"ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားေလး ထဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ပါၿပီ"
တံခါးအျပင္ကထိုမိန္းမႀကီးကအသံကိုၿပဲလြန္းသည္။ဘာအလုပ္ရွိလို႔ ဘတ္ဟြၽန္းကထရမွာလဲ။ အတင္းအဓမၼေခၚထားၿပီးေတာ့ အလုပ္ပါခိုင္းမလို႔လား။
"ထၿပီဗ်ာ အဲ့အသံနဲ႔ဆက္မေအာ္ပါနဲ႔ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ဝင္ခြင့္ျပဳပါ ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားေလး"
"ဝင္ဗ်ာ ဝင္"
ခႏၶာကိုယ္မွာ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္ပိုးသားအက်ီေလးဝတ္ထားေပးတာမလို႔ နဂိုအသားျဖဴလြန္းတဲ့ဘတ္ဟြၽန္းက ေဖြးဥေနၿပီး မ်က္ႏွာေလးကပူတင္းေလးလိုေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေလးျဖစ္ေနသည္။
ေ႐ႊေရာင္ ေရဇလားနဲ႔ အျဖဴေရာင္သပတ္စေတြ ကိုင္ထားတဲ့အပ်ိဳေတာ္ေတြနဲ႔အတူ အသံၿပဲတဲ့အထိန္းေတာ္ႀကီးပါလိုက္ဝင္လာသည္။
"မ်က္ႏွာသစ္ေပးပါမယ္ ၾကင္ယာေတာ္မင္းသားေလး"
"လက္ပါတယ္ ကိုယ့္ဟာကိုသစ္မယ္ ဖယ္ေပး"
"မင္းႀကီးကၾကင္ယာေတာ္ေလးကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးဖို႔မွာထားလို႔ပါ ၾကင္ယာေတာ္ေလးကိုလက္ေမႊးမီးမေလာင္ ေျခေမႊးမီးမေလာင္ေအာင္ထားရပါမယ္တဲ့။တစ္ခုခုဆိုကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမတို႔ေခါင္းျဖတ္ခံရပါလိမ့္မယ္"
"ဘယ္အေမႊးပဲေလာင္ေလာင္ သူကကြၽန္ေတာ့္အေမႊး
ေတြကိုလိုက္ေရတြက္ထားတာက်လို႔ ဘဲႀကီးကအပိုစာသားေတြ"
"မင္းႀကီးကိုတိရစာၦန္နဲ႔ႏႈိင္းလိုက္တာပါလား ၾကင္ယာေတာ္ေလး သူမ်ားေတြၾကားရင္ျပစ္ဒဏ္သင့္ပါလိမ့္မယ္"
တကယ့္ဘဲႀကီးသာဆိုလို႔ကေတာ့ခ်က္စားပစ္လိုက္တာၾကာၿပီ။ ညကလဲမေတာ္မတရားဖက္အိပ္မယ္လုပ္လို႔ ငယ္ငယ္ကသင္ထားတဲ့တိုက္ကြမ္ဒိုေျခကန္ခ်က္ႏွစ္ခ်ကိေလာက္ျပလိုက္ေသးသည္။
ဒီနန္းတြင္းနဲ႔ေတာ့ဘတ္ဟြၽန္းနဲ႔မျဖစ္ပါ။ဒီအာၿပဲအထိန္းေတာ္ပြစိပြစိလုပ္တာနဲ႔တင္ေတာ္ေတာ္စိတ္ကုန္ေနၿပီျဖစ္သည္။
"ေနပါေစေတာ့ ဒါနဲ႔မ်က္ႏွာသစ္ဆပ္ျပာေလး ဘာညာမရွိဘူးလား"
"ဆပ္ျပာကိုေျပာတာပါလား ၾကင္ယာေတာ္ေလး"
YOU ARE READING
Imaginary Sphere
Fanfictionရာစုနှစ်သက္ကရာဇ်တွေနှစ်ပေါင်းများစွာဝေးကွာသွားခဲ့ကြပေမဲ့လည်း ကိုယ်ဒီနေရာလေးမှာပဲစောင့်နေခဲ့တယ်
