ဖန္သားျပင္ေရွ႕မွ stock shareအတတ္အက်ထက္ လက္ထဲမွေအးစက္ေနေသာ ေကာ္ဖီခြက္ကို ခ်န္းေယာလ္သည္ ပိုစိတ္ဝင္စားေန၏။
"အရသာမရွိဘူး ဟိုေကာင္ေလးေဖ်ာ္ေပးသလို"
လက္ထဲမွခြက္ကိုခ်ကာ ထိုင္ခုံေပၚေက်ာမွီခ်လိုက္ရင္း သက္ျပင္းကိုဟင္းကနဲခ်လိုက္၏။ အတိတ္ဆိုတဲ့အရာကို သူေရးေရးမွ မွတ္မိမေနခဲ့ဘူး။ သူျပန္လာရင္ ကေလးတစ္ေယာက္လို အိမ္ေရွ႕ထြက္ႀကိဳတဲ့အေမရယ္ ၊တစ္ခါတစ္ေလ သူ႔ကိုဝမ္းနည္းသလိုေဆြးေဆြးႀကီးၾကည့္တတ္တဲ့ အေဖရယ္။ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ဘယ္လိုလူမ်ိဳးေတြ ပါဝင္ပတ္သတ္ခဲ့လဲ နည္းနည္းေတာ့သိခ်င္မိသား..
သူမ်ားေတြက တနလၤာေန႔ေရာက္မွာကို ေသမတတ္မုန္းေပမဲ့ ခ်န္းေယာလ္ကေတာ့ ႐ုံးတတ္ရမွာေပ်ာ္သည္။ လက္လႊဲယူထားတဲ့ companyမို႔ အေသးစိတ္အလုပ္ေတြထိ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျပင္ဆင္ရတာ ပင္ပန္းတာမွန္ေပမဲ့ ခပ္စြာစြာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ သူေန႔တိုင္းၿပဳံးျဖစ္လာသည္။
အတုအေယာင္ေတြမ်ားတဲ့ေလာကမွာ ထိုေကာင္ေလးအျပဳအမူကစစ္မွန္သည္ ခဏတာျမင္ခဲ့ဖူးတဲ့အၿပဳံးေလးကခ်ိဳျမသည္။ ႐ုံးျမန္ျမန္တတ္ၿပီး စေနာက္ခ်င္စမ္းပါရဲ႕..
______
အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ဘတ္ဟြၽန္းသည္ အစီရင္ခံရမဲ့စာမ်ားကို တေဒါက္ေဒါက္႐ိုက္ေနေပမဲ့ မ်က္လုံးကမပြင့္။ မွားေနသည္ကမ်ားတာေၾကာင့္ ခရီးကလိုသေလာက္မတြင္ေပ။ ထိုေၾကာင့္ ဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္လိုသည့္အခ်ိန္သုံးလို႔ရမဲ့ မီးဖိုခန္းထဲသို႔ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ရန္ဝင္သြားေတာ့သည္။
"ဘတ္ဟြၽန္းဆိုတဲ့ အတြင္းေရးမႉးအသစ္ေလးပါလား
ေကာ္ဖီလာေဖ်ာ္တာလား"
"ဟုတ္ ဆန္းေဘးနမ္း နည္းနည္းအိပ္ခ်င္သလိုျဖစ္လို႔"
ဘတ္ဟြၽန္းသည္ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းျဖင့္ေခါင္းေလးငုံ႔ကာဆို၏။
"အဲ့တာဆို တို႔အတြက္လဲေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ေပးမလား"
"ဒီမွာ HR teamက ေခါင္းေဆာင္ ဘတ္ဟြၽန္းကခင္ဗ်ားခိူင္းဖို႔အတြက္ အလုပ္လာလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး သူကCEOရဲ႕ အတြင္းေရးမႉး"
YOU ARE READING
Imaginary Sphere
Fanfictionရာစုနှစ်သက္ကရာဇ်တွေနှစ်ပေါင်းများစွာဝေးကွာသွားခဲ့ကြပေမဲ့လည်း ကိုယ်ဒီနေရာလေးမှာပဲစောင့်နေခဲ့တယ်
