کمتر از یک دقیقه بعد از درآوردن لباس هاش، در عایق صدای اتاق باز شد و جیمین با لباس های جدید وارد اتاق شد
شلوار چرم مشکی و تیشرت ساده ای از همون رنگ تنش بود که هیکلشو به نمایش میذاشت
یونگی خودشو جمع تر کرد و دستشو بدنش گرفت جیمین اولش با دیدن بدن سفیدش که توی تاریکی مثل الماس می درخشید شوکه شد اما خیلی زود اخمی جاشو گرفت
- من گفتم لباس هاتو در بیار.. اون تیکه پارچه اضافی چی میگه اونجا؟
یونگی شوکه سرشو بالا آورد
+ م.. من فکر کردم-
- مهم نیست چی فکر کردی.. الان فقط درش بیار
با خجالت لبشو تا حد خونریزی گاز گرفت و آخرین تیکه ی لباسشو هم درآورد
نگاه جیمین با دیدن عضو خوش فرمش رنگ شیطنت گرفت
سمتش رفت و با یکی از دست هاش مچ هردو دستشو گرفت و از جلوی دیکش برداشت
توی اون نور کم سو تونست دیک صورتی مایل به قرمز و خوش فرمشو ببینه. اون کاملا یه بیبی بوی سویت بود. آهسته لمسش کرد
یونگی آهی کشید و جیمین متوجه شد پاهاش به لرزه افتادن. پس کمرشو گرفت و سمت تخت هدایتش کرد
روی لب تخت نشوندش و بهش با صدای آروم ولی لحن محکم دستور داد
- دراز بکش. پاهاتو بده بالا و رونتو با دستت نگه دار
یونگی که کم مونده بود از خجالت آب بشه روی تخت سرد دراز کشید و کاری که جیمین گفت رو انجام داد. شرم زده محکم چشم هاشو بست. اون حالت خوابیدنش باعث میشد جیمین به راحتی بتونه سوراخ دست نخورده و قرمز رنگشو ببینه
نیشخندی زد و با سرگرمی انگشت شستشو روش کشید. یونگی هیسی کشید و پاهاشو کمی جمع کرد. با سیلی جیمین روی رونش ناله ی ریزی کرد و دوباره پاهاشو باز کرد
این جیمین بود که می خواست ارضاش کنه.. ولی چرا حالتش جوری بود که انگار یونگی اسباب بازیشه
دستی دور مچ پاش حس کرد با کشیده شدنش آهسته لای چشم هاشو باز کرد. با دیدن نگاه خیره جیمین دستشو از روی رونش برداشت
جیمین با خونسردی دو جفت پابند برداشت و هرکدوم از پاهاش رو به یکی از ستون های تخت بست
عاشق این تسلطی بود که الان روی بدنش داشت
یونگی اخمی کرد. این حالت اذیتش می کرد ولی حداقلش پاهاش کمی خم شده بود و می تونست تحمل کنه
با حس نفس های کسی روی سینش دیک بی جنبه اش بازم واکنش نشون داد و کمی پریکام از سرش بیرون ریخت
جیمین به دیکش که داشت بدون لمس پریکام ترشح می کرد نگاه کرد و تحقیر آمیز دستشو روی وی لاینش کشید. یونگی دوباره شکمشو داخل داد. دیک بی جنبش داشت آبروشو می برد
YOU ARE READING
𝑰𝒔 𝑰𝒕 𝒚𝒐𝒐𝒏𝒈𝒊 𝒐𝒓 𝒚𝒐𝒐𝒏𝒋𝒊
Romanceپارک جیمین برای مین یونگی، تنها دلیلی بود که صبح ها چشم هاشو کنه. براش مهم نبود هر بار بدتر و بیشتر از قبل وجودش ذره ذره خاکستر میشه. باز هم لبخند می‌زد. چون اون یونگی بود. چون به دنیا اومده بود تا عاشق باشه. عاشق پارک جیمین ❌لطفا لطفا لطفا اگر محدو...
