TURUNCU

25 ● anlaştık mı?

Playlist

Lana Del Rey - Art Deco

( Selam! Bölümün devamı geldiii. Instagram'da iki anket yapmıştık gelen sorular üstüne. Burada da soralım. 

Cansu ve Bora için ayrılsın ya da ayrılmasın  anketi yaptık, 

Neşe ve Ömer için barışsın ya da barışmasın. Sizce?

Ekstra düşünceleriniz varsa da paylaşın benimle, bu bölüm yorumlarını da soru cevap olarak değerlendirebiliriz sonraki bölüme kadar. Yorum ve oylarınız için teşekkür ederimmm! 

●

Zaman aşımına uğramasıyla asıl tepkimi yitirdiğim konu, konunun muhatabıyla tekrar açıldığında karnım ağrıyordu ama hazırdım. Konuşarak bundan kurtulmak istiyordum.

"Özür dilerim."

Evin yakınlarında bir kafede oturmuştuk. Kaldırım üstü küçük masalardan birinde, karşılıklı, birbirimize arkadaşlığımızın yakınlığı kadar yakın.

Bir şey söylemeyemedim. Her soruya bir cevabım var sanıyordum ama özür beni hazırlıksız yakalamıştı. Semih'ten bu kadar başında, bu kadar net bir özür beklemiyordum.

"Bir şey söylemiyorsun... Anladım ama ben öylesine demiyorum. Gerçekten özür dilerim, Kayla. Ben... Biliyorsun biraz... Görev odaklıyım."

"Görev odaklı. Mesleğin miydi bu?"

"Hayır tabii ama bana verilen en basit işi de çok ciddiye alırım."

"Anlıyorum tabii!"

İmalı söyleyişime karşılık vermeden açıklamaya geri döndü.

"O zamanlar küçüktük, ergendik ne dersen de işte, babamın etkisindeydim biliyorsun. Yaptığım şeyde en iyisi olmak zorundaydım."

"Kimliğin belli bile değildi Semih. Baban seni bunun için alkışlamayacaktı."

"Ama kafamın içinde beni sürekli yargılayan babam kim olduğumu biliyordu."

"Bunun mu arkasına sığınacaksın? Babasının mağduru bir çocuk? Uyandırayım ben de babasının mağduru bir kız olduğuma inanıyordum. Yani eşitiz."

"Haklısın. Ben bir şeyin arkasına sığınmıyorum ama sana ne olduğunu söylüyorum. Sen de çok iyi biliyorsun ne kadar etkisinde olduğumu. Kaptırmıştım kendimi hem de... Kayla yemin ederim seni Meriç'ten uzak tutabileceğine inanıyordum ama sen inadına daha çok bağlandın sanki ona. Tahmin edemedim bunu."

"Geri tepti. Belki de sayende demeliyim!"

"Sayemde mi sahiden?"

Kendimi tutamayıp gülmeye başladım. Bu onu biraz rahatlatınca kendimi toparlamaya çalıştım.

"Bozmaya çalıştığın şey iyi sonuç verince üstüne konarak kendinle gurur mu duyacaksın?"

"Hayır."deyip teslim olur gibi ellerini kaldırdı. "Hayır ama o zaman anlamasam da şimdi birbirinize çok iyi geldiğinizi biliyorum. Bunda bir payım olması beni memnun eder."

"Bir payın yok."dedim kesin bir tonda. Pişmanlıkla geri çekilip kafasını sallarken dudaklarını çiğniyordu.

"Beni korumak için öyle yaptığını söyledin. Ne tuhaf! Babam da beni imkansızlıklarından korumak için terk etmişti. Meriç... Kendinden ve çevresinden korumak için uzak durmayı denedi, istedi, sonunda ayrıldı da benden. Hiçbirinize en kötü anlarımı göstermedim bile. O zamanlara sadece annem ve Neşe şahit oldu ama onlar hiçbir zaman beni korumak için benden kaçmadı ya da beni kaçırmaya çalışmadı. Siz neden beni korunmaya ihtiyacı varmış gibi görüyorsunuz ki? Baş edemeyeceğimi mi düşünüyorsunuz?"