PT70 No one except that

738 115 66
                                    


کاور فضاییه که در آسانسور بهش باز شد

پارت قبل رو جا نندازید

___

بدون مهلت دادن دست مرد رو سمت مدیریت کشید

لطفا شلوارتون رو عوض کنید و توی پاکت بذارید

*با خودت چه کار کردی که لیوان شکست؟

با صدای جونگ کوک سریع سمتش برگشت

- هیش صداتو بیار پایین بچه

جونگ کوک با نگرانی دستشو بررسی کرد

- خوبم فقط یه خراش بود. لیوانه خیلی نازک بود

*چجور شکست؟

- چندبار سرد و گرمش کردم که منبسط منقبض بشه و بشکنه. نشکست دیگه مجبور شدم خودم فشارش بدم

*از دست تو.. رفتن توی اون طبقه انقدر برات مهمه؟؟

جیمین سرشو تکون داد

- فقط یه لحظه فرض کن گی بار باشه. اونجا میشه بهشت من

جونگ کوک سرشو به نشونه ی تاسف تکون داد

با خروج مرد لبخند مضطربی زد و با خودشیرینی گفت

- آقای لی کارتون تموم شد؟ پاکت رو بدید من براتون میبرمش خشکشویی

*ممنون پسرم. من برم به کارام برسم

جونگ کوک هنوز کامل وارد اتاق نشده بود که جیمین با هیجان هولش داد و در رو پشت سرشون بست

روی میز مدیریت نشست و به جیمین که مشغول بررسی جیب های شلوار مرد بود خیره شد

- خودشه. همینه.. کارت آسانسور

*جیمینا

جیمین متعجب به جونگ کوک که یهو آروم شده بود نگاه کرد

- جانم بانی؟

*مواظب خودت باش. یهو استرس گرفتم

- ایگووو کیوتی.. چرا نگران هیونگتی

موهای مخملیشو بهم ریخت و بغلش کرد

- زود برمیگردم. ده دقیقه هم طول نمیکشه

*پایان فلش بک*

+ چه اتفاقی افتاد؟

با صدای آرامش بخش یونگی از افکار تاریکش دراومد

نگاهشو به یونگی داد

دستی که سالم بود رو باز کرد. دلش آغوش یونگی رو میخواست. چیزی که میدونست بی منت به روش بازه

یونگی با کمی تردید نزدیک تخت شد ولی درآخر لبه تخت نشست و توی آغوش جیمین خزید

جیمین سر یونگی رو روی سینش فیکس کرد تا موقع تعریف کردن یونگی چهره ی درموندشو نبینه

- اون ده دقیقه ای که به جونگ کوک قول دادم، یک هفته ی کامل طول کشید. میدونی فقط یک هفته بود. ولی برای من انگار ده سال بود. هر ثانیه اش عذاب و استرس بود

𝑰𝒔 𝑰𝒕 𝒚𝒐𝒐𝒏𝒈𝒊 𝒐𝒓 𝒚𝒐𝒐𝒏𝒋𝒊 Where stories live. Discover now