Kayla ve Meriç, ayrı geçirdikleri yılların ardından yeniden bir araya gelir. Birlikte yaşamak onları ezbere bildikleri satırların ardındaki anlamı yeniden düşünmeye yönlendirir.
TURUNCU, Umudun Rengi ve Karanlığın Derini olmak üzere iki kısım içerm...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İtalya'dan Önce
*GEÇMİŞ*
Ne kadar özlem dolu olsak da aynı zamanda birbirimizden çekinir bir halimiz vardı. İnanılması güç şey! Meriç Tuna'yı bir şeyden çekinirken hayal bile edemezdim ama işte şimdi karşımda elini kolunu nereye koyacağını bilemez halde kıpırdanıp duruyordu. Ondan daha iyi bir halde değildim.
Birlikte olmaya karar vermemizi kastettiğimi sanmasın diye elimi yüzümden indirip ikimizi işaret ettim. "Şu halimiz!"
"Sanki yeniden tanışıyormuşuz gibi."
Gerçekten de öyleydi.
"Okulun burslu, gizemli öğrencisi olmasaydım. Sadece Meriç olsaydım belki de hiç tanışmazdık."
"Semih ve Ömer'in en yakın arkadaşı pofuduk bir Meriç olmaktan mı bahsediyorsun?"
"Pofuduk olur muydum bilmiyorum ama evet, üçümüz birlikte takılırdık herhalde."
Çimlerin üstüne uzanıp gözlerimi kısarak yüzüne baktım. Ne bekliyordu? "Üstün yeşillenmez merak etme."
"Garanti veremezsin."dese de daha fazla dikilmeden yanıma oturdu.
"Her şey çok farklı olurdu."
"Okulun kralı hanginiz olurdu acaba?"
Aklıma ilk önce bunun gelmesi de oldukça garipti. Hiç umurumda olmadığını sanıyordum ama belki Meriç bu denkleme dahil olsa ilgimi çekerdi.
"Yine Semih olurdu. Benlik bir şey değil. Ömer için de öyle."
"Senlik olmasa da hayranların seni aday gösterebilirdi."diye takıldım ona.
"Haha! Bursluyum ve Semih'ten çekinmiyorum diye bana gizemli bir hava katmaya çalışıyorlardı. Kendi halimde bir burssuz olsam kimsenin umurunda olmazdım."
"Bu kadar mütevazi olma."
"Gerçekleri konuşuyorum."deyip dudaklarının arasına bir ot yerleştirdi. Küçükken Neşe'yle benim de dişlerimizin arasına yerleştirdiğimiz toz alma sopalarına benzeyen otun adını hayatım boyunca merak etmediğimi o an fark ettim. Bir gözünü kısmış halde dişlerinin arasında bir otla güneşin batışını seyrederken bir poster olabilecek kadar estetik duruyordu.
