ခ်န္းယန္သည္ ေတာနက္ထဲတြင္ လက္ေနာက္ပစ္လ်က္ သက္ေတာင့္သက္သာ လမ္းေလ်ွာက္ေနသည္ ။ သူ႔ပတ္လည္တြင္ မည္သၫ့္ အင္အားႀကီး အရိွန္အဝါတစ္ခုမွ မရိွေပ ။ သဘာဝတရားႀကီးနဲ႔ ေပါင္းစည္းေနသကဲ့သို႔ သာမန္ျဖစ္လြန္းမက ျဖစ္ေနသည္ ။ က်င့္ႀကံသၫ့္ေနရာတြင္ ဉာဏ္အလင္းပြင့္ျခင္းနဲ႔ စိတ္တည္ၿငိမ္ျခင္းက အေရးႀကီးဆံုး အခ်က္မ်ားပင္။
ေတာနက္ထဲတြင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ သတၲဝါမ်ားစြာ ရိွေသာ္လည္း ခ်န္းယန္၏ မိုင္တစ္ေထာင္ ေဘးပတ္လည္တြင္ မည္သၫ့္သတၲဝါမွ မရိွေနခဲ့ေပ ။ ထိုေနရာသည္ သူ႔နယ္နမိတ္ဟု သတ္မွတ္ထားသၫ့္အလား က်န္သၫ့္ သူမ်ား ေျခခ်ရန္ မဝံ့ရဲေခ် ။ ညင္သာသၫ့္ ေလညင္းတစ္ခုက တိုက္ခိုက္သြားခဲ့ၿပီး ခ်န္းယန္၏ ကိုယ္အား ျဖတ္သန္းသြားသည္ ။ ေလညင္းသည္ အလြန္ညင္သာေသာ္ျငား ခ်န္းယန္၏ အၾကၫ့္မ်ားက ေဆာင္းထက္ပင္ ေအးစက္သြားသည္ ။ သာမန္ျဖစ္ေနသၫ့္ ပတ္ဝန္းက်င္သည္ ခ်က္ခ်င္း ေလျပင္းမုန္တိုင္းက်ဆင္းေတာ့မၫ့္အလား ခက္ထန္လာကာ ပတ္ဝန္းက်င္ရိွ အပင္မ်ား အကုန္ေအးခဲကုန္သည္ ။
" ထြက္လာခဲ့ ! " ႏူတ္က ထြက္ရံုသာ ေျပာလိုက္သၫ့္ စကားတစ္ခြန္းသည္ ယုလန္၏ နားစည္အား ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့ မည္ဟု ခံစားရသည္ ။ သူမ မေတာင့္ခံႏိုင္ေတာ့ဟု ခံစားရခ်ိန္တြင္ ပံုရိပ္တစ္ခုက သူမထက္အရင္ ခ်န္းယန္အေရ႔ွသို႔ ေရာက္သြားသည္ကို ေတြ့လိုက္ရသည္ ။
ခ်န္းယန္သည္ သူ႔ေရ႔ွက လူအား တစ္ခ်က္ၾကၫ့္ကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။ " မင္း ဘာလုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလဲ "
" ကြၽန္ေတာ္ .. ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကိုႀကီးကို ေတြ့ခ်င္ရံုသက္သက္ပါ .. က်င့္ႀကံမႈကို အေနွာက္အယွက္ေပးဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး .." ခ်န္းယင္က သူ႔အေရ႔ွအား လူအား ေငးေမာလ်က္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။ ႏွစ္တစ္ေထာင္ဆိုသၫ့္ အခ်ိန္တြင္ လူတစ္ေယာက္ကို ေမ့ရန္အတြက္ အခ်ိန္ လံုေလာက္လြန္းမက လံုေလာက္ေလသည္ ။ သို႔ေသာ္ ခ်န္းယင္သည္ ေဆးမိထားသူတစ္ေယာက္လို ခ်န္းယန္အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိတုန္းပင္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ေတြ့ခဲ့ရသၫ့္ အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္မွ မဟုတ္ေပ ။ ႏွစ္တစ္ေထာင္နဲ႔ ယွဉ္လိုက္ရင္ သမုဒၵါရာထဲက ေရတစ္စက္ ပမာဏေလာက္ရိွတဲ့ ရက္အနည္းငယ္သာ ။
YOU ARE READING
ဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္ရဲ့ အဆံုးသတ္ ( ဇာတ်ပို့တစ်ယောက်ရဲ့ အဆုံးသတ် )
Romance" ဘယ္ဇာတ္လိုက္ကို ရိုက္ခ်ခ်င္လည္း ဒီသခင္ေလးက စင္ေပၚကေန ကန္ခ်ေပးမယ္ " " ဘယ်ဇာတ်လိုက်ကို ရိုက်ချချင်လည်း ဒီသခင်လေးက စင်ပေါ်ကနေ ကန်ချပေးမယ် "
