"ေတာက္"
သစ္သားခုံေရွ႕တြင္ တင္ပလႅင္ခ်ိတ္ထိုင္ေနသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ အဆိုပါသစ္သားခုံကို လက္ျဖင့္ေမွာက္ပစ္လိုက္သျဖင့္ ခုံေပၚမွ ဖေယာင္းတိုင္မ်ား အပ္ခ်ည္နီမ်ား ေကာက္႐ိုး႐ုပ္မ်ားသည္ တစ္စစီျပန္႔ႀကဲကုန္သည္။
"ေတာက္! နင္ကမ်ား ..ဘတ္ဟြၽန္း နင္ကမ်ား ငါ့အစီအရင္ေတြကို ပ်က္ေအာင္လုပ္ရဲတယ္ အား.."
ထိုခုံတင္မက ခြၽဲမင္ဟီးသည္ အနီးရွိတင္ထားေသာ ပစၥည္းမ်ားကိုပါ အေဝးကိုအားရပါးရ ပစ္ေပါက္ပစ္လိုက္၏
အနက္ေရာင္ေမွာ္အစီအရင္ျဖင့္ ခ်န္းေယာလ္ကို သတ္ပစ္ၿပီး တစ္ဖက္ကမာၻသို႔ျပန္ေရာက္ရွိေစရန္ အစီအရင္ျဖင့္ လျပည့္ညတစ္ည အလိုထဲက သူေသြးပြက္ပြက္အန္ေအာင္ အထိႀကိဳးစားေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
သူ႔အစီအရင္ကိုဖ်က္ခဲ့တာ လက္စြပ္ေလးတစ္ကြင္းထဲပဲျဖစ္သည္။ ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ကေလးက ဘာေတြမ်ား သူ႔အစီအရင္ကို ဖ်က္ႏိုင္တဲ့အထိ စြမ္းအားႀကီးေနခဲ့တာလဲ..
သူ႔အစီအရင္က မစားရတဲ့အမဲသဲနဲ႔ပက္ကာ ဟိုဘက္ကမာၻကို ျပန္ေခၚၿပီး ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လုံးမေတြ႕ရေစရန္ျဖစ္သည္။ သူကိုယ္တိုင္ကလဲ တစ္ဖက္ကိုျပန္ၿပီး မူလခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ခ်န္းေယာလ္ကိုျပန္လည္ခ်ည္းကပ္ၿပီး ေမတၱာသက္ဝင္လာေစရန္ ျပဳလုပ္မည္။ မင္းႀကီးလီေယာလ္ႏွင့္ ၾကင္ယာေတာင္ေျဗာင္ တစ္ဘဝလုံး ေဝးကြာသြားေစ႐ုံမက သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လုံး မဆုံစည္းရေစရန္အတြက္ သူရည္႐ြယ္ထားခဲ့တာျဖစ္သည္။ အၿပိဳင္စၾကာဝဠာသို႔ ကူးေျပာင္းရာတြင္ လူတစ္ေယာက္လွ်င္ တစ္ႀကိမ္ထဲသာ အသက္ရွင္လ်က္ ကူးေျပာင္းခြင့္ရွိတာ ျဖစ္ေလသည္။
_______
ညသန္းေခါင္ ေရထဲမွ မနည္းကုန္း႐ုန္းတတ္အၿပီးတြင္ ဘတ္ဟြၽန္းသည္ အေပၚသြားနဲ႔ေအာက္သြား တဂတ္ဂတ္ျမည္ေအာင္ပင္႐ိုက္ေနသည္။ ေအးေနသည့္ေဝဒနာကတစ္မ်ိဳး ေမ့ေမ်ာေနသည့္လူကိုသယ္ရသည့္ဒုကၡကတစ္မ်ိဳးႏွင့္ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ဟိုတယ္အခန္းဝသို႔ေရာက္ရွိလာေလသည္။ ခ်န္းေယာလ္အခန္းကိုသီးသန္႔ပို႔မေနေတာ့ပဲ သူ႔အခန္းက ကုတင္ေပၚသို႔သာ ရွိသမွ်အားႏွင့္ လဲခ်ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
Imaginary Sphere
Fanfictionရာစုနှစ်သက္ကရာဇ်တွေနှစ်ပေါင်းများစွာဝေးကွာသွားခဲ့ကြပေမဲ့လည်း ကိုယ်ဒီနေရာလေးမှာပဲစောင့်နေခဲ့တယ်
