ACCIDENTALLY GLANCES THE CITY BOY

KABANATA 54

Kabanata 54

NAGISING si Kelly na parang may mabigat na kamay na naka-dantay sa kanya, nararamdaman pa niya ang paghinga banda sa kanyang dibdib. Kahit gusto pa niyang matulog, pinilit niya ang sarili na magising. Ganoon na lang ang gulat niya nang makita si Adam na nakayakap sa kanya at nakasubsob ang mukha sa bandang dibdib niya.

Tinapik tapik niya iyon, pero narinig niyang umungol lang si Adam. Mas sumiksik pa sa kanya at humigpit pa ang yakap nito.

Gusto na lang mapakamot ni Kelly sa kanyang ulo, kaso pati iyon hindi niya magawa dahil sa pagkakayakap ni Adam sa kanya.

Natauhan si Kelly nang mapagtanto niyang wala na doon ang kanyang anak na si Riri. Noong natulog kasi sila, sa gitna nila ang bata. "A-Adam, si Riri..." Halata ang pagkataranta sa kanyang boses.

Mukha namang narinig iyon ni Adam at napadilat ang kanyang mata. Doon lang napagtanto ni Adam ang kanilang posisyon na dalawa.

"S-Sorry," Paghingi nito agad ng tawad.

Humiwalay si Adam at nagkatinginan silang dalawa. Mabilis na napaiwas ng tingin si Kelly dahil hindi niya alam kung ano ang kanyang itsura lalo na't kakagising lang niya.

"Si Riri," Tanging sambit na lamang niya.

"Y-Yeah, I'll look for h--."

Hindi na natapos pa ni Adam ang kanyang sasabihin dahil narinig nila ang boses ng kanilang anak. Nang dumako ang tingin nila sa kung saan banda nila iyon narinig, gusto na lang nilang pagbaskan pareho ng balikat dahil iba ang ipinaparating na tingin ng kanilang anak.

"Good morning po, Nanay at Tatay ko..." Magiliw nitong bati, hindi mawala ang ngiti sa kanyang labi na para bang pinaparating na tagumpay ang kanyang plano. "Kumusta po ang tulog niyo? M-Masarap po ba?" Dugtong pa niya, tsaka iyon humagikgik.

Nasapo na lang ni Kelly ang kanyang noo. "A-Anak?" Hindi makapaniwala na sambit ni Kelly. "Saan galing 'yan!"

"Jay!" Sigaw ni Adam, kulang na lang lumabas na ang kanyang ugat sa pagsigaw. Hindi pa man nasasagot ng kanyang anak, alam na agad niya kung kanino iyon galing.

Hindi nga niya mawari kung paanong si Jaylyn pa ang pinag-aapply niyang nanny para sa kanyang anak, kung sana may iba pa siyang pagpipilian. Ang kaso wala na.

"Jaylyn!" Pag uulit niya, tuluyan ng umalis si Adam sa kama at lumapit sa kanyang anak.

Nang saktong papalapit sa siya sa kanyang anak, tsaka naman lumabas si Jaylyn sa likod nito.

Masamang tingin ang binabato ni Adam sa kanyang pinsan. Hindi pa man siya nakakapagsalita, naka-peace sign na agad ito sa kanya. May naglalaro pa na ngiti sa kanyang labi.

"What the hell are you teaching my son?!"

"Bunganga mo, Adam!" Suway naman ni Kelly, na kakatayo lamang sa kama at lumapit na rin kanila Adam.

Mabilis naman na napalingon si Adam sa kanyang likod. "S-Sorry, baby."

Nakatanggap lang ng kurot sa tagiliran si Adam na siyang ikinadaing niya pero ikinahalakhak naman ng kanilang anak na tamang nakikinig lang sa kanilang harapan. Mukhang tuwang tuwa pa sa kanyang nakikita.

"B-Baby," Ungot ni Adam.

Tumaas naman ang kilay ni Kelly. "Ano?!"

"I'm sorry," Ulit niya, at yumakap pa iyon sa kanyang baywang.

Nakarinig naman sila ng tumikhim sa kanilang gilid. "Wow, akala mo pinatawad na, ah. Kung makayakap."

Nahihiya naman na tinatanggal ni Kelly ang kamay ni Adam. "Don't listen to her..." Bulong ni Adam, at hindi hinayaan si Kelly na makaalis mula sa kanyang pagkakayakap.