို့ကို ပြူးပြာပြာဖြင့်ညွှန်ကြားနေသည်။သူလှဲနေမိတဲ့အခန်းထဲမှာလူတွေကဝရုန်းသုန်းကား ရှေ့နောက်ပြေးလွှားနေကြသေးသည်။ ပြီးတော့ဘတ်ဟျွန်းအရှေ့မှာ နန်းတွင်းဝတ်စုံ နဲ့ခပ်ချောချောလူတစ်ဦး ကထိုင်နေသည်၌အတိအကျပြောရမည်ဆိုလျှင်
နဂါးပုံကိုရွှေချည်ထိုးထားသော အနီရောင်ဝတ်စုံနဲ့လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုပြုံးပြကာ ထိုင်နေခြင်းပင်။
"ဟင် လီယောလ်က ဘယ်လိုလုပ်"
စီးကျနေတဲ့နှာခေါင်းသွေးတို့ကိုဖိသုတ်ပစ်လိုက်ပြီး
ဘတ်ဟျွန်းကိုပြုံးပြလာသည်။လက်အချမှာ မြင်လိုက်ရတာကနှာခေါင်းချွန်ချွန်ပေါ်က မှဲ့နက်လေးတစ်လုံး။
ပါးတစ်ဖက်မှာလဲ ပါးချိုင့်ခွက်ကြီးကထင်းကနဲ..
YOU ARE READING
Imaginary Sphere
Fanfictionရာစုနှစ်သက္ကရာဇ်တွေနှစ်ပေါင်းများစွာဝေးကွာသွားခဲ့ကြပေမဲ့လည်း ကိုယ်ဒီနေရာလေးမှာပဲစောင့်နေခဲ့တယ်
