"သမားေတာ္ေခၚေပးၾကပါ မင္းႀကီးေမ့သြားလို႔ သမားေတာ္ေခၚေပးၾကပါလို႔"
ရင္ခြင္ေသးေသးေလးထဲမွာ ေမ့ေနတဲ့လီေယာလ္ကိုေပြ႕ပိုက္ထားရင္း ဘတ္ဟြၽန္းကငိုလို႔ေအာ္ေခၚတယ္။
တစ္ခါမွမသိဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္က ဘတ္ဟြၽန္းႏွလုံးသားကို နာက်င္ေစႏိုင္ခဲ့တယ္
ဝိညာဥ္ခ်ဳပ္ဓားက အထိုးခံရတဲ့လူတင္သာမက ထိုးတဲ့လူကိုပါသက္ေရာက္မႈရွိတယ္။ က်ိန္စာကႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အစြမ္းျပေပမဲ့ ထိုးတဲ့သူရဲ႕က်ိန္စာကမသိမသာသက္ေရာက္မႈပိုျပင္းတယ္။ အတြင္းထဲမွာလႈိက္စားသလိုမ်ိဳး အျပင္ဘက္မွာေတာ့မေပၚေပမဲ့ သက္ေရာက္မႈကျပင္းတာျဖစ္တယ္
ႏွလုံးေသြးကိုေဖာက္ထုတ္ေပးခဲ့ရတဲ့အထိ ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့
လီေယာလ္က က်ိန္စာမျပယ္ေသးတဲ့ဘတ္ဟြၽန္းရဲ႕
ႏွလုံးသားကို ဘဝအဆက္ဆက္ကိုင္လႈပ္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္။ဦးေႏွာက္ကမမွတ္မိေပမဲ့ ႏွလုံးသားကအမွတ္ရၿပီး အလိုလိုနာက်င္ရတယ္။
မင္းႀကီးေခါင္းေဆာင္းကို အသာခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး
ေခြၽးစို႔ေနတဲ့နဖူးျပင္ကို အက်ီစနဲ႔ အသာဖိသုတ္ေပးေနမိတယ္။ မလိမ္ခ်ငိေပမဲ့လီေယာလ္ကတကယ္ကိုေခ်ာတာျဖစ္တယ္။ မွိတ္က်ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြကစူးစိုက္ၾကည့္ေနရင္ ဘယ္မွာေနရမွန္းမသိရေအာင္ကို အေနခက္ရတယ္။ ေစ့ေစ့ပိတ္ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးနဲ႔ ညာဘက္ပါးျပင္က ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္ေလးဟာဘတ္ဟြၽန္းသေဘာက်ရတဲ့အစိတ္အပိုင္းထဲကတစ္ခု။ အနီစက္ေတြဟာမ်ကိႏွာနားထိပါ ျပန္႔ခ်င္ခ်ငိျဖစ္လာၿပီး အပူခ်ိန္ေတြပါထိုးတတ္လာတာေၾကာင့္ေရပတ္တိုက္ေပးဖို႔ျပင္ရတယ္။
"ေရပတ္တိုက္ဖို႔ျပင္ေပးပါ သမားေတာ္က လည္ပင္းျပတ္ခ်င္လို႔ၾကာေနတာလား"
"စိုး႐ြံ႕မိပါတယ္ သမားေတာ္လာေနပါၿပီ ၾကင္ယာေတာ္ေလး"
"အကုန္ထြက္သြားၾက"
လူေတြမရွိေတာ့မွခ်န္းေယာလ္ရဲ႕ဝတ္႐ုံကိုတစ္ထပ္ခ်င္းခြၽတ္ရတယ္။ မင္းႀကီးရဲ႕အတြင္းသားေတြကို တျခားလူျမင္ဖို႔မသင့္ဘူးမလား။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္လုပ္ေပးဖို႔စဥ္းစားထားေပမဲ့ လီေယာလ္ရဲ႕ဗိုက္မွာ ႂကြက္သားအေျမႇာင္းေျမႇာင္းတို႔က လာပါထိပါဟုစြဲေဆာင္ေနသေယာင္..
YOU ARE READING
Imaginary Sphere
Fanfictionရာစုနှစ်သက္ကရာဇ်တွေနှစ်ပေါင်းများစွာဝေးကွာသွားခဲ့ကြပေမဲ့လည်း ကိုယ်ဒီနေရာလေးမှာပဲစောင့်နေခဲ့တယ်
